درد ناچاری مدیران و بی‌پناهی مردم

دکتر حمزه رضایی؛ روزنامه نگار

معاون وزیر بهداشت: باید از مردم عذرخواهی کنیم که این بلا‌ها را سر آن‌ها می‌آوریم…

وقتی که مسئولان شیفته خدمت سخن از عذرخواهی می زنند و از مردم طلب بخشش می کنند، چه بگویم که دل هر صاحب دلی به حال این بینوایان بی پناه کباب می شود!

معلوم نیست این نگون بختان روزگار چه گناه ناکرده ای مرتکب شده اند و چه هیزم خشک نشده ای به مردم فروخته اند که این چنین آشفته حال شده، ته دلشان احساس گناه می کنند که باید از مردم عذر خواهی کنند!

باور بفرمائید مردم هرگز راضی نمی شوند که دل نازک مدیران و مسئولان نازنین به خاطر چند موضوع پیش پا افتاده مانند تورّم و گرانی و فساد و بی برقی و بی آبی و بی گازی و هوای کثیف و فساد و کمبود کالا و نمی دانم چای دبش و دکل و  خاوری و زنجانی و مسائل این چنینی، شکسته شود، دل شان به درد بیاید و خدای ناکرده چینی هر چند نازک بر پیشانی مبارک شان بیفتد، چه رسد به اینکه زبانم لال ته دلشان احساس گناه کنند و حتّی بخواهند عذرخواهی کنند!

معلوم نیست کدام مغرض مادر مرده ای ذهن پاک معاون محترم ما را مشوّش ساخته است که این چنین دچار توهّم شده و تا مرز عذر خواهی کردن به مردم نیز پیش رفته اند!

مردم ما خوب می دانند که خدای ناکرده، خدای ناکرده و به فرض محال اگر بلایی، ملایی به واسطه مسئولی بر سر ملّت نازل شده باشد، که مطلقاً نازل نشده است، آن مسئول اصلا و ابدا مقصر نیست و  فقط قانون فشار و اجبار و مجبوریت پشت سر ایشان بوده است و بس!

شما نمی دانید فشار و اجبار و ناچاری یعنی چه!!

این را زاکانی می داند که دختر نازنین شان تحت فشار مجبور شد به سویس برود، تحت فشار مجبور شد آنجا درس بخواند، تحت فشار مجبور شد آنجا اقامت بگیرد، تحت فشار مجبور شد آنجا دخترش را به دنیا بیاورد و تحت فشار حتّی مجبور شد برای آن بچّه بیچاره اقامت هم بگیرد!

این درد اجبار و مجبوریت و ناچاری را ما نمی توانیم درک کنیم.

این را خاوری می داند که ناچار شد به کانادا مهاجرت کند، بیچاره علاوه بر ترک وطن و زادگاه خود، فشار حمل کوله باری از دلار نیز به دوشش افتاد!

عزیزان فشار و اجبار بد دردی است!

 یک آدم بخت برگشته ای که در اقیانوس گرفتار حمله کوسه ها شده بود، مدّعی بود اجباراً به خاطر کوسه ها از درخت بالا رفته است!

وقتی به او می گویند که در اقیانوس درختی وجود ندارد!

طرف می گوید مجبور بودم، می دانید مجبور بودم!

عجب درد بدی است درد ناچاری و درد مجبوری!