برای شرکتی مثل فولاد مبارکه که در طول ادوار مختلف بیش از ۱۰ میلیارد دلار از منابع کشور برای توسعه آن هزینه شده، ایجاد سود سالانه ۲ میلیارد دلاری دور از ذهن و عجیب‌وغریب نیست.
بهرام سبحانی ،رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران ،در یادداشتی به اهمیت و نقش صنعت فولاد در اقتصاد و بی‌نیازی از واردات و همچنین لزوم حمایت حداکثری از این صنعت به‌ویژه صنایعی که در این شرایط اقتصادی سخت سودده هستند پرداخته است.
وی گفت: این روزها بحث سودآوری شرکت فولاد مبارکه موضوع برخی از رسانه‌ها شده است که نیاز است به آن بپردازیم:
نخست باید اشاره کرد برای شرکتی که در طول ادوار مختلف بیش از ۱۰ میلیارد دلار از منابع کشور برای توسعه آن هزینه شده، ایجاد سود سالانه ۲ میلیارد دلاری دور از ذهن و عجیب‌وغریب نیست. عجیب این است که برخی بخش‌های اقتصادی در همین شرایط اقتصادی کار می‌کنند و به‌جای سود، زیان می‌دهند.
سود ایجادشده در همه این سال‌ها موجب رونق مداوم بازار سرمایه شده است
دوم اینکه سود ایجادشده در همه این سال‌ها بین میلیون‌ها سهام‌دار به‌خصوص سهام‌داران عدالت و سایرین توزیع شده و موجب رونق مداوم بازار سرمایه شده است.
سوم اینکه بخش مهمی از سوددهی این شرکت در راستای توسعه مداوم آن هزینه شده است. از این روست که امروز کشور به‌طور تقریبی از واردات ورق‌های فولادی بی‌نیاز است.
اگر این تولیدات نبود، آن وقت مشخص می‌شد که سالیانه چند میلیارد دلار باید هزینه کرد تا نیاز کشور را وارد کرد
رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران خاطرنشان کرده است که اگر این تولیدات نبود، آن وقت مشخص می‌شد که سالیانه چند میلیارد دلار باید هزینه کرد تا نیاز کشور را وارد کرد.
به گفته سبحانی سال‌ها پیش در آغازین روزهای انقلاب اسلامی و زمانی که انگلیسی‌ها قرار بود کارخانه فولادی در همین نقطه فعلی فولاد مبارکه بسازند و به دلیل مخالفت با انقلاب تصمیم به ترک ایران و عدم انجام تعهد خود گرفته بودند، وقتی متوجه شدند تصمیم رهبران ایران اسلامی جدی است، پیشنهاد دادند مبلغ چندمیلیاردی را که قرار بود کشور برای ساخت فولاد مبارکه هزینه کند در بانک‌های انگلیس سپرده کند و آن‌ها هم متعهد شوند از محل سود پول سالی ۲ میلیون تن ورق فولادی به ایران بدهند. به نظر شما آیا آن پیشنهاد قابل‌اعتماد بود؟
برخی اظهارنظرهای به‌ظاهر دلسوزانه و در باطن آسیب‌زننده به صنعت است
سبحانی معتقد است برخی اظهارنظرهای به‌ظاهر دلسوزانه و در باطن آسیب‌زننده به صنعت نظیر مداخله‌های رانت‌زا و… ضمن اینکه بیشتر مطلوب برخی افراد خاص است و هیچ نفعی برای عموم مردم ندارد، خیلی شبیه پیشنهاد انگلیسی‌ها در اول انقلاب است. هرچند کلیه سیاست‌گذاری‌های قیمت از مجاری قانونی و حاکمیتی است و شرکت در آن نقش زیادی ندارد، ولی ما از هرگونه سیاستی که منجر به شفافیت در معاملات و جلوگیری از توزیع رانت بین برخی افراد شود دفاع می‌کنیم.
بنابر تأکید رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، متأسفانه مداخلاتی که منجر به تغییر موازنه در برخی اجزای یک سیستم می‌شود و تأثیری در انتفاع مصرف‌کننده نهایی ندارد باید مورد بازنگری قرار گیرد که خوشبختانه دولت محترم بر آن تأکید دارد.
