شایعات داغ مالیاتی در خانه مستاجران
از اوایل هفته خبری با تیترهای «اخذ مالیات از مستأجران» و «تنبیه مالیاتی اجارهنشینها؟»، در بسیاری از رسانهها و شبکههای اجتماعی، منتشر شده است، اما سازمان امور مالیاتی کشور، اخذ مالیات از اجاره نشین ها طبق لایحه بودجه سال ۱۴۰۳ را کذب و غیر واقعی اعلام کرد.
به گزارش عصراقتصاد، پس از ارایه لایحه بودجه ۱۴۰۳ از سوی دولت به مجلس، شایعاتی در فضای مجازی مطرح شد مبنی بر اینکه اجارهنشینها باید معادل ۷ متر مربع از یک آپارتمان، مالیات پرداخت کنند.
سازمان امور مالیاتی در واکنش به این موضوع اعلام کرد: «خبرهای منتشره در فضای مجازی مبنی بر اینکه طبق لایحه بودجه سال ۱۴۰۳ اجاره نشینها هم باید معادل ۷ متر مربع از یک آپارتمان، مالیات پرداخت کنند، به هیچ وجه صحت نداشته و از اساس کذب و غیرواقعی است. این نوع اخبار صرفا با هدف تشویش اذهان عمومی صورت گرفته است.»
بنابراین گزارش، بر اساس ماده ۵۳ قانون مالیاتهای مستقیم، درآمد مشمول مالیات املاکی که به اجاره گذاشته میشوند، عبارت است از کل مالالاجاره اعم از نقدی و غیرنقدی پس از کسر ۲۵ درصد بابت هزینهها و استهلاکات و تعهدات مالک نسبت به مورد اجاره؛ بنابراین ۷۵ درصد درآمد اجاره املاک مشمول مالیات بوده و ۲۵ درصد آن معاف از مالیات است.
البته در تهران خانههای با مساحت کمتر از ۱۵۰ متر و در سایر نقاط کشور واحدهای کمتر از ۲۰۰ متر مربع از مالیات معاف هستند.
ماجرا چیست
از روز گذشته خبری با تیترهای «اخذ مالیات از مستأجران» و «تنبیه مالیاتی اجارهنشینها؟»، در بسیاری از رسانهها و شبکههای اجتماعی کشور، منتشر شده است، اما بررسیها حکایت از بازنشر نادرست و گمراهکننده یک گزارش دارد.
خبر منتشر شده به این شرح است: « بررسی جزئیات لایحه بودجه ۱۴۰۳ نشان میدهد حقوقبگیران اجارهنشین نیز سال آینده باید معادل اجارهبهای هفت مترمربع آپارتمان، مالیات بر درآمد بپردازند. مالیات بر دستمزد و انواع درآمد حقوقبگیران بهگونهای چیده شده است که مستاجران تهرانی، صرف نظر از هزینه اجارهبها باید هشت درصد مالیات هم بپردازند و این در حالیست که مالکان همچنان خارج از تور مالیاتی دولت برای حسابکشی از املاک قرار دارند.
این بند اگرچه در صورت تصویب، در ظاهر یک مصوبه مالیاتی متعارف به نظر میرسد که به ازای میزان درآمد افراد اخذ خواهد شد، اما اگر ارزش ریالی این مالیات برای یک فرد حقوق بگیر، با حداقل درآمد لازم برای زندگی یک مستاجر در شهر تهران مقایسه شود، معنای متفاوتی پیدا میکند، بهگونهای که پرداخت آن بهطور مستقیم رفاه زندگی مستاجران را تحت تاثیر خود قرار میدهد.
تنبیه مالیاتی مستاجران در سال ۱۴۰۳
اجاره ماهانه یک واحد مسکونی ۶۰ مترمربعی در تهران در حال حاضر به حدود ماهانه ۱۵ میلیون تومان افزایش یافته و با فرض اینکه همین رقم برای سال آینده ثابت بماند و سطح درآمد خانوار نیز به قیمت امروز در محاسبات لحاظ شود، مستاجرهای تهرانی با کسب کمترین درآمد لازم برای ادامه سکونت در تهران، باید سالانه ۲۱ میلیون تومان و به عبارت دیگر ماهانه یک میلیون و ۷۵۰ هزار تومان مالیات به دولت بپردازند.
این تنبیه مالیاتی برای مستاجرهایی که به دلیل جهش قیمت مسکن واجارهبها در سالهای اخیر، با دشواری زیادی تاکنون توانستهاند در تهران دوام بیاورند و شهر خود را به مقصد شهرهای اقماری اطراف تهران ترک نکنند، در حالی در لایحه بودجه پیشبینی شده است که هیچ خبری از وضع و اجرای مالیاتهای موثر ملکی نیست و چند خانهایها در حال حاضر از پرداخت مالیات به کلی معاف هستند.
اتکای دولت به درآمدهای مالیاتی پایدار به جای درآمدهای ناپایداری مثل درآمد حاصل از فروش نفت، حتما خوب است؛ اما مشروط بر اینکه سرفصلهای درآمد مالیاتی به نحوی تعریف شود که به تبعیض بیش از پیش بین مالک و مستاجر در جامعه نینجامد.»
حقیقت چیست
بررسیها نشان میدهد، بند «ث» تبصره ۱۶ لایحه بودجه سال ۱۴۰۳، مربوط به تعیین سقف معافیت مالیاتی و مشخص کردن میزان مالیات بر درآمد حقوق بگیران است و هیچ اطلاعاتی در مورد دریافت مالیات از مستأجران به میزان اجاره ۷ متر مربع آپارتمان در آن وجود ندارد اما مطلب بهگونهای در فضای مجازی و سایر رسانهها انعکاس یافته که مخاطبان را گمراه کرده است.