«آدام پوزن» اقتصاددان و رئیس انستیتو اقتصاد بین الملل « پِتِرسون» به ارزیابی یکسال ریاست جمهوری جوبایدن پرداخته است.
این انستیتو در حقیقت اتاق فکر مستقل واشنگتن محسوب می شود و «پوزن» ۵۵ ساله، فارغالتحصیل هاروارد، از سال۲۰۱۵(۱۳۹۳) ریاست آن را بر عهده دارد. او طرفدار سیاست متمرکز و پیمان های منطقه ای آمریکا با متحدانش است و اولین سال ریاست جمهوری بایدن را بررسی کرده است.
از نظر او سیاستهای اقتصادی ترامپ و بایدن به رغم تبلیغات فراوانی که برای بر عکس نشان دادن آن می شود؛ شباهتهای بسیار به یکدیگر دارند. ترامپ می گفت:« آمریکا را دوباره بزرگ کن» بایدن میگوید:« در آمریکا بهتر بسازید» اولویت هر دو تکیه بر تولید و اشتغال داخلی به منظور دستیابی به اهداف اقتصادی کارآمدتر است.
ترجیح هر دو استفاده از صنعتگران آمریکایی به جای متعهد بودن به سراسر دنیاست. نگاه هردو به چین نیز یکسان است.
هر دو معتقدند که چین به مقدار زیاد و ژاپن و اروپا به مقدار کمتر طی چند دهه گذشته از آمریکا منتفع شده اند.
اما تمام این مطالب از نظر ۸۵ تا ۹۰ درصد آمریکایی هایی که در کارخانه ها کار نمی کنند، سخنانی نادرست هستند. حتی به این سخنان نگاه بد بینانه هم دارند.
چرا که بیان این سخنان را ازسوی نامزدهای هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه صرفا ژستهای انتخاباتی تلقی میکنند که بیشتر برای جلب آرای عدهای از مردان سفیدپوست در برخی ایالات خاص ایراد میشوند. اما میان این دو تفاوت هایی هم وجود دارد.
بایدن بر خلاف ترامپ ضد اروپا نیست و به پیمانهای امنیتی با متحدانش متعهد است. او نسبت به مهاجران و خارجیها دشمنی کمتری دارد.
بایدن امیدوار است با متحدانش پیمانهای صنعتی بیشتری داشته باشد؛ اما شیوه عملکرد او چندان موفق نبوده است.
به عنوان مثال در این مراودات او حقوق گمرکی را از فولاد و آلومینیوم اروپا، کانادا، مکزیک و کره برداشت ولی در عوض به جای آن محدودیت های صادراتی را وضع کرد.
این شیوه از حیث سیاسی قدری مناسبتر است ولی از حیث اقتصادی آثار زیانباری دارد.
در مسائل داخلی نقاط مثبت بایدن عبارتند از: فعالیت های زیر ساختی، کار زنان، بخش سلامت و آموزش. ترامپ در این زمینه ها موفق نبود.
منبع: لوموند