شرطبندی موشکی (طنز)
راضیه حسینی
غضنفرآبادی، رئیس کمیسیون قضائی و حقوقی مجلس: «شرطبندی در شمشیر بازی، سوارکاری اعم از شتر سواری و قاطر سواری مشکلی ندارد. این موضوع نص صریح فقه است و بر اساس روایات و مراجع است.
شرطبندی روی مسائل دفاعی اشکال ندارد. شرطبندی روی موشک اشکالی ندارد. هرچیزی که سیستم دفاعی ما را تقویت کند اشکالی ندارد.»
شتر و اسب و قاطر را میشود از نزدیک دید، ولی موشک را چطور ببینیم که رویش شرط ببندیم؟ راستش را بخواهید ما تا به حال حتی یکی از این موشکها را از نزدیک ندیدهایم. اصلاً گیریم که دیدیم، مگر مسابقه موشکی داریم؟ مثلاً یک روز خاص همه موشکها از دوربرد، زمین به هوا، هوا به زمین، زمین به زمین، زمین به دریا، زمین به زیرزمین و… یک جا قرار میگیرند و بعد با هم شلیک میشوند؟
اصلاً گیریم این اتفاق هم افتاد، از کجا بفهمیم کدامشان برنده شد؟ مسیر که یکی نیست. هرکدام یک وری میروند. مثل پرتاب نیزه هم نمیشود یک نفر در محل دقیق فرود (همان انفجار) بایستد و زمان را اعلام کند.
مثلاً یکی روی «شهاب» شرط میبندد و آن یکی روی «خلیج فارس»، یکی به آسمان میرود و آن یکی دریا؛ حالا کدام برنده میشوند؟
حتی اگر بخواهیم روی یک نوع موشک هم شرطبندی کنیم، باز هم مشکلی وجود دارد: این موشکها را کجا پرتاب کنیم؟ باید هدفی وجود داشته باشد تا شرطبندی هم انجام شود. تفنگ بادی نیست که همینطوری الکی تیر پرت کنیم و برنده معلوم شود. این موشکها هم احتمالاً جز در حالت جنگ استفاده دیگری ندارند. فکر کنید وسط جنگ یک سری شرطبند مدام از اینطرف به آنطرف بروند برای اینکه روی موشکهای پرتابی شرط ببندند.
حالا اگر به فرض محال این اتفاق هم افتاد ما هنوز نفهمیدیم چهطور با شرطبندی، سیستم دفاعیمان تقویت میشود؟ مثلاً اگر روی دو تا موشک شرط بستیم و یکی برنده شد دشمن میگوید: «اوه، اوه دیدی، برنده شد… اینا سیستم دفاعیشون خیلی قویه… بهتره بزنیم به چاک»
حالا اگر این موشک به هدف خورد ولی به اشتباه، تکلیف چه میشود و چه کسی برنده است؟ مثلاً عوض اینکه هواپیمای دشمن را بزند به هواپیمای خودی برخورد کند، چه کسی برنده میشود؟ سیستم دفاعی چقدر تقویت میشود؟