شروع فاز اول موزه متاورس؛ قدم اول در دنیای بی‌مرز علوم زمین

طرح ایجاد موزه متاورس علوم زمین با همت موزه علوم زمین و روابط عمومی سازمان زمین‌شناسی واکتشافات معدنی کشور  وارد مرحله عملیاتی شده و قرار است با ایجاد یک بستر دیجیتال تعاملی، امکان دسترسی گسترده به نمونه‌های ارزشمند زمین‌شناسی را بدون نیاز به حضور فیزیکی فراهم کند.

این پروژه با هدف حذف مرزهای جغرافیایی، افزایش دسترس‌پذیری و ارتقای سطح ارائه علمی موزه‌ها آغاز شده است.

به گزارش روابط عمومی سازمان زمین‌شناسی واکتشافات معدنی کشور، در گام نخست، فرآیند تهیه حدود ۵۰۰ قطعه عکس حرفه‌ای از سنگ‌ها، کانی‌ها، فسیل‌ها و سایر نمونه‌های موزه‌ای در دستور کار قرار گرفته که این تصاویر پایه اصلی محتوای قابل ارائه در فضای متاورسی خواهند بود.

به همین جهت، جلسه‌ای در پارک موزه علوم زمین مشهد، وابسته به سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور که بزرکترین پارک موزه در حوزه علوم زمین است، با محوریت آغاز روند اجرایی طرح موزه متاورس علوم زمین برگزار شد. در این نشست، ابعاد فنی، محتوایی و نیازهای اولیه پروژه مورد بررسی قرار گرفت و برنامه تهیه مجموعه‌ای از تصاویر حرفه‌ای برای بارگذاری در بستر متاورس تشریح شد.

هادی شریفی مدیرکل زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی منطقه شرق کشور در ابتدای این جلسه با اشاره به وضعیت فعلی موزه علوم زمین مشهد، کمبود نیروی انسانی را از چالش‌های جدی دانست. او تأکید کرد که برای پیشبرد پروژه‌های نوینی مانند متاورس، همکاری با بخش خصوصی ضروری است.

روش نگک خطیب اقدامی، سرپرست موزه علوم زمین این سازمان ابعاد فنی پروژه متاورس را تشریح کرد و آن را فرصتی برای ارتقای نمایش توانمندی‌های موزه‌ای در سطح ملی و بین‌المللی دانست. او همچنین گزارش کوتاهی از مصوبات مرتبط با موزه‌های این سازمان که زیر نظر کمیته تخصصی برگزار می‌شود، ارائه کرد.

ریحانه روحانی احمدی، سرپرست پارگ موزه علوم زمین در مشهد نیز،  بر اهمیت تعامل و تبادل اطلاعات بین مراکز تهران و مشهد برای پیشبرد پروژه تأکید نمود.

وی همچنین به اجرای طرح هوشمندسازی این پارک موزه مشهد اشاره و تاکید کرد که در راستای استفاده از هوش مصنوعی و در جهت  ارائه اطلاعات تکمیلی به بازدیدکنندگان، این پارک موزه در جهت هوشمندسازی فرآیندها، گام‌های مهمی برداشته است.

متاورس، محیطی مجازی و تعاملی بر بستر اینترنت است که در آن کاربران می‌توانند با دیگران و محیط تعامل کنند. در این بستر، موزه‌ها می‌توانند به صورت چندحسی طراحی شوند و به کاربران امکان می‌دهد تا از طریق آواتارهای دیجیتال (Digital Avatar) خود در یک محیط سه‌بعدی غوطه‌ور شوند.