عناصر جدول تناوبی مندلیف و ۲۰ هزار کشته در سال!
وحید حاج سعیدی
از عزیزان سازمان بهداشت جهانی، اعضای وزارت فخیمه بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و بزرگواران سازمان غذا و دارو پنهان نیست از شما عزیزان چه پنهان، ما هر روز صبح که از خواب بیدار می شویم قبل از اینکه بررسی کنیم ببینیم اسم ما در لیست تحریم های آمریکا قرار گرفته است و حساب ارزی مان قطع شده یا نه، در گام اول بررسی می کنیم که عجالتاً زنده هستیم یا خدای ناکرده ریق رحمت را با همۀ مخلفاتش سر کشیده ایم؟! چون با این حجم آلودگی هوا و ریزگرد و مواد افزودنی و نگهدارنده قزمیت و غیر مجاز در مواد خوراکی که از طرق مختلف وارد امعاء و احشاء ما می شوند تکرار این بیداری یک نعمت است.
به قول شاعر: صبح، فرصتی برایِ آغاز است؛ و ایرادِ کارِ ما ، دقیقا همینجا بود که بارها، آغاز شدیم؛ و هر بار، تکرارِ خودمان بودیم! نه… لابد انتظار داشتید ما تکرار ابوعلی سینا باشیم که ما بعد الطبیعه ارسطو را ۴۰ بار خواند و خسته نشد یا مثل مایکل فارادی عمرمان را صرف تحقیق و پژوهش کنیم و قوانین مربوط به القای الکترومغناطیسی را کشف کنیم! نه پدر آمرزیده … ما همین بیدار شدن را هم زوری تکرار می کنیم و جا داشته باشد و گرسنگی و داستان قضای حاجت امان بدهد دو روز درمیان هم از رختخواب بیرون نمی آئیم! دلتان خوش است…
بله عرض می کردم که بیدار شدن روزانه ما هم در نوع خودش معجزه است. چرا که ما با خوردن انواع و اقسام مواد غذایی تراریخته، روغن دارای پالم، سوسیس و کالباس تولید شده با گوشت خر و گربه و تاج خروس، زعفران غنی شده با کاکل ذرت، آبلیموی تولید شده با کاه و یونجه، هندوانه قرمز شده با رنگ صنعتی، شیر فرآوری شده با وایتکس، چای ترکیب شده با برگ خشک درختان، آب سرشار از نیترات، نان دارای جوش شیرین، برنج هندی غنی شده با آرسنیک، سبزی آبیاری شده با فاضلاب، در کنار گرد و غبار غلیظ و ۵ برابر استاندارد جهانی و گوگرد و اکتان بنزین و گازوئیل که بدخواهان معتقدند ۲۰۰ برابر استاندارد جهانی است، علی الاصول یا باید زامبی می شدیم یا مومیایی متحرک!
یعنی اگر شما صبح به صبح یه تک پا به آزمایشگاه مدرسه محله تان تشریف ببرید و چند قاشق سَرپُر از عناصر جدول تناوبی مندلیف را همین طور خشک و خالی میل کنید و از گوش و دماغ تان دود ساطع شود، تبعات منفی و اثراتش از این موادی که ما هر روز به اسم صبحانه و ناهار و شام می خوریم کمتر است؛ ولی چه کنیم که سخت جانیم و به قول شاعر « ما را به پوست کلفت خود این گمان نبود!»
تازه با این شرایط ۲۴ میلیون نفر هم از اضافه وزن رنج می برند و دچار چاقی مفرط هستند ولی خودشان معتقدند کمی توپر هستند! یعنی این مواد حسابی به آنها ساخته است و خللی در متابولیسم یا سوخت و ساز سلولی شان وارد نکرده است. فقط تنها چیزی که این وسط یک نموره پوست کلفتی ما را زیر سوال می برد بی احتیاطی ۹۲ درصدی رانندگان است که با هر تصادف به چندین تکه نامساوی تقسیم می شویم و زحمت کوچ ابدی تقریباً بیست هزار نفر در سال افتاده گردن عزیزان ایران خودرو و سایپا که با وجود کیفیت سوفسطایی محصولات تولیدی شرکت های مفخم ایران خودرو و سایپا عزیزان معتقدند «از این طرف که منم، همچنان صفایی هست»!
