راضیه حسینی
«ابتدای دولت سیزدهم قیمت تنماهی حدود ۲۷ هزار تومان بود، اما حالا و در پایان دولت، تنماهی به صدهزار تومان رسیده است.»
به نظر ما همهاش تقصیر دولت دوازدهم است. احتمالاً ماهیهایی که حالا تبدیل به تن شدهاند همگی در دولت قبلی به دنیا آمدهاند، یا از نوادگان آنها هستند! حتماً ماهیهای دولت دوازدهم ریگی به کفششان بوده و میخواستند بیخودی خودشان را گران کنند. آنها بهصورت کاملاً سیستماتیک و برنامهریزی شده طی چند سال توانستند به هدف خود برسند و گران شوند. نباید از نقش این آبزیان غافل بود. شاید قلعۀ حیواناتی این بار زیر آب و در عمیقترین قسمتهای دریا ساخته شده باشد.
ما انسانها عادت کردهایم سطح را ببینیم و نظر دهیم. بیخودی بگوییم در این دولت تنماهی گران شده است، درصورتیکه اگر کمی عمیق شویم متوجه توطئههای زیر آبیها میشویم!
زیر آبیها همیشه نقش تعیینکنندهای در اقتصاد مردم داشته و دارند. هیچکس نمیداند خاویار چگونه به غذایی لوکس و گران تبدیل شد و اولینبار چه اتفاقی افتاد که روی میز رستورانهای لاکچری قرار گرفت. کسی نمیداند ماهی سفید چه شد که گرانتر از باقی ماهیهای شمال شد. همۀ اینها زیر سر مافیای زیر آب است. آنها تصمیم میگیرند در چه دولتی و چقدر گران شوند.
مسئولان دولت سیزدهم در این باره هیچ نقشی ندارند و اصلاً مقصر نیستند. در واقع اگر هم بخواهیم دنبال مقصر بگردیم، مانند همیشه، باید نگاهمان به دولت دوازدهم باشد و مسئولان وقت بپرسیم چرا متوجه مافیای زیر آب نشدند؟ این اهمالکاری بههیچوجه قابلتوجیه نیست. چطور گروهی را به سمت عمیقترین قسمتهای دریاها روانه نکردند تا سر از کار ماهیها در بیاورند؟ چطور متوجه دسیسۀ جانوران نشدند؟
دولت سیزدهم حتی اگر مافیایی در روز روشن، روی زمین و آشکارا ببیند و متوجه نشود هم مقصر نیست، زیرا هر چه که هست زیر سر دولت قبلی و اهمالکاری مسئولان آن زمان است.
واقعاً بیانصافی است که دولت سیزدهم را مقصر گرانشدن تنماهی، گوشت، مرغ و… بدانید. بروید از مرغها، گاوها و ماهیها بپرسید چه کسی مقصر است!