مدیران از دفتر کار خود بیرون بیایند

اسدالله علیزاده

تحلیلگر مسائل استراتژیک

در ماه‌های اخیر رؤسای محترم دو قوه مقننه و قضائیه با کمتر کردن ساعات پشت میزنشینی و خارج شدن از دفتر کار خود به میان مردم حتی در نقاط دورافتاده کشور می‌روند و طی بازدیدهای میدانی، اقدامات بسیار خوبی در زمینه رسیدگی به مسائل مردم و تکریم آنها انجام می‌دهند .

فارغ از نظریات موافقان و مخالفان مبنی بر سمت و سوی تبلیغاتی این سفرها، استمرار و فراگیری چنین اقداماتی نیاز ضروری و عاجل جامعه ما بوده و لازم است به منظور ترمیم اعتماد بین «ملت – دولت»  و بازیابی سرمایه اجتماعی نظام جمهوری اسلامی، سایر نهادها و دستگاه‌های اجرائی نیز اقدامات مشابه را در اولویت کاری قرار دهند و از همین امروز دست به کار شوند.
دلایل نیاز به چنین اقداماتی به طور مشروح در ذیل بیان می‌شود:
سرمایه اجتماعی در کنار سرمایه اقتصادی، سرمایه انسانی و سرمایه نمادین ( مفاخر ) به عنوان دارائی‌های ارزشمند یک جامعه، ارکان اصلی پایداری و توسعه جامعه را تشکیل می‌دهند. هر چه سرمایه اجتماعی بیشتر باشد مؤلفه‌هایی هم چون ارزش‌ها و هنجارهای مشترک، اعتماد، صداقت و درک متقابل، همکاری و مشارکت‌های مدنی، تعهد و مسئولیت‌پذیری، روحیه کار گروهی، حس برادری و احساس هویت ملی در جامعه بیشتر خواهد شد و چرخ بهره‌وری با سرعت و کیفیت مطلوب‌تر حرکت خواهد کرد.
اعتماد بین «ملت – دولت» مؤلفه اصلی سرمایه اجتماعی است. برپایه تحقیقات به عمل آمده افزایش حس اعتماد باعث افزایش تعامل و مشارکت فعالانه افراد و کاهش هزینه‌های کسب‌وکار ، تجارت و فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی می‌شود و انتقال دانش و آگاهی بین افراد آسان تر صورت می‌گیرد.
طی سال‌های اخیر افزایش خارج از کنترل تورم و رشد فراینده سطح عمومی قیمت‌ها، چند برابر شدن نرخ ارز، بلایای طبیعی گسترده، افزایش قیمت بنزین، شیوع بیماری همه‌گیر کرونا و عدم کنترل مناسب آن، آشکار شدن ابعاد گسترده فساد در دستگاه‌های اجرائی، نهادهای دولتقی و عمومی کشور و نهایتاً کوچک شدن سفره مردم و بیکاری قشرهایی از جامعه آسیب جدی به اعتماد بین «ملت – دولت» وارد کرده است.
برای ترمیم این آسیب‌ها و بازیابی سرمایه اجتماعی، رؤسا و مسئولان دستگاه‌های دولتی در هر رده و هر جای میهن عزیزمان باید آستین‌ها را بالا بزنند و اقدامات زیر را در اولویت برنامه‌های روزانه و هفتگی خود قرار دهند:
۱- نسبت به کاهش مظاهر تبعیض و بی‌عدالتی در خدمات درون‌سازمان و برون‌سازمانی اقدامات عملی روزانه صورت پذیرد.
۲- هر یک از دستگاه‌های اجرائی اقشار مرتبط خود و مردم جامعه محلی را از خدمات و تسهیلات قابل ارائه از جمله رفاهی ، توانمندسازی ، حمل و نقل و …. در حد توان بهره‌مند سازند.
۳- مسئولان دستگاه‌های اجرائی ارتباط مؤثر خود را با مردم، افراد مورد وثوق جامعه و سرعشیره‌ها بیشتر کنند.
۴- در هر نوع استخدام و به‌کارگیری نیرو و به هر شکلی ( حتی پیمانکاری و موقت ) نیروهای بومی را در اولویت قرار دهند و تا حد امکان از نیروهای بومی استفاده کنند.
۵- دستگاه‌های اجرائی در رویدادهای فرهنگی و اجتماعی جامعه محلی مشارکت مؤثر داشته باشند و به ارائه تسهیلات در حد توان اقدام کنند.
۶- مسئولان نسبت به عقاید و هنجارهای مردم و جامعه محلی تکریم و احترام خاصی معطوف دارند.
۷- دستگاه‌های اجرائی با تشویق و توجیه کارکنان خود، به تکریم و احترام ارباب رجوع همت گمارندو با نگاه مثبت نسبت به کاهش بروکراسی و تسریع در انجام امور مراجعان اقدام نمایند.
۸- هر یک از دستگاه‌های اجرائی در حیطه قوانین و مقررات خود به جد تلاش کنند تا برای رفع موانع تولید و حل مشکلات فعالان اقتصادی مرتبط اقدام عملی صورت پذیرد.
۹- دستگاه‌های اجرائی در تأمین مایحتاج و پشتیبانی عمومی از مردم در چارچوب وظایف خود حداکثر تلاش و همت را معطوف کنند.
بدیهی است تمام اقدامات فوق در صورتی عملی و مؤثر خواهد بود که رؤسای دستگاه‌ها ، کارکنان زیرمجموعه را با خود همراه کنند و این امر مستلزم نگاه و رسیدگی به مشکلات کارکنان دستگاه‌ها در وهله اول است. لذا لازم است مدیران محترم از دفتر کار خود بیرون بیایند و با زیرمجموعه خود ارتباط مؤثر روزانه داشته باشند و با کمک و همکاری کارکنان زیرمجموعه اقدامات عاجل یادشده را عملی کنند. پس مسئولان محترم لطفاً ساعاتی از روز را از دفتر کار خود خارج شوید.