مرگ تدریجی فولادی ها با شعار «لامپ اضافه خاموش!»

مهران ابراهیمیان

فریاد صنایع از ناترازی انرژی بلند شده و قطعی های مکرر برق اکنون به محدودیت های جدی و قطعی گاز هم برای فولادی ها کشیده است اما رئیس جمهور در نمایشگاه توانمندی های صنعت دغدغه اش گرم تر بودن نمایشگاه از محل کار وی و وجود نور بیشتر برای نمایش بهتر توانمندی های صنایع است!

در حالی که این فریاد در حقیقت، اعتراض صدها و بلکه میلیون ها سهامدار و مدیرانی است که یا در صنعت فولاد سرمایه گذاری کرده اند و یا مسئولیت پاسخگویی به سرمایه گذاران خود دارند. اما درد زمانی تحملش سخت می شود که مسئولان بر خلاف آنچه می گویند، استراتژی صحیح را به عنوان تاکتیک رای آوری خود در مجلس و انتخابات دیگر به کار می برند و شعار« لامپ اضافه خاموش» را استراتژی خود می کنند!

نگارنده از یاد نبرده که در نمایشگاه متافو و کان ماین، چگونه وزیر با سرعت هرچه تمام تر و با ده ها نفری که حلقه به دوراش زده بودند از کنار غرفه های شرکت هایی فولادی گذر کرد در حالی که تمامی مسئولان فولادی با نگرانی از زمستان سخت در انتظار دیدار وی و طرح مسائل این صنعت بودند.

همین اتفاق بار دیگر در نمایشگاه توانمندی های بخش صنعت توسط پزشکیان رئیس جمهور تکرار شد. وی در حالی که شعار «دولت موانع بخش خصوصی را شناسایی و رفع می کند» را می داد عملا با صدایی غضب آلود و خطاب به وزیر صمت می گوید: من اتاقم از این نمایشگاه سردتر است بعد پول می خواهند برای انرژی؟

این گفتمان رئیس جمهور و واکنش وزیر دقیقا مصداق اتخاذ استراتژی غلط برای حل مساله ای است که از شریط بحرانی گذشته و فولادی را در سال جاری به زیان دهی کشانده و یا خواهد کشاند!

محض اطلاع باید به آقای رئیس جمهور یادآور شد که نمایشگاهی که شما رفتید پارک برفی و یا جذابیت های زمستانی ایران نبوده که باید از اتاق شما سردتر باشد! نمایشگاه توانمندی های صنعت بوده که به سرمایه گذاران نشان می دهد ایران چه توانمندی هایی دارد. ما نمی توانیم معضل صنایع بزرگ مانند فولادی ها و پتروشیمی ها را با شعار هایی مانند « لامپ اضافه خاموش» رفع کنیم.

شما که احتمالا تجربه مدیریت بیمارستان را دارید ، باید بدانید که این راه کار و شعار ممکن است منجربه خاموش کردن چند لامپ در بیمارستان شود اما دستگاه های ناجی انسانها از ونتیلاتور ، احیا قلب و پروژکتورهای اتاق عمل را نمی توان و نباید خاموش کرد، ان هم به بهانه این که دمای اتاق محل کار شما سردتر است. از یاد نبرید ونتیلاتور،مانتیورهای حیاتی، دستگاه های دیالیز، دستگاه ای جراحی و تصویر برداری خاموش بردار نیست!

باید چاره ای اندیشید تا فولادی هایی که در شرایط سخت هر آنچه در حوزه مدیریتی، بهره وری، خلاقیت های تجربی در مشت داشته اند رو کرده اند و حتی در نیروگاه ها سرمایه گذاری کرده اند تا وارد مرز زیان دهی نشوند.
امروز فولادی ها و سرمایه گذاران این حوزه مصداق ضرب المثل « گنه کرد در بلخ آهنگری، به شوشتر زدند گردن مسگری، شده اند!

صنعت فولاد که به عنوان نماد خودکفایی و تولید ملی شناخته می‌شود، به دلیل قطع مکرر برق و کمبود گاز در حال ورشکستگی است و این وضعیت نه تنها به این صنعت بلکه به اقتصاد کل کشور آسیب‌های جبران‌ناپذیری وارد می‌کند.

برآوردها نشان می‌دهد که در تابستان قطع برق، روزانه بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیارد تومان هزینه برای صنعت فولاد به همراه دارد و خسارت‌ ناشی از قطع برق در تابستان امسال به بیش از ۶ میلیارد دلار برای واحدهای فولادسازی رسیده اما در زمستان این بخش درخشان اقتصاد اوضاعشان خراب تر شده و تحت فشار دو نهاده اساسی برق و گاز برای تولیداتشان قرار گرفته اند و می گویند: هرسال دریغ از پارسال!

چرا باید فقط در فاصله چند روز اخیر، خبر از قطعی ناگهانی گاز فولاد مبارکه را بشنویم و یا مدیر ارشد فولاد سازی فولاد کاوه جنوب کیش مدعی شود که تولید آنها به رغم تلاش‌های کارکنان این واحد؛ به شدت کاهش یافته و به حدود ۱۰۲ میلیون تن رسیده است، در حالی که می‌توانستند با استفاده از ظرفیت‌های موجود، بیش از یک میلیون و ۷۰۰ هزار تن تولید کنند.

این کاهش های فاحش در تولید محصولات نه تنها به معنای کاهش درآمد این واحدها، بلکه به معنای لطمه به کل اقتصاد ملی و کاهش تولید ناخالص ملی به میزان حدود ۱۰ میلیارد دلار است. آیا آقای رئیس‌جمهور این آمار را واقعی و نگران‌کننده نمی‌دانید؟ آیا این وضعیت با کاهش دمای نمایشگاه توانمندی صنعت درست می شود یا ادامه این روند و نگاه، حتی فرصت های سرمایه گذاری و حفظ ظرفیت های موجود تولید در فولاد را هم خواهد گرفت؟

به نظر می رسد میان نمایش و تعریف توانمندی های بخش صنعت در نمایشگاه با تعریف مسئولان فاصله ای فاحش وجود دارد. صنعتگران تنها با دسترسی به نهاده های تولیدشان ( گاز و برق) می خواهند تا درآمد شرکت ها و کشور را با تولید بالا ببرند و رئیس جمهور می خواهد توانمندی مردم و بنگاه های اقتصادی را در شرایط سخت و زندگی با دمای پایین تر در دید عموم باشد!

کاش هرچه زودتر کسی بیاید و به رئیس جمهور این دانش را انتقال دهد که در نمایشگاه توانمندی شنیدن اظهاراتی مانند “لامپ‌های اضافی را خاموش کنید” از سوی مسئولان نشانه عجز در مدیریت بحران‌هاست کاش به او یادآوری کنند که با این شعارهای ساده و رفتارها نمی‌توان مشکلات عمیق صنایع میلیارد دلاری را حل کرد بلکه انها به مرگ خاموش وتدریجی گرفتار می شوند!