معضل ۴۵ ساله مسکن

دکتر حمزه رضایی

بعضی ها عادت دارند که همیشه داد و فریاد کنند و ایراد بگیرند که مسئولین به فکر ما نیستند!

انصاف داشته باشید اگر مسئولین به فکر ما نبودند، از کجا متوجٌه می شدند که بعد از چهل و پنج سال هنوز نتوانسته اند مشکل مسکن ما را حل کنند؟

پس معلوم می شود که آنها از همان ابتدا فکر و ذکرشان مسکن و سرپناه ما بوده است، ولی خوب اگر موفق به انجام نشده اند، به هزار و یک دلیل بوده است.

معروف است که در دوره ناصرالدین شاه قاجار شبی از شب‌های ماه رمضان توپچی از شلیک توپ سحر خودداری کرد. مردم پای سفره‌های سحر نشسته بودند و سحری می‌خوردند همه منتظر بودند توپ سحر شلیک شود تا دست از خوردن و آشامیدن بکشند. امّا انگار آن شب کسی نبود که توپ سحر را در کند.

مردم همان طور که مشغول خوردن سحر بودند، یک باره متوجه شدند تاریکی هوا از بین رفت و صبح روشن فرا رسید.

سر و صدای مردم بلند شد:

– این چه وضعی است؟ چرا توپ در نکرده اند؟

امیر توپخانه، توپچی خطاکار را در برابر مردم احضار کرد و با خشم از او پرسید: چرا توپ در نکردی؟

توپچی با خونسردی پاسخ داد: قربان به هزار و یک دلیل! اول این که باروت نداشتیم.

امیر توپخانه فوری حرفش را قطع کرد و گفت: همین یک دلیل کافی است و هزارتای دیگر برای خودت باشد.

حالا جریان مسکن ماست، مسئولین ما هم به هزار و یک دلیل شبیه به همین دلیل نتوانسته اند برای ما مسکن بسازند!

پر واضح است وقتی مسئولین ما تمام وقت و هزینه کشور را صرف رفع و رجوع مشکلات گشنگی و تشنگی و بی آبی و بی گازی و بی برقی و تورّم و فساد و اختلاس کشور کرده اند و با همّت عالی همه آنها را یک جا از ریشه و بیخ و بن در اورده و چنین جامعه ازاد و ابادی برای ما فراهم کرده اند، مسلّم است که فرصت و هزینه دیگری برای ساخت مسکن باقی نمی ماند!

به عبارتی باروت شان برای ساخت مسکن ته کشیده است و حق هم دارند.