مقامات متعجب و نماینده خوشحال (طنز)
راضیه حسینی
زهره الهیان، رئیس کمیته حقوق بشر مجلس: «در سفر نیویورک، وقتی توضیحاتی درباره ماهیت حوادث اخیر به مقامات سایر کشورها می‌دادیم، تعجب و بعضاً تشکر می‌کردند. وقتی درباره دستاوردهای جمهوری اسلامی در حوزه زنان گزارش دادیم، باز تعجب کردند.»
و همراه با تعجب مداوم، احتمالاً مجداداً تشکر کردند. کاش یکی، از مقامات سایر کشورها می‌پرسید حالا تعجب به کنار، از چه چیزی تشکر کردید؟ مثلاً با تعجب گفتید: «واو ما اصلاً نمی‌تونست باور کرد که ایران این‌قدر آزاد. اصلاً ما در کشور خودمون نصف این آزادی رو نداشت. شما چطور تونست؟ واقعاً متشکر. وری وری متشکر.»
یا وقتی درباره دستاوردهای زنان شنیدید باز متعجب گفتید: «اوه مای گاد. یعنی زنان در ایران حتی اجازه نداشت موتور سوار شد و استادیوم فوتبال رفت؟ وری وری جذاب. چقدر دستاورد، چقدر آزادی؟»
به نظرمان مقامات سایر کشورها کمی مشکوک می‌زنند. یا از افعال معکوس استفاده کرده‌اند، یا کلاً از صحبت‌های خانم نماینده چیزی حالی‌شان نشد و فقط با ابروهای بالا رفته چند تا تنکیو تنکیو گفتند تا جلسه تمام شود.
شاید هم تعجب مسئولان کشورهای خارجی معنای دیگری داشت. از حجم تخیل‌پردازی خانم نماینده به وجد آمده بودند و متعجب نگاهش می‌کردند.
می‌خواستند بدانند ایشان قبلاً نویسنده داستان‌های تخیلی بودند؟ آیا با «جی کی رولینگ» در سری داستان‌های «هری پاتر» همکاری داشتند؟ اصلاً نکند خانم رولینگ ایده اولیه را از ایشان گرفته بود؟ آنها بابت این‌که ایشان این‌قدر سخاوتمندانه ایده‌ها و تخیلات‌شان را در اختیار باقی آدم‌ها گذاشتند تشکر کردند؛ و باز تعجب کردند که چرا چشمه جوشان خیال‌ها‌ی‌شان تمام نمی‌شود و همین‌طور ادامه دارد. البته یک حالت دیگر هم وجود دارد.
آن هم این‌که مسئولان سایر کشورها کلی حرف دیگر هم زدند و اتفاقاً آنها بسیار مهم‌تر از تعجب و تشکر بودند، اما خانم نماینده به ادامه صحبت‌های مقامات گوش نکرده و تصمیم گرفته تا همین جا، یعنی قسمت تعجب و تنکیو را بردارد و خوشحال به ایران برگردد. در واقع بزرگ‌ترین دستاورد خانم نماینده در همین دو قسمت خلاصه شده بود.
