وقتی سیب هست چرا صف؟ (طنز)
راضیه حسینی
عبدالرضا جمالی‌پور، رئیس اتحادیه بارفروشان اهواز گفته: «وقتی گوجه در برخی از شهرها به کیلویی ۴۰ هزار تومان می‌رسد برای خرید گوجه ارزان در بازارچه‌ها صف تشکیل می‌شود.»
احتمالاً این بزرگوارانی که وقت خودشان را برای خرید یک کیلو گوجه، توی صف تلف کرده‌اند صحبت‌های آقای کارشناس را در تلویزیون ندیده‌اند.
ایشان یک راهکار عالی و بی‌نقص برای مشکل گرانی گوجه مطرح کردند. گفتند:«به جای گوجه سیب بخورید.»
همین راه حل ساده به فکر هیچ‌کدام از ما نرسیده بود. نمی‌دانستیم می‌شود گوجه را در کسری از ثانیه حذف کرد و جایش سیب نشاند!
پس، از این به بعد در سالاد شیرازی به جای گوجه سیب‌های نگینی خرد شده می‌ریزیم.
یا کنار جوجه‌کباب، سیب به سیخ می‌کشیم. شاید مزه سیب کبابی با جوجه و نوشابه زرد خیلی معرکه شود. شک نکنید املت سیب هم به زودی یکی از پرطرفدارترین صبحانه‌ها خواهد شد.
عوض رب گوجه‌فرنگی، از رب سیب درختی استفاده می‌کنیم. اصلاً نگویید سیب که رب نمی‌دهد. همه چیز امکان‌پذیر است.
اگر سیب‌ها کمی تلاش کنند و با خودشان بگویند کار نشد ندارد، حتماً رب هم می‌دهند.
اصلاً شاید فردا، پس‌فردا مجبور شوند جای تخم‌مرغ هم استفاده شوند. پس باید روی خودشان کار کنند تا بتوانند زرده و سفیده هم بدهند.
چرا این‌همه مدت به جای گوشت قرمز و سفید از سیب قرمز و زرد استفاده نمی‌کردیم؟ چرا از قابلیت‌های این میوه غافل بودیم؟ کاش کارشناس محترم کمی زودتر این راهکار را ارائه می‌داد تا این‌قدر عمر مردم در صف‌ها تلف نشود. مثلاً همین چندوقت پیش که کلی صف برای خرید هویج تشکیل شد. اگر می‌دانستیم سیب هست، به جای هویج ازش استفاده می‌کردیم.
لطفاً از این به بعد به محض گرانی هر کالایی صف تشکیل ندهید. تا وقتی سیب هست، چرا صف؟ چرا گرانی؟ چرا کمبود؟
فقط می‌ماند یک سؤال. اگر روزی سیب گران شد چه کار کنیم؟
آقای کارشناس، بعد از سیب، سراغ چه میوه‌ای برویم که قابلیت کباب، سالاد و املت شدن را داشته باشد؟
