کد خبر: 03020179230
جهانروزنامهسیاست

پرداخت یارانه به مشتریان خودروهای الکتریکی در لهستان

ترجمه: سلیم حیدری

طرحی دولتی در لهستان به رانندگان این مزیّت را می‌دهد که هزینه ماهیانه کمتری برای خودروهای الکتریکی نسبت به خودروهای معمولی بپردازند. آیا این سیاست در نهایت باعث تغییراتی در سیستم حمل و نقل خواهد شد؟

براساس تحقیقات موسسه بازار خودرو سامار، بیش از ۴۰۰۰۰ وسیله نقلیه الکتریکی (EV) از ابتدای سال در لهستان ثبت شده است که ۷۰ درصد نسبت به مدت مشابه سال ۲۰۲۱ افزایش یافته است. طبق گفته ها، فروش خودروهای الکتریکی ۱۴۰ درصد و هیبریدی ها ۱۰۰ درصد افزایش یافته‌است.

این اتفاق تا حد زیادی به لطف ارائه یک طرح یارانه دولتی در اواخر سال ۲۰۲۱ به نام My e-car برای رانندگانی است که اجاره خودروهای برقی را انتخاب می‌کنند. این طرح با اقساط ماهانه اغلب کمتر برای خودروهای برقی نسبت به وسایل نقلیه دارای موتور احتراقی است.

نوامبر (آذر) گذشته، صندوق ملی دولتی لهستان برای حفاظت از محیط زیست و مدیریت آب (NFOSiGW) 500 میلیون زلوتی (۱۲۵ میلیون دلار، ۱۱۵ میلیون یورو) را به عنوان یارانه برای مشتریانی که خودروهای برقی را خریداری می کردند، اختصاص داد. هدف این برنامه کاهش انتشار آلاینده‌های هوا از طریق کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی در حمل‌ونقل و عمدتاً از طریق خرید یا اجاره خودروهای بدون آلایندگی است.

این بخشی از یک کمپین گسترده تر حمل و نقل الکتریکی است که هدف آن قرار گرفتن بیش از ۶۰۰ هزار خودروی الکتریکی در جاده‌های این عضو اتحادیه اروپا تا سال ۲۰۳۰ است. در حال حاضر، از هر ۵۰۰ خودروی ثبت شده در این کشور تنها یک خودرو برقی است. به عنوان مقایسه، در آلمان از هر ۵۰ خودرو جدید یکی برقی است.

ElectroMobility Poland – ابتکاری از چهار شرکت برق لهستانی – می‌خواهد کشور را به عصر حمل و نقل الکتریکی سوق دهد و در حال برنامه‌ریزی برای ساخت اولین خودروی برقی داخلی در سال ۲۰۲۳ است. لهستان در حال حاضر صنعت پررونق تولید باتری خودروهای الکتریکی را دارد. تولیدکننده خودروهای الکتریکی “نیچ” نیز به عنوان یک سازنده اتوبوس الکتریکی بین‌المللی وجود‌دارد.

طرح خودروی الکتریکی من

طرح یارانه «خودرو الکتریکی من» که در سال ۲۰۲۱ معرفی شد، اقساط بلندمدت را تحت روش لیزینگ عملیاتی به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد – یک قسط ثابت ماهانه که به موجب آن رانندگان خودرویی را دریافت می‌کنند که آماده رانندگی است ولی فقط هزینه سوخت آن را پرداخت می‌کنند.

این حمایت در قالب یارانه برای خرید خودروهای بدون آلایندگی و یارانه برای هزینه‌های مشخص شده در قراردادهای اجاره اعطا می شود. این یارانه‌ها فعلا فقط برای مشتریان حقیقی در دسترس است، اما شرکت‌ها، موسسات و دولت‌های محلی می توانند در آینده درخواست دهند.

Wojciech Drzewiecki، رئیس موسسه تحقیقات بازار خودرو سامار گفت: “برنامه ماشین الکتریکی من، یکی از نقاط تعیین کننده است.” او به دویچه وله گفت: “خودروهای الکتریکی همچنین ارزش افزوده بسیار بالایی دارند، که شرکت‌ها را قادر می‌سازد تا پیشنهادات خوبی با اقساط ماهانه جذاب‌تر تهیه کنند.”

Drzewiecki افزود: “پیشنهادهایی جامع‌تر و جذاب‌تر می‌شوند، که نظر مردم را تغییر ‌دهد.”

افزایش قیمت سوخت در پمپ بنزین‌ها که ناشی از جنگ در اوکراین است همچنین به این معناست که رانندگان به خودروهای الکتریکی نگاه مطلوب‌تری دارند.

از زمان راه‌اندازی این برنامه، شرکت لیزینگ آروالا بیش از ۲۵۰۰ درخواست در مورد خودروهای یارانه‌ای دریافت کرده و ۴۵۰ درخواست برای یارانه به بانک (BOS) ارسال کرده است که از این برنامه پشتیبانی می‌کند و تاکنون ۴۰ میلیون زلوتی به روش لیزینگ اعطا کرده است.

بر اساس نظرسنجی اخیری که توسط شرکت لیزینگ خودرو Webfleet Solutions انجام شده است، بیش از ۶۰ درصد از اپراتورهای ناوگان خودروهای شرکتی لهستانی علاقه مند به خرید خودروهای الکتریکی طی دو تا سه سال آینده هستند.

پیچ‌ها و مهره‌ها

این برنامه برای خودروهای برقی با قیمت حداکثر ۲۲۵۰۰۰ زلوتی یا خالص ۲۱۱۰۰۰ زلوتی برای افرادی که از خودرو به روش ترکیبی برای اهداف تجاری و خصوصی استفاده می‌کنند اعمال می‌شود. یارانه ۱۸۷۵۰ زلوتی است یا ۲۷۰۰۰ زلوتی در صورت استفاده از خودرو برای مسافت بیش از ۱۵۰۰۰ کیلومتر (۹۳۰۰ مایل) در سال.

جاکوب فاریز از انجمن صنعت خودرو لهستان به دویچه وله گفت: «تجربه تاکنون نشان می‌دهد که اگر یارانه‌ها وجود نداشت، فروش خودروهای باتری‌دار در سطح بسیار پایین‌تری باقی می‌ماند. او افزود، از آنجایی که لهستان هنوز در «مرحله اولیه عمومی‌سازی خودروهای برقی» است، یارانه‌ها مورد نیاز است، اما می‌تواند منجر به وضعیتی شود که محبوبیت خودروهای برقی به حدی باشد که دیگر مورد نیاز نباشند.

در سال ۲۰۲۱، در لهستان متوسط قیمت یک خودروی الکتریکی جدید قبل از مالیات نزدیک به ۲۰۰۰۰۰ زلوتی بود. یک وسیله نقلیه احتراقی به طور متوسط حدود ۱۳۵۰۰۰ زلوتی برای رانندگان هزینه دارد.

ماسیج مازور، مدیر عامل PSPA به دویچه وله گفت: “بزرگترین صرفه جویی هم مربوط به هزینه سوخت و هم به بیمه است.”

محدودیت‌های بازار

در مورد اجاره یک خودروی الکتریکی در لهستان، شرکت لیزینگ Carsmile محاسبه کرده است که برای مثال، اقساط ماهانه داچیا اسپرینگ با باتری، بیش از ۱۰۰ زلوتی ارزان‌تر از داچیا ساندرو بنزینی است. یک پژو ۲۰۸ تمام الکتریکی حتی ۲۲۸ زلوتی ارزانتر از معادل با موتور احتراقی خود است. در بخش خودروهای پریمیوم، تفاوت در نرخ های اجاره ماهانه نیز قابل توجه است.

کارشناسان خودرو اذعان می‌کنند که موفقیت این برنامه تحت حمایت دولت از انتظارات فراتر رفته است. اما وی اضافه می‌کند که این برنامه با مشکلاتی روبرو شده است. یک مشکل عمده، زمان پردازش درخواست‌های یارانه است که طولانی و طولانی‌تر می شود.

دسترسی به ایستگاه‌های شارژ جنبه دیگری است که گسترش بازار خودروهای برقی را محدود می‌کند. استفاده از شارژرهای عمومی عمدتاً وسایل نقلیه الکتریکی را گران‌تر از خودروهای احتراقی یا هیبریدی می‌کند.

جدای از آن، مشکلات رایج مانند دامنه اضطراب و زمان شارژ از پذیرش گسترده تر خودروهای الکتریکی در لهستان مانند سایر نقاط جهان جلوگیری می کند.

منبع: دویچه وله

نمایش بیشتر
عصر اقتصاد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا