کاش کمی از اروپایی‌ها یاد می‌گرفتیم

راضیه حسینی

جای تأسف دارد. ما ایرانی‌ها عادت کرده‌ایم مدام ریخت‌وپاش کنیم. چرا از اروپایی‌ها یاد نمی‌گیریم؟ اصلاً با صنایع و کارخانه‌ها کاری نداریم. مردم عادی و خانه‌های معمولی را در نظر بگیرید.

باتوجه‌به این‌که در خانه‌های اروپایی‌ها، به‌خاطر تحریم، انواع لوازم‌خانگی با برندهای متفرقه وجود دارد که رتبۀ انرژی‌شان تقریباً به Z 75 پلاس می‌رسد، باز هم بلدند چطور در مصرف برق صرفه‌جویی کنند.

خانه‌های اروپایی‌ها پر از برندهایی است که تابه‌حال حتی اسم‌شان هم به گوش بازارهای جهانی لوازم‌خانگی نخورده است. از بیوتی باربی جون، تا مریخ و اورانوس و نپتون. تازه این که چیزی نیست. بعضی برندها کاملاً ترکیبی از شتر، گاو و پلنگند. مثلاً روی‌شان زده دیزان سامسونگ، نام برند ایرانی است و به سفارش چین ساخته شده است! اروپایی‌ها با این وضع توانسته‌اند برق را مدیریت کنند!

اما ما ایرانی‌ها درحالی‌که خانه‌های‌مان پر از برندهای معتبر جهانی است که کمترینش سامسونگ و ال‌جی است، باز هم بلد نیستیم برق را درست مصرف کنیم. صبح‌ها قبل از این‌که چشم باز کنیم چراغ‌های خانه را روشن می‌کنیم. کولرهای گازی با رتبۀ انرژی A هزار پلاس‌مان را حتی وقتی از خانه خارج می‌شویم هم روشن می‌گذاریم، چون مثل خارجی‌ها نگران خراب‌شدنش نیستیم. می‌رویم یکی دیگر می‌خریم. از بس ارزان است و در دسترس!

همین بلا را سر بنزین باکیفیت هم آوردیم. بنزین‌هایی که اروپایی‌ها حاضرند به چشم بکشند را هدر می‌دهیم و عین خیال‌مان نیست. تازه خودروهای ما کجا و خودروهای پرمصرف خارجی‌ها کجا؟ در شهرهای ایران فقط بنز و بوگاتی و مازراتی در تردد است، ولی بیچاره‌ اروپایی‌ها معلوم نیست اسم‌های خودروهای‌شان را کدام آدم‌فضایی انتخاب کرده است.

بی با بو، ها هو هی، دنگ دونگ یی و… تازه با این خودروها مصرف بنزین‌شان هم از ما کمتر است! امیدواریم با آزادشدن واردات خودروهای کارکردۀ ما، لااقل کمی از مشکلات‌شان حل شود و بتوانند خودرویی باکیفیت بالا، سوار شوند.

همه‌اش تقصیر مسئولان ماست. از بس امکانات ویژه و بالا در اختیارمان گذاشتند، صرفه‌جویی را فراموش کردیم. خیال‌مان راحت بود که همیشه همه چیز هست، آن هم خیلی ارزان. از مسئولان عزیز تقاضا داریم هر چه سریع‌تر چاره‌ای بیندیشند. امکانات ما را کم کنند تا قدر بدانیم!