۱۴۰۴؛ سال آزمون سخت انرژی
سال ۱۴۰۴ در حالی آغاز می‌شود که صنایع ایران با چالش‌های بی‌سابقه‌ای در حوزه انرژی روبه‌رو هستند. کمبود برق و گاز، رکود تورمی، و ناترازی انرژی، سه ضلع بحرانی هستند که می‌توانند آینده صنایع کشور را تحت تأثیر قرار دهند.
از صنایع بزرگ مانند فولاد و پتروشیمی تا واحدهای کوچک و متوسط، همگی با مشکلاتی در تأمین انرژی و حفظ چرخه تولید مواجه‌اند.
به گزارش عصراقتصاد، بررسی داده‌های موجود نشان می‌دهد که تابستان ۱۴۰۴ با کمبود شدید برق مواجه خواهد بود. حمیدرضا صالحی، نایب رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران، هشدار می‌دهد: در تابستان ۱۴۰۴، کمبود برق به ۲۴ هزار مگاوات می‌رسد.
وی تاکید می کند که در سال گذشته از نیروگاه‌های برقابی استفاده شد، اما امسال به دلیل کاهش منابع آبی، این امکان وجود ندارد.
فرشید شکرخدایی، رئیس کمیسیون سرمایه‌گذاری اتاق بازرگانی نیز پیش‌بینی می‌کند که کسری برق از ۲۰ هزار مگاوات در سال ۱۴۰۳ به ۳۰ هزار مگاوات در سال ۱۴۰۴ افزایش خواهد یافت. این کمبود، صنایعی مانند فولاد، آلومینیوم، سیمان و پتروشیمی را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد.
وابستگی به نیروگاه‌های فرسوده و عدم سرمایه‌گذاری کافی
علی نیکبخت، رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی نیروگاه‌های ایران، معتقد است: سالانه باید حداقل ۶ هزار مگاوات به ظرفیت تولید برق اضافه شود، اما در سال ۱۴۰۴ حتی یک‌سوم این میزان نیز محقق نخواهد شد.
محمدصادق مهرجو، کارشناس انرژی نیز تأکید می‌کند که رشد مصرف برق (۵.۱ درصد) بسیار بیشتر از رشد ظرفیت تولید (۲.۸ درصد) بوده و این شکاف روزبه‌روز عمیق‌تر می‌شود.
کاهش ۳.۷ درصدی تولید گاز و کمبود ۳۰۰ میلیون مترمکعبی روزانه
حمیدرضا صالحی در مورد وضعیت گاز در زمستان ۱۴۰۴ می‌گوید: تولید گاز حدود ۳.۷ درصد کاهش یافته و کمبود آن به ۳۰۰ میلیون مترمکعب در روز می‌رسد. دلیل اصلی، نبود سرمایه‌گذاری در پروژه‌های فشارافزایی میادین گازی است.
این کمبود، صنایع پرمصرف گاز مانند پتروشیمی‌ها و نیروگاه‌ها را با اختلال مواجه خواهد کرد. در زمستان ۱۴۰۳، برخی صنایع با کاهش ۵۰ درصدی تولید مواجه شدند و اگر روند فعلی ادامه یابد، امسال شرایط بدتر خواهد شد.
راهکارهای احتمالی برای عبور از بحران
صالحی پیشنهاد می‌کند: تبدیل نیروگاه‌های گازی به سیکل ترکیبی می‌تواند ۳۵۰۰ مگاوات به تولید برق اضافه کند.
همچنین، توسعه انرژی‌های خورشیدی و مردمی‌سازی آن از طریق تسهیلات کم‌بهره می‌تواند کمک‌کننده باشد.
نیکبخت معتقد است: کنترل مصرف برق مهم‌تر از افزایش تولید است. باید صنایع پرمصرف بازبینی شوند.
از سوی دیگر، شکرخدایی می‌گوید: دولت باید اجازه دهد بخش خصوصی در تولید انرژی نقش بیشتری ایفا کند و قیمت‌گذاری دستوری را حذف کند.
