۵ اولویت دولت در بخش آموزش برای رشد اقتصادی (بخش پایانی)

مسعود شریعت زاده – مدیر مسئول

در بخش نخست به استناد آمارهای اقتصادی اشاره کردیم که نمی توان آموزش را از رشد اقتصادی جدا کرد، زیرا محرک اصلی آن است و شکی نیست که سرمایه گذاری کشورها در آموزش ثمرات فراوانی را به بار می آورد.

آموزش همچنین به بهبود کارایی نیروی کار و افزایش فرصت‌های شغلی کمک می‌کند. در ادامه به این سئوال پاسخ خواهیم داد که چه چیزی آموزش را اینقدر مهم می کند؟

آموزش به توسعه مهارت ها و دانش افراد در زمینه های مختلف حیاتی کمک می کند، که بازار کار را تغذیه می کند و باعث رشد اقتصادی می شود.

اگر تفکر انتقادی و مهارت‌های حل مسئله را اصلاح کنید؛ افراد را قادر می‌سازد تا با چالش‌ها روبرو شوند و تصمیم‌های درست بگیرند. افزایش آگاهی از خواندن، نوشتن و مهارت های شناختی هم ت افراد سازنده و مشارکت کنندگان فعال در جامعه را پرورش می دهد.

آموزش همچنین می تواند افزایش شایستگی ها و بهره وری شخصی را بالا ببرد که توانایی آنها را برای دستیابی به موفقیت در زندگی حرفه ای و شخصی افزایش می دهد.

علاوه بر این اگر سرمایه گذاری و مسیر درست باشد عملا آموزش موجب برانگیختن روحیه خلاقیت و تفکر خلاق می شود که به یافتن راه حل های بدیع برای مشکلات پیچیده کمک می کند.

بنابراین، آموزش تنها وسیله ای برای به دست آوردن شغل نیست، بلکه سرمایه گذاری در آینده است، زیرا به ساختن جوامع موفق و نوآورتر کمک می کند.

چگونه کشورها می توانند از طریق آموزش از رشد اقتصادی حمایت کنند؟

طبق مقاله ای که در سایت ارقام منتشر شده برای استفاده حداکثری از رشد اقتصادی حاصل از آموزش، دولت ها و تصمیم گیرندگان باید اولویت ها ی زیر را مد نظر قرار دهند:

۱- فراهم کردن فرصت‌های برابر آموزشی برای همه شهروندان: دسترسی هر فرد به آموزش پایه و آموزش حرفه‌ای که او را قادر به مشارکت مؤثر در بازار کار می‌کند، تضمین شود.

۲- ادغام آموزش مداوم در سیاست‌های آموزشی: تمرکز باید بر برنامه‌های آموزش مداوم برای جوانان و بزرگسالان و ارائه برنامه‌های آموزش حرفه‌ای باشد که همگام با نیازهای در حال تغییر بازار کار است.

۳- نوسازی و توسعه برنامه درسی: برنامه درسی باید انعطاف پذیر و سازگار با تحولات سریع تکنولوژیکی و اقتصادی باشد تا مهارت ها و دانش لازم برای موفقیت در دنیای مدرن کار را در اختیار دانش آموزان قرار دهد.

۴- سرمایه گذاری بر معلمان و توسعه روش های تدریس: حضور کادر آموزشی واجد شرایط و آموزش دیده در بالاترین سطح باید تضمین شود و اتخاذ روش های نوین تدریس مبتنی بر تعامل و یادگیری فعال تشویق شود.

۵- اتخاذ روش‌های آموزشی نوآورانه: مطالعات ثابت کرده است که روش‌های آموزشی مانند یادگیری مبتنی بر بازی، خلاقیت و همکاری گروهی به رشد مهارت‌های حل مسئله دانش‌آموزان کمک می‌کند که بهره‌وری و نوآوری آنها را افزایش می‌دهد.

همچنین برای حفظ شتاب پیشرفت تحصیلی، سیستم های آموزشی باید به سرعت خود را با نوسانات و تغییرات اساسی شرایط وفق دهند. در یک مطالعه اخیر OECD با عنوان “تاثیرات اقتصادی شکاف یادگیری”، محققین Eric A. Hanushek, Ludger Wossmann تأثیرات تعطیلی مدارس جهانی در اوایل سال ۲۰۲۰ به دلیل همه‌گیری کرونا نشان داده شده است که شکاف یادگیری ناشی از آن بر آینده اقتصادی دانشجویان و کشورها سایه افکنده است، مگر اینکه به طور موثر به آن رسیدگی شود.

این گزارش نشان می دهد که اگرچه اندازه شکاف آموزشی هنوز به طور دقیق مشخص نشده است، تحقیقات موجود نشان می دهد که دانش آموزان کلاس اول تا دوازدهم که تحت تأثیر تعطیلی قرار گرفته اند ممکن است تقریباً ۳٪ از درآمد خود را در طول زندگی حرفه ای خود از دست بدهند.

برای کشورها، کاهش رشد اقتصادی بلندمدت مرتبط با این شکاف می تواند منجر به کاهش تولید ناخالص داخلی سالانه به طور متوسط ۱.۵ درصد در طول قرن شود!

آیا با این اوصاف مسئولان سیاست گذار به عمق رابطه آموزش و نقش ان در تولید ناخالص داخلی کشور و رفاه مردم پی برده اند؟

از مزایای اقتصادی فردی آموزش غافل نشوید

تئوری سرمایه انسانی تأیید می کند که سرمایه گذاری در آموزش و پرورش مزایای ملموسی را در قالب دستمزدهای بالاتر به همراه دارد و شایان ذکر است که این سرمایه گذاری زمانی بیشترین تأثیر را دارد که زود شروع شود.

بر اساس منحنی هکمن که توسط جیمز هکمن، اقتصاددان آمریکایی تهیه شده است، بالاترین بازده اقتصادی را می توان از سرمایه گذاری های اولیه در آموزش کودکان به دست آورد و به آنها اجازه می دهد پایه محکمی از دانش و مهارت ها را ایجاد کنند. لذا به والدین پیشنهاد می شود که این موضوع را بیشتر مورد توجه قرار دهند به ویژه آن که آموزش پرورش کشور همچنان درگیر کمبود کلاس های استنادارد، محتوای اموزشی غیر جذاب و کمبود معلم است.

به طور کلی، سطوح تحصیلات بالاتر با دستاوردهای اقتصادی بیشتری همراه است و بنابراین، اگرچه تصمیم برای ثبت نام در آموزش عالی مستلزم سرمایه گذاری قابل توجهی در زمان، تلاش و هزینه است، کارفرمایان معمولاً کارمندانی را ترجیح می دهند که مدارک تحصیلی بالاتری دارند.