گروه انرژی- پروژههای بادی و خورشیدی بیش از یک سوم از برق جهان را تا سال ۲۰۳۰، تولید خواهند کرد که نشان می دهد بخش انرژی می تواند به تغییرات ضروری برای رسیدن به اهداف اقلیمی جهانی دست پیدا کند.
به گزارش ایسنا، سلطان الجابر، رئیس نشست اقلیمی آینده سازمان ملل (COP۲۸)، اوایل امسال خواستار سه برابر شدن تولید انرژیهای تجدیدپذیرها تا سال ۲۰۳۰ به منظور محدود شدن انتشار گازهای گلخانه ای و کمک به تحقق اهداف تعیین شده تحت توافق آب و هوایی سال ۲۰۱۵ پاریس شده بود.
آمار موسسه راکی مونتین (RMI) نشان داد که رشد تصاعدی این بخش به معنای آن است که پیشبینی میشود پروژههای بادی و خورشیدی، حداقل ۳۳ درصد از برق جهانی را تولید کنند که بالاتر از حدود ۱۲ درصد فعلی خواهد بود و به کاهش تولید برق با استفاده از سوختهای فسیلی و انرژی ارزانتر، منجر میشود.
این موسسه که یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در آمریکاست، به انرژی پاک متمرکز بوده و تحقیقاتی با همکاری “صندوق زمین” بزوس که توسط جف بزوس، موسس آمازون تاسیس شده، انجام داده است.
طبق گزارش این موسسه، هزینه انرژی خورشیدی که در حال حاضر ارزانترین شکل تولید برق است، از حدود ۴۰ دلار در هر مگاوات ساعت فعلی، به ۲۰ دلار در هر مگاوات ساعت کاهش خواهد یافت زیرا پروژههای بیشتری توسعه پیدا میکنند و اقتصاد ابعاد، بهبود خواهد یافت.
بر اساس گزارش رویترز، کینگزمیل باند، مدیر ارشد موسسه راکی مونتین گفت: مزیت توسعه سریع انرژیهای تجدیدپذیر، امنیت و خودکفایی انرژی بیشتر، بعلاوه کاهش قیمت انرژی در بلندمدت است، زیرا این یک فناوری تولیدی است و هرچه بیشتر نصب کنید، ارزانتر میشود.
انرژی خورشیدی یکی از منابع انرژیهای تجدیدپذیر و از مهمترین آنها می باشد. میزان تابش انرژی خورشیدی در نقاط مختلف جهان متغیر بوده و در کمربند خورشیدی زمین بیشترین مقدار را داراست. کشور ایران نیز در نواحی پرتابش واقع است و مطالعات نشان میدهد که استفاده از تجهیزات خورشیدی (برق خورشیدی) در ایران مناسب بوده و میتواند بخشی از انرژی مورد نیاز کشور را تأمین نماید.
ایران کشوری است که به گفته متخصصان این فن با وجود ۳۰۰ روز آفتابی در بیش از دو سوم آن و متوسط تابش ۵,۵ – ۴,۵ کیلووات ساعت بر متر مربع در روز یکی از کشورهای با پتانسیل بالا در زمینه انرژی خورشیدی معرفی شده است.
برخی از کارشناسان انرژی خورشیدی گام را فراتر نهاده و در حالتی آرمانی ادعا میکنند که ایران در صورت تجهیز مساحت بیابانی خود به سامانههای دریافت انرژی تابشی میتواند انرژی مورد نیاز بخشهای گستردهای از منطقه را نیز تأمین و در زمینه صدور انرژی برق فعال شود.
با مطالعات انجام شده توسط DLR آلمان، در مساحتی بیش از ۲۰۰۰ کیلومترمربع، امکان نصب بیش از MW ۶۰۰۰۰ نیروگاه حرارتی خورشیدی وجود دارد.
اولین نتیجه که از مقاله بالا به ذهن میرسد، مناسب بودن کشورمان از نظر شدت و طول تابش است ( ۳۰۰ روز آفتابی در بیش از دو سوم کشور و متوسط تابش ۵,۵ – ۴,۵ کیلووات ساعت بر متر مربع در روز). این ویژگی مربوط به نیروگاههای فوتوولتاییک خورشیدی (برق خورشیدی) است.
باید انرژی بادی و خورشیدی را به سرمایههای خدادادی این سرزمین از جمله نفت و گاز اضافه کرد با این تفاوت که مجموعه اول مضرات مجموعه دوم را ندارد ولی توجه ما به آنها کمتر است. افزون بر فواید محیط زیستی، بهرهبرداری از این دو منبع میتواند افزایش درآمد کشور از طریق صادرات بیشتر انرژی را در پی داشته باشد.
