از پرواز فرش های نیاوران تا نگهداری تابلو در حراجی دبی!
۳۰ تابلوی ارزشمند «موزهٔ امام علی» پنهانی به دبی منتقل و فروخته شده است...جراید
دکتر حمزه رضایی
باز هم این بدخواهان و مزدوران وطنی از سوراخ های شان بیرون آمده اند و این بار به قصد بدنام کردن و زیر سوال بردن مسئولان و موزه داران گرانقدر سرزمین ما به میدان آمده اند.!!
حضرات فراموش کرده اند که مردم همیشه در صحنه ما خوب می دانند که هدف و نیّت امثال آنها از این شایعه پراکنی ها چیست؟!!
اَظهَر من الشَّمس است که مسئولان فرهیخته برای حفظ و نگهداری آثار فرهنگی و هنری کشورمان از هیچ تلاش و کوششی فروگذار نکرده و نمی کنند.
اخیراً مدیران دلسوز وطنی ما البتّه در حوزه موزه داری متوجّه شده اند کیفیّت زندگی در سرزمین ما در حال پایین آمدن است و در راستای آن آلودگی هوا و دود و زباله نیز در کشور در حال گسترش است.
تا یادمان نرفته از فرشهای کاخ نیاوران چه خبر؟ چندی پیش ظاهرا عده ای به دنبال قالی پرنده بودند که چند تخته از فرش های با قدمت چند صد ساله و منحصر به فرد پر در آورده بودند و هیچ کس در آن فضای پر از امنیت موزه ای پرواز آنها را ندیده بود. بگذریم!!
چون روز روشن است که وجود این پدیده های نابهنجار در دراز مدت لطمات شدیدی به آثار هنری وارد می کند و در کوتاهی عمر آنها نقش زیادی خواهد داشت.
خدا حفظ شان کند دلسوزان ما را (موزه داران عزیز را عرض می کنم) فی الفور میتینگ کارشناسی تشکیل دادند و طی جلسات مختلف به این نتیجه رسیدند که برای طول عمر تابلوها و آثار گرانقدر بهتر است آنها را به محلی امن منتقل کنند و چه محلّی امن تر از « محل نگهداری حراجی های دبی»…
احسنت! راهکاری خردمندانه و اقدامی قابل ستایش بود زیرا شرایط بهتر دبی از نظر امکانات اجتماعی و آب و هوایی باعث می شود طول عمر و دوام تابلوها بیشتر شود و خیال مردم نیز از این حیث راحت شود!
دستشان درد نکند که برای هر مشکلی، کلی راهکار در آستین دارند!
آنها که مانند ما بی خیال کشور و آثار هنری و تاریخی نیستند، دلشان فوری به درد می آیدو نگران جیبشان می شوند.
الکی نیست که می گویند مسئولان موزه دار عاشق ( البته عاشق آثار نفیس فرهنگی) به هنگام انتقال این تابلوها به دبی از فراق این تابلوها شیون می زدند و گلوله گلوله اشک می ریختند!
اخیراً نیز یکی از این افراد مسئول اعلام کرده است که این تابلوها از نظر مادّی ( دلاری نه ریالی) ارزش خیلی بالایی نداشته است.
احتمالاً به همین دلیل نیز «دبی» برای نگهداری آنها انتخاب شده است…
مسلّماً برای تابلوها و اثار گرانبهاتر و نفیس تر و قدیمی تر، کشورهای مناسب تری در نظر گرفته اند که شرایط نگهداری بهتر و مجهّزتری برای حفظ تابلو و آثار هنری دارند.!!می بینید که مدیران ما چقدر عاقبت اندیشند و تا کجا به فکر تاریخ و آثار فاخر و ملّی ما هستند و ما چه اندازه نمک نشناس و قدر ندانیم؟
خداوند این عزیزان عاشق و شیدای میراث فرهنگی کشور را حفظ کند که وطن هر چه دارد و ندارد از صدقه سر آنهاست.
