لذت یک‌نفس عمیق در پمپ بنزین
نظر یک نمایندۀ مجلس دربارۀ کیفیت پایین خودروهای داخلی: «خودروهای صفرکیلومتر هم وارد مراکز معاینه شوند بعضاً گواهی نمی‌گیرند.»
راضیه حسینی
برخی مسئولان طوری از خودروهای بی‌کیفیت صحبت می‌کنند انگار همه چیز مملکت درست شده است و حالا فقط مانده خودرو! اصلاً بیایید تصور کنیم خودروسازی ایران به کل از بین رفت.
به جایش فقط بنز و بی ام و وارد شد. مردم طوری در نعمت فراوانی خودرو و ارزانی آن به سر بردند که دیگر خودروهای کره‌ای را داخل برندها به‌حساب نمی‌آوردند و نهایتاً برای رفتن به نانوایی یکی از آنها می‌خریدند.
اولین چالشی که با آن مواجه می‌شوند چیست؟ بله درست است، بنزین فوق بی‌کیفیت. شما به بنز و بی ام زبان‌بسته بنزین ایرانی بدهید دچار آسم و تنگی نفس خواهد شد. مورد بعدی جاده‌های ایران است. تصور کنید خودرویی که برای جاده‌های آلمان ساخته شده است را بیندازید در اتوبان قم سلفچگان! این بخت‌برگشته دیگر نایی برایش می‌ماند؟ نه والا! از همۀ این‌ها بگذریم. اصلاً قطعات و تعمیرات و نگهداری این خودروها چه می‌شود؟
مشکل ما حتماً خودروهای بی‌کیفیت داخلی است، اما در کنارش مشکلات بسیار دیگری نیز وجود دارد. در واقع در حال حاضر همه چیزمان به همه چیزمان می‌آید.
خودروها به بنزین‌ها، جاده‌ها به خودروها، آسمان به زمین و در نهایت ما که با همۀ این‌ها می‌سازیم. می‌ترسیم اگر یکی از این‌ها تغییر کند نظمی که در بی‌نظمی ساخته‌ایم دچار مشکل شود و کلاً همه چیز را گم کنیم. می‌ترسیم اگر خودروی باکیفیت سوار شویم راه خانه به محل کار را گم کنیم. می‌ترسیم دیگر نتوانیم مثل هر روز راحت از کنار چاله‌چوله‌ها بگذریم.
در صف بنزین بی‌کیفیت بمانیم و به‌راحتی نفس عمیق بکشیم. در خانه‌های اجاره‌ای بدون پارکینگ، زندگی کنیم و نگران افتادن تگرگ روی سقف ماشین دور رنگ‌مان نباشیم.
می‌ترسیم دیگر نتوانیم از زندگی بی‌کیفیت‌مان لذت ببریم. دیگر نتوانیم خودروی صفرکیلومتر داخلی بخریم و بابتش به محله شیرینی بدهیم، تخم‌مرغ زیر لاستیک‌هایش بشکنیم و شب باذوق بخوابیم.
