بازی کودکانه

دکتر حمزه رضایی

بعضی ها به حرکات شیرین و شوخی های سرگرم کننده‌ نمایندگان با یکدیگر گیر داده اند و ایراد می گیرند و آن را خلاف رویه مجلس و شان یک نماینده دانسته اند!

ما که پاک گیج شده ایم و هنوز نمی دانیم کجای کار ایراد دارد.

شوخی و تفریح و بازی جزیی از زندگی است، اصلاً این عزیزان اگر بازی و تفریح نکنند، چگونه ذهنشان رشد کند و به آن بالندگی لازم برسد، بسیاری از این نورچشمان به واسطه وظایف سنگینی که داشته اند، دوران مدرسه و بازی و تفریح را طی نکرده اند و یک راست به مجلس آمده اند.

طفلکی ها حتّی فرصت رفتن به مهد کودک و به قول غربی ها کی جی وان و کی جی تو و مدرسه را هم نداشته اند که حداقل الاکلنگ بازی کنند یا چرخ و فلک پدالی سوار شوند و یا از سرسره بازی کردن لذّت ببرند و تجربه کسب کنند!

با این وضعیت و این کمبودهای اساسی، شما انتظار دارید که برخی نمایندگان عزیز ما با دکمه های رای گیری مجلس بازی نکنند و با ان شوخی های کودکانه نداشته باشند!

چه خوب بود در همان مجلس که اتاق ها و سالن های بلا استفاده زیادی دارد، از همان ابتدا محلّی را برای بازی هایی مثل چرخ و فلک و الاکلنگ و سرسره ابی و امثال ان اختصاص می دادند تا این عزیزان استثنایی با خیال راحت آن تجربه های انجام نداده را انجام دهند و بعد در صحن مجلس با خیال راحت تر به مسئولیت خود بپردازند!

حالا اگر هم بودجه ای برای تهیّه دستگاه های این بازی ها نیست، می شود از خود صحن مجلس و ان صندلی های مخصوص برای قایم موشک بازی و گرگم به هوا استفاده کرد!! هرچه باشد باز هم از بازی کردن با دکمه های کذایی رای گیری تبعاتش کمتر است، حالا درسته که دکمه رای گیری هم استفاده دیگری ندارد و بازی کردن با آن بد نیست، ولی ترس ما این است که این دکمه ها به دلیل اتّصال به برق شاید برای بازی های کودکانه این عزیزان خطر جانی در بر داشته باشد.

البتّه برای ان دسته از نمایندگانی که سواد خواندن و نوشتن دارند، می توان از کتاب «قصه های خوب برای بچّه های ریش دار»استفاده کرد تا ریشه دارها بتوانند به وظابف قانونی خود برسند.