وقتی درمان، دردی مضاعف می‌شود!
با پرداخت قبض‌های سرسام‌آور و اضافی جیب بیماران، قربانی کمبود بودجه در بیمارستان‌ها شده است
اکرم رضائی نژاد
در حالی که بیمارستان‌ها و مراکز درمانی با کمبود بودجه دست و پنجه نرم می‌کنند، بیماران بیش از پیش زیر بار هزینه‌های کمرشکن درمان قرار گرفته‌اند.
گزارش‌های میدانی حاکی از آن است که حتی ملزومات اولیه و ضروری مانند دستکش، پد الکلی، چسب زخم و دیگر اقلام مصرفی بهداشتی، دیگر توسط بیمارستان‌ها تامین نمی‌شود و بیماران ملزم به تهیه آن‌ها هستند و حتی در صورت تامین از سوی بیمارستان‌ها هزینه آن علاوه بر هزینه ارائه خدمات از بیمار دریافت می‌شود.
به گزارش عصراقتصاد، تصور کنید در شرایطی که بیمار به شدت نیازمند رسیدگی‌های پزشکی است، علاوه بر هزینه‌های سنگین بستری، آزمایشات و دارو، باید برای ابتدایی‌ترین ملزومات درمانی نیز هزینه‌های جداگانه‌ای پرداخت کند. این واقعیت تلخ، گریبانگیر بسیاری از بیماران در سراسر کشور شده است.
«برای پانسمان زخم پای پدرم، مجبور شدم یک بسته کامل دستکش، پد الکلی، گاز استریل و چسب زخم را از بیرون تهیه کنم. در حالی که قبلاً این اقلام را بیمارستان تامین می‌کرد»، این‌ها سخنان یکی از شهروندانی است که با مشکلات مشابهی دست و پنجه نرم می‌کند. او ادامه می‌دهد: «قیمت این اقلام در بیرون بیمارستان بسیار بالاست و این هزینه‌ها به شدت ما را تحت فشار قرار داده است.»
دستکش و پد الکلی؛ از ملزومات به کالاهای لوکس
بسیاری از بیمارستان‌ها به دلیل کمبود بودجه، از تامین اقلام مصرفی ضروری برای بیماران خودداری می‌کنند. این کمبود، بیماران را مجبور می‌کند تا این اقلام را از داروخانه‌ها یا فروشگاه‌های مجاور بیمارستان‌ها تهیه کنند.
متاسفانه، قیمت این اقلام در بیرون بیمارستان‌ها به دلیل وجود واسطه‌ها و افزایش تقاضا، به طور چشمگیری افزایش یافته است.
در صورت تامین اقلام ضروری از سوی بیمارستان هزینه آن را از بیماران جدا از هزینه‌های خدمات درمانی دریافت می‌کنند. این هزینه‌ها به عنوان بار اضافی به بیماران تحمیل می‌شود و می‌تواند باعث افزایش هزینه‌های درمان از جیب بیماران شود. جالبتر اینکه گاهی حتی برای وصل سرم و یا ارائه خدمات درمانی از دستکش‌ها و پدهایی که به قبض تسویه بیماران اضافه شده، استفاده نیز نکرده‌اند.
براساس گزارش میدانی، برخی بیمارستان‌ها هزینه‌های جداگانه‌ای برای خدماتی که یک خدمت محسوب می‌شود دریافت می کنند مثلا برای وصل سرم، با وجود اینکه سرم خود یک خدمت درمانی محسوب می‌شود، هزینه جداگانه‌ای برای اتصال شلنگ سرم و سرهم کردن سرم دریافت می‌کنند.
همچنین، اتصال بیماران با وضعیت وخیم در اورژانس به دستگاه مانیتورینگ نیز با هزینه‌های جداگانه همراه است. با توجه به اینکه مانیتورینگ علائم حیاتی مانند فشار خون، ضربان قلب و سطح اکسیژن برای بیماران اورژانسی ضروری است، دریافت هزینه مجزا برای این خدمت که بر اساس مدت زمان اتصال بیمار به دستگاه محاسبه و به صورت‌حساب بیمار اضافه می‌شوند، علاوه بر هزینه بستری در اورژانس بار اضافی بر دوش بیمار است.
چرایی این وضعیت نگران‌کننده
کارشناسان معتقدند کمبود بودجه، مهم‌ترین عامل در بروز این وضعیت اسفناک است. افزایش هزینه‌های درمان، تورم، تحریم‌ها و عدم تخصیص اعتبارات کافی به بخش بهداشت و درمان، باعث شده است تا بیمارستان‌ها با مشکلات مالی متعددی مواجه شوند.
آیا بیماران باید تاوان کمبودها را بپردازند؟
این سوالی است که ذهن بسیاری از بیماران و فعالان حوزه سلامت را به خود مشغول کرده است. آیا منطقی است که بیماران، که خود در شرایط آسیب‌پذیری جسمی و روحی قرار دارند، بار تامین هزینه‌های ابتدایی‌ترین ملزومات درمانی را نیز بر دوش بکشند؟
