حمایت یا غارت؟ خودروسازی ایران قربانی «دوستی خالهخرسه» دولتها

معصومه عاروان، گروه خودرو – دبیر انجمن واردکنندگان خودرو ایران، با انتقاد شدید از سیاستهای حمایتی دولت در صنعت خودرو تأکید کرد: حمایتهای جاری نه تنها از جیب مردم و نسلهای آینده تأمین میشود، بلکه نتیجهای جز نابودی صنعت، افزایش هزینههای زندگی و محروم ماندن مردم از کیفیت واقعی خودرو به همراه نداشته است.
به گزارش عصر اقتصاد، مهدی دادفر، دبیر انجمن واردکنندگان خودرو ایران در توضیح شرایط فعلی صنعت خودرو گفت: زیان بیش از ۲۵۰ همتی خودروسازان با فروشهای اخیر جبران نمیشود.
سالها سرکوب قیمتی رشد این صنعت را متوقف کرد و حالا با آزادسازی نسبی فروش، خودروسازان صرفاً میتوانند بخشی از بدهیهای قطعهسازان را پرداخت کنند. اما این پرداختها هیچ تأثیری در بهبود کیفیت خودروها ندارد، چرا که کیفیت به پلتفرم طراحی و استانداردهای تعریفشده وابسته است، نه قیمتگذاری.
افزایش قیمت با افزایش کیفیت یکی نیست
او ادامه داد: کسانی که میگویند با افزایش قیمت، کیفیت ارتقا مییابد، در واقع بهانهتراشی میکنند تا زمینه را برای افزایشهای بعدی فراهم کنند. در حالی که کیفیت خودرو های داخلی هرگز به استاندارد های جهانی مانند بنز، تویوتا یا هیوندای نزدیک نخواهد شد مگر اینکه تغییرات بنیادین صورت بگیرد.
زیان بیش از ۲۵۰ همتی خودروسازان با فروشهای اخیر جبران نمیشود، سالها سرکوب قیمتی رشد این صنعت را متوقف کرد
دبیر انجمن واردکنندگان خودرو با اشاره به نقش دولتها در این روند به خبرنگار عصر اقتصاد گفت: حمایت از صنعت خودرو سازی و قطعهسازی در ایران هیچگاه از جیب دولت نبوده، بلکه از جیب مردم، روان مردم و منابع نسلهای آینده تأمین شده است.
دولت اگر واقعاً قصد حمایت داشت باید مالیات، تعرفه مواد اولیه و هزینههای تأمین اجتماعی را کاهش میداد یا تسهیلات ارزانقیمت در اختیار صنعت میگذاشت؛ نه اینکه با ارز ترجیحی، تعرفههای سنگین و ممنوعیت واردات، فقط فشار بیشتری به مردم تحمیل کند.
انحراف بزرگ سیاست های تعرفه ای
دادفر سیاست تعرفهای خودرو را یکی از بزرگترین انحرافات دانست و افزود: در حالی که متوسط تعرفه در سایر کالاها به ۱۰ درصد هم نمیرسد، تعرفه خودرو به شکل غیرمنطقی چندین برابر تعیین شده است. این روند نه حمایت از صنعت، بلکه پر کردن جیب دولت و باز گذاشتن دست خودروسازان برای ادامه روند معیوب است.
او همچنین واردات خودرو را نماد ناکارآمدی سیاستگذاری دانست و گفت: از ابتدای سال حتی یک سنت ارز برای واردات خودرو تخصیص داده نشده و خودروهایی که وارد شدهاند مربوط به مجوزهای سال قبل هستند. قانون واردات خودروهای کارکرده و خودرو برای ایرانیان خارج از کشور هم عملاً اجرا نشده است.
این رویه نشان میدهد که چیزی به نام حمایت واقعی وجود ندارد؛ بلکه آنچه اتفاق میافتد، همان دوستی خالهخرسه است؛ روندی که هم صنعت را فلج کرده و هم مردم را از حق دسترسی به خودرو ایمن و باکیفیت محروم ساخته است.