بروید سراغ همان راهحل همیشگی

راضیه حسینی
معاون پیشگیری آتشنشانی تهران: «از بیش از ۶۴۲۰ مدرسه تهران، فقط سه مدرسه تأییدیه ایمنی دارند.»
این دیگر واقعاً قابلقبول نیست. به نظرمان وقتش رسیده است که فکری به حال این آمار کنید و تا دیرتر نشده است اوضاع را حلوفصل کنید.
دو راه دارید. یا تمام مدارس ناایمن را ایمن کنید، که باتوجهبه بودجه و سوابق سرعت عمل مسئولان در این زمینه، چیزی حدود ۶۴۲۰ سال طول میکشد. اما راه دوم، بسیار سریعتر و آسانتر از این حرفهاست و پیشازاین نیز در بسیاری از مسائل و مشکلات به کار گرفته شده و نتیجه داده است. میتوانید معیارهای مدارس ناایمن را کمی، یا حتی بیشتر از کمی، جابهجا کنید.
برای این کار ابتدا برآورد کنید که مدارس تا چه حدی ناایمن هستند. بعد از آن، مشکلات مشترک را لیست کنید و به ترتیب، هرکدام بیشتر بود از معیارها حذف کنید. به همین راحتی!
مثلاً اگر ساختمانی سیستم اطفای حریق ندارد و اصلاً ساختمان به حدی قدیمی است که مربوط به زمان پیش از شروع به کار آتشنشانی در شهر است، میتوانید این گزینه را از لیست حذف کنید. به جایش به دانشآموزان آموزش داده شود، خداینکرده هر وقت آتش دیدند فرار کنند!
اگر ساختمانها در برابر زلزله که هیچ، رفتوآمد خود دانشآموزان تابآوری ندارند و هر روز با ورود و خروج بچهها، قسمتی از خود را از دست میدهند، این مورد را هم حذف کنید و به جایش پیشنهاد دهید، بچهها با کلاه ایمنی سر کلاسها حاضر شوند و سر هر کلاس هم اگر شد، یه قناری بگذارید که زلزله را زودتر تشخیص دهد!
البته بهترین راه برای ایمنی از آتش و زلزله این است که کلاسها بیشتر در فضای باز برگزار شوند. برای ترغیب دانشآموزان و معلمان به این کار، بنرهای مختلفی در سطح شهر نصب کنید با این مضمون که چقدر برگزاری کلاسها در فضای باز مفید و پر از انرژی مثبت است.
با این شیوه میتوانید بهراحتی از این مشکل هم گذر کنید و بروید برای حل مشکل بعدی!