ترجمه: سلیم حیدری
دو شرکت بزرگ نفتی ایالات متحده، آکسون موبیل (Exxon Mobil Corp) و شورون (Chevron Corp)، روز جمعه رکورد درآمدی را ثبت کردند. این رکورد با افزایش قیمت نفت خام و گاز طبیعی و نتایج مشابه برای شرکتهای بزرگ اروپایی در روز گذشته همراه بود.
این دو شرکت آمریکایی به همراه شرکت شل (SHEL.L) مستقر در بریتانیا و شرکت توتال انرژی فرانسه (TTEF.PA) در مجموع نزدیک به ۵۱ میلیارد دلار در سه ماهه اخیر به دست آوردند که تقریباً دو برابر درآمد این گروه در دوره سال قبل است.
اکسون با ۱۷.۹ میلیارد دلار سود سه ماهه از رقبای خود پیشی گرفت که بیشترین سود برای هر شرکت نفتی بین المللی در تاریخ است.
شورون، شل و توتال دویدند تا به برنامه بازخرید تهاجمی اکسون برسند که بدون تغییر نگه داشته شد.
این چهار شرکت در مجموع ۲۳ میلیارد دلار در این سه ماهه به سهامداران بازگرداندند و از حاشیه سود بالای حاصل از فروش نفت و گاز بهره بردند. پنجمین شرکت بزرگ، بی پی (BP Plc)، هفته آینده گزارش درآمد خود را می دهد.
این شرکتها با کمک افزایش قیمتهای آتی نفت خام برنت که میانگین آن در حدود ۱۱۴ دلار در هر بشکه در سه ماهه بود، نتایج قوی در واحدهای تولیدی خود ثبت کردند.
قیمتهای بالای نفت خام میتواند برای شرکتهای بزرگ نفتی یکپارچه کاهش یابد، زیرا آنها هزینه نفت خام مورد استفاده برای محصولات پالایش شده را نیز متحمل میشوند. با این حال، به دنبال تهاجم روسیه به اوکراین و تعطیلیهای متعدد پالایشگاه ها در سرتاسر جهان در پی همه گیری ویروس کرونا، حاشیه های پالایشی در سه ماهه دوم افزایش یافت و از رشد نفت خام پیشی گرفت و بر درآمد افزود.
دارن وودز، مدیر اجرایی اکسون، در تماسی با تحلیلگران گفت: “نتایج قوی سه ماهه دوم بازتاب فضای تنگ رقابتی بازار جهانی است، جایی که تقاضا به سطوح نزدیک به قبل از همه گیری بهبود یافته و عرضه کاهش یافته است. افزایش عرضه یک شبه اتفاق نخواهد افتاد.”
انتشار نتایج مالی حاصل از شرکتهای بزرگ مطمئناً باعث اعتراض سیاستمداران و حامیان مصرفکننده میشود. آنها میگویند شرکتهای نفتی با کمبود عرضه جهانی سرمایهگذاری میکنند تا سودشان را فربه کنند و مصرفکنندگان را از بین ببرند. جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده ماه گذشته گفت که اکسون و دیگران در زمانی که قیمت سوخت مصرفی به رکورد بی سابقه ای افزایش یافت، «از خدا هم بیشتر پول» می گرفتند.
در اوایل ماه جاری، بریتانیا مالیاتی ۲۵ درصدی بر تولیدکنندگان نفت و گاز در دریای شمال تصویب کرد. قانونگذاران ایالات متحده درباره ایده مشابهی بحث کرده اند، اگرچه در کنگره با چالش های طولانی مواجه است.
کاترین میکلز، مدیر مالی اکسون، در مصاحبه با رویترز گفت، مالیات بیش از اندازه “انگیزه ای برای افزایش تولید، که واقعاً همان چیزی است که جهان امروز به آن نیاز دارد” ایجاد نمی کند.
این شرکت ها می گویند که آنها صرفاً تقاضای مصرف کننده را برآورده می کنند و قیمت ها تابعی از مسائل عرضه جهانی و عدم سرمایه گذاری است. شرکت های بزرگ با سرمایهشان منضبط شدهاند و به دلیل فشار سرمایهگذارانی که خواهان بازدهی بهتر و انعطافپذیری در طول یک چرخه نزولی هستند، در برابر افزایش هزینههای سرمایه مقاومت میکنند.
پیر بربر، مدیر مالی شورون، به رویترز گفت: “در کوتاه مدت (نقد کردن پول نفت) به ترازنامه می رود. هیچ جای دیگری برای آن وجود ندارد.”
تولید جهانی نفت، به دلیل بازگشت آهسته بشکههای نفتی به بازار از سوی سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و متحدانش از جمله روسیه، و همچنین کمبود نیروی کار و تجهیزات که مانع از افزایش سریع عرضه در کشورهایی مانند ایالات متحده شده است، عقب گرد نموده است.
اکسون در اوایل سال جاری برنامه خرید مجدد پیشبینیشده خود را تا سالهای ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ بیش از دو برابر کرد و به ۳۰ میلیارد دلار رساند. شل اعلام کرد که ۶ میلیارد دلار سهام را در سه ماهه جاری بازخرید خواهد کرد.
در حالی که شورون برنامههای خرید مجدد سالانه خود را به محدوده ۱۰ تا ۱۵ میلیارد دلار افزایش داد و از ۵ میلیارد دلار به ۱۰ میلیارد دلار رسیده است.
منبع: رویترز