مدیریت سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال

حمیدرضا هنرکار-نایب رئیس هیئت‌مدیره فینوپیا

وقتی شخصی تصمیم می‌گیرد در هر بازاری سرمایه‌گذاری کند، هدف اصلی او افزایش سود و بازده خود است.

به گزارش فینوپیا، با این حال، تمام سرمایه‌گذاران بازارهای مالی می‌دانند که افزایش سود بدون افزایش ریسک به دست نمی‌آید. مشکل اصلی معامله‌گران یافتن بهترین دارایی‌ها برای سرمایه‌گذاری است. از طرفی، سود نسبتاً پایین اوراق قرضه یا سهام هم بسیاری را به فکر گزینه‌های دیگر می‌اندازد.

حدود چهارده سال پیش، طبقه جدیدی از دارایی‌های مالی ایجاد شد که ارزهای دیجیتال نام گرفت. ماهیت این طبقه دارایی جدید بسیاری از سرمایه‌گذاران را به خود جذب کرد. ارزهای دیجیتال در اصل پول‌های دیجیتالی هستند که از فناوری غیرمتمرکزسازی برای معاملات خود استفاده می‌کنند. مزیت اصلی این پول‌ها امنیت بالا و کارمزد پایین آنها است.

پس از مدتی بسیاری از فعالان بازارهای مالی و اقتصاددانان متوجه شدند که نه‌تنها ارزش بازار، بلکه قیمت این ارزها هم ممکن است به‌شدت رشد کند. برای مثال، بیت‌کوین در ابتدا با قیمت ۰.۰۰۸ دلار معامله‌ می‌شد؛ اما در حال حاضر قیمت آن به ۲۰,۰۰۰ دلار رسیده است.

در این مدت ارزهای دیجیتال دیگری هم به وجود آمدند و کم‌وبیش توانستند به اندازه بیت‌کوین مشهور شوند. محبوبیت روزافزون این ارزها پس از مدتی توانست توجه سرمایه‌گذاران زیادی را به خود جلب کند.

در حال حاضر، هیچ راهی وجود ندارد که سرمایه‌گذاران با استفاده آن بتوانند تغییرات قیمت ارزهای دیجیتال را با اطمینان بسیار بالا پیش‌بینی کنند. سرمایه‌گذاران نهادی به‌خاطر همین عدم اطمینان موجود علاقه چندانی به حضور در بازار ارزهای دیجیتال ندارند.

با این حال، با توجه به اینکه ارزهای دیجیتال یکی از مهم‌ترین نوآوری‌های قرن حاضر محسوب می‌شوند، طبیعی است که بسیاری از افراد و شرکت‌ها به‌دنبال یافتن راه‌هایی برای استفاده از این دارایی‌ها به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری باشند.

در ابتدا بسیاری باور داشتند که سرمایه‌گذاران برای مدیریت سرمایه خود تنها باید به‌دنبال بیشترین بازده ممکن باشند. با این حال، بعد از مدتی بسیاری از اقتصاددانان به این نتیجه رسیدند که در این صورت، سبد سرمایه‌گذاری تمام سرمایه ‎گذاران می‌بایست تنها از یک دارایی تشکیل شود.

در این جا بود که آنها مفهومی به نام «متنوع‌سازی سبد سرمایه‌گذاری» را معرفی کردند.

هدف از مفهوم مذکور این است که سرمایه‌گذاران بتوانند ریسک خود را متعادل کنند؛ چراکه اگر خیلی محافظه‌کارانه سرمایه‌گذاری کنند، این ریسک به وجود می‌آید که بازده و سود آنها به اندازه تورم نباشد. از طرفی دیگر، اگر پس‌انداز خود را در معرض نوسانات شدیدی قرار دهند، بی‌شک آن را دست می‌دهند.

در هر حال، مدیریت سرمایه اصول مشخص و به‌خصوصی دارد که سرمایه‌گذاران می‌بایست از آن تبعیت کنند. اولین استراتژی مهم در مدیریت سرمایه، ایجاد یک سبد سرمایه‌گذاری متعادل است.

سبدی متعادل است که در آن ترکیبی از سهام، اوراق با درآمد ثابت، پول نقد و دارایی‌های پرریسکی مثل ارزهای دیجیتال وجود داشته باشد.

از طرفی، سرمایه‌گذاری در هرکدام از این دارایی‌ها هم باید متعادل باشد. همان طور که هیچ سرمایه‌گذار باتجربه‌ای با تمام دارایی خود در یک سهم خاص سرمایه‌گذاری نمی‌کند، هیچ معامله‌گری هم نباید با تمام سرمایه خود وارد بیت‌کوین یا هر ارز دیجیتالی دیگری شود.

از طرفی دیگر، سرمایه‌گذاران اغلب بدترین دشمن‌های خود هستند و زمانی وارد بازار یک ارز دیجیتال خاص می‌شوند که قیمت بالایی دارد. برای مثال، بسیاری از سرمایه‌گذارانی که درگیر هیجان شدند و بیت‌کوین‌های خود را در بالای محدوده ۵۰,۰۰۰ دلار خریدند، هم‌اکنون از تصمیم خود بسیار پشمان‌اند.

مسئله این است که سرمایه‌گذاران باید نقاط ورود خود را با دقت فراوانی انتخاب کنند تا با مشکلاتی از این قبیل مواجه نشوند.

بسیاری از سرمایه‌گذاران مبتدی چیزی را در نمودارها می‌بینند که خودشان دوست دارند و یا ممکن است محو توصیه‌ها و اطلاعاتی شوند که در رسانه‌های اجتماعی مطالعه کرده‌اند.

با این حال، هرچقدر که یک معامله‌گر با سرعت بیشتری در یک ارز دیجیتال سرمایه‌گذاری کند، احتمال پشیمان شدن او هم بیشتر می‌شود. بهترین راه برای سرمایه‌گذاری طولانی‌مدت، میانگین هزینه دلاری است که باعث می‌شود سرمایه‌گذاران کم‌تر تحت‌تأثیر نوسانات کوتاه‌مدت قرار بگیرند.

میانگین هزینه دلاری یک استراتژی بلندمدت است که در آن سرمایه‌گذاران به‌طور منظم مقادیر ثابتی از یک دارایی را در بازه‌های زمانی مشخص، بدون توجه به کاهش یا افزارش قیمت، خریداری می‌کنند.

از طرفی، متنوع‌سازی سبد سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال کار آسانی نیست؛ چراکه قیمت بسیاری از آنها به یکدیگر و مخصوصاً به ارزهای دیجیتال مشهورتری مثل بیت‌کوین و اتریوم وابسته است؛ بنابراین، سرمایه‌گذاران باید احتمال از دست دادن کل سرمایه خود را به حداقل برسانند.

بهترین روش برای انجام این کار این است که بخش زیادی از سبد سرمایه‌گذاری افراد به ارزهای دیجیتال برتری مانند بیت‌کوین اختصاص یابد. البته این ارز دیجیتال ممکن است سود بسیار کمتری در مقایسه با آلت‌کوین‌های  موجود داشته باشند، اما ریسک آن هم کم‌تر است و ارزش بازار و شهرت بیشتری دارد.

شایان ذکر است که نداشتن استراتژی خروج اغلب باعث می‌شود فعالان بازار ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری خود را برای مدتی طولانی حفظ کنند و زیان بسیار زیادی را متحمل شوند. چنین استراتژی‌هایی مخصوصاً برای مدیریت سبد سرمایه‌گذاری بسیار مضر است و  می‌تواند در بلندمدت استراتژی‌های سرمایه‌گذاری معامله‌گران را مختل کند.

به همین خاطر است که بسیاری باور دارند سرمایه‌گذاران موفق در هر مرحله از مسیر خود استراتژی خروجشان را می‌دانند. برخی از متخصصان نیز حتی قبل از ورود به بازار یک ارز دیجیتال زمان و قیمت خروج خود را تعیین می‌کنند.

در هر حال، همان طور که همه می‌دانند، تمام چیزهای خوب به پایان می‌رسند و هیچ‌چیزی برای همیشه دوام نمی‌آورد.

آنچه که تمام معامله‌گران باید در نظر بگیرند، این است که هیچ‌ سرمایه‌گذاری نمی‌تواند ۱۰۰ درصد ایمن باشد و تنها یک استراتژی متعادل و مدیریت سرمایه درست می‌تواند برای مواجهه با بازارهای بی‌ثبات و غیرقابل‌پیش‌بینی مثل بازار ارزهای دیجیتال مؤثر باشد.

به‌عبارت دیگر، تنها از این طریق است که سرمایه‌گذاران می‌توانند بهترین فرصت را برای دریافت سود بیشتر با ریسک کم‌تر به دست بیاورند.