مترجم: علی اسدی خمامی
اقتصاد آمریکا بیمارشده و گویا این بیماری بدخیم است. رشد نقدینگی در کنار کاهش بهرهوری و افزایش مصرف بدون پشتوانه تولید، باعث شده است برخی تحلیلگران سقوط دلار و افزایش انفجارگونه قیمتها در ایالات متحده آمریکا را پیشبینی کنند.
پیتر شیف، تحلیلگر با سابقه بازار سرمایه میگوید ایالات متحده آمریکا به یک اقتصاد مصرفکننده تبدیل شده است. او معتقد است که اقتصادها نمیتوانند بر پایه مصرف شکل بگیرند، چراکه در این صورت تبدیل به اقتصادهای حبابی خواهند شد.
به گفته شیف، یک اقتصاد سالم و پرجنبوجوش نیاز به تولید دارد، چراکه «شما نمیتوانید چیزی را که ابتدا تولید نشده است، مصرف کنید.»
او میگوید: «از آنجا که اقتصاد ما بسیار ضعیف است و ما نمیتوانید کالاهایی را که مصرف میکنیم، تولید کنیم، ایالات متحده آمریکا به اقتصادهای قدرتمند بینالمللی که توانایی تولید آنچه را ما مصرف میکنیم، دارد، وابسته است.»
این اقتصاددان میپرسد: «چه مدت باقی جهان به استاندارد زندگی آمریکایی یارانه خواهد پرداخت؟ تا چه مدت کشورهای دیگر از نظام ناکارآمد اقتصادی ما حمایت میکنند و با تامین کالاهایی که این نظام نمیتواند خود تولید کند، اقتصاد ایالات متحده را تضعیف خواهند کرد؟»
او ادامه میدهد: « آنگاه (با ادامه روند کنونی) دلار سقوط خواهد کرد و این پایان بازی است؛ چراکه (این سقوط) به حدی خواهد بود که ما بتوانیم دلارهای خود را تنها صرف خرید کالاهایی کنیم که خود تولید میکنیم و آنجاست که فاجعه رخ میدهد، چراکه ما چیزی تولید نمیکنیم. آن وقت افزایش قیمتها به شکل کاملا مشهودی به مرز انفجار میرسد.»
به گفته شیف، این اتفاق اکنون در حال رخ دادن است؛ چراکه « قیمتها همهجا بالا میرود و ما وانمود میکنیم که این تنها یک اتفاق گذراست و به دلیل شوک عرضه و کمبود است. نه، این اتفاق ناشی از مازاد پول است. مشکل اینجاست و ما در حال تولید (پول) بیشتری هستیم.»
او معتقد است که چاپ پول و خرید در حال پیش راندن اقتصاد آمریکاست. آمریکاییها در خانه نشستهاند و چکهای حمایتی خود را دریافت و آن را خرج میکنند؛ در حالی که چیزی تولید نمیکنند. «آمریکاییها کالاهایی را میخرند که خود تولید نمیکنند؛ بنابراین بهرهوری متناسب با میزان چاپ پول نیست و ما شاهد موج افزایش قیمتها خواهیم بود.»
این اولین باری نیست که یک تحلیلگر درباره آثار افزایش نقدینگی و کاهش بهرهوری بر اقتصاد آمریکا هشدار میدهد. به عنوان مثال، ریک آکرمن، تحلیلگر بازار، بسته سرمایهگذاری ۲.۲ تریلیون دلاری بایدن در زیرساختها را یک اسب تروجان میداند و میگوید: « تنها ۵ درصد از این پول برای رفع کمبودها و ساخت پلها و جادهها هزینه میشود و ۹۵ درصد باقی مانده به روشهای گوناگون صرف آنچه ما مهندسی اجتماعی میخوانیم، خواهد شد. حتی بخش کوچکی از این مساله در مورد کنترل تغییرات آبوهوایی است.»
او ادامه میدهد: « متاسفانه من معتقدم که این بسته سرمایهگذاری ۲.۲ تریلیون دلاری تنها یک پیشپرداخت برای یک برنامه محیط زیستی است که میتواند خیلی بیشتر از اینها خرج داشته باشد.»
در این میان، چین دلیل بخش بزرگی از وابستگی خارجی ایالات متحده آمریکاست. این کشور به سرعت در حال تبدیل شدن به بزرگترین اقتصاد دنیاست؛ به طوری که اکنون اولین شریک تجاری اکثر کشورهای دنیا و حتی اتحادیه اروپاست. وابستگی آمریکا نیز به چین روز به روز بیشتر میشود و حتی تحریمهای آمریکا علیه چین نیز نتوانسته است جلوی این مساله را بگیرد.
در فصل اول سال ۲۰۲۱ میلادی، صادرات مستقیم از استان سینکیانگ چین به ایالات متحده آمریکا نسبت به مدت مشابه در سال گذشته ۱۱۳ برابر شده و این در حالی است که آمریکا واردات پنبه و محصولات دیگر را از این منطقه ممنوع کرده است.
بر اساس آمار منتشرشده از سوی گمرک چین، ارزش صادرات استان سینکیانگ به آمریکا در سه ماهه نخست سال جاری میلادی، ۶۴.۴ میلیون دلار بوده است. این رقم حتی نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۱۹، یعنی پیش از آغاز بحران ناشی از کرونا نیز ۴۶.۵ درصد رشد داشته است.
کل صادرات این منطقه به تمام نقاط جهان نیز نسبت به مدت مشابه سال گذشته به میزان یکسوم افزایش داشته، اما نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۱۹، ۶ درصد کاهش داشته است.
این اتفاق در حالی رخ میدهد که ایالات متحده آمریکا چین را به نسلکشی ایوغورها در استان سینکیانگ و نقض حقوق بشر متهم کرده و به همین دلیل این منطقه را تحت تحریمهای خود قرار داده است. البته پنبه و مواردی که ورود آنها ممنوع شده است، از جمله مواردی نیستند که صادرات سینکیانگ به آمریکا را افزایش دادهاند. عمده این صادرات شامل ترکیبات هتروسیکلیک بوده که در تولید داروهای ضدسرطان کاربرد دارند.
با این حال به دلیل افزایش تنشها میان دو کشور، ایالات متحده آمریکا تهدید کرده است که کل محصولات منطقه سینکیانگ را تحریم خواهد کرد؛ اتفاقی که نیک مارو، تحلیلگر ارشد نشریه اکونومیست معتقد است به زیان مصرفکنددگان آمریکایی خواهد بود. او میگوید: «حذف سینکیانگ از چرخه توزیع در آمریکا یک روند دردناک برای مصرفکنندگان آمریکایی خواهد بود.» و این از وابستگی روزافزون آمریکا به اقتصاد بینالمللی، به خصوص چین پرده بر میدارد.
منبع: راشاتودی