این زمستان تا اطلاع ثانوی تعطیل است؟ (طنز)
به هر علتی، جز زمستان سخت، این روزها شاهد اعلام خبر تعطیلی‌های سازمان‌ها، ادارات، مدارس و...هستیم.
راضیه حسینی
درست است که تعطیلی برای همه مسرت‌بخش است، اما نه به این نوع و شکل. در واقع اعلام خبرها، از هوای بهاری هم متغیرتر و دمدمی‌مزاج‌تر است.
یک بار می‌گویند بروید، اما خوب لباس بپوشید چون قرار است همه سیستم‌های گرمایشی قطع شوند. در حالی‌که کارمندان به دنبال پوشش مناسبی در حد پشم‌های خرس قطبی هستند، اعلام می‌کنند، نه نه بمانید خانه. ولی باز هم خوب بپوشید. جوراب یادتان نرود.
یک بار می‌گویند با یک سوم ظرفیت بروید سرکار. شاید فردا بگویند به ازای هر یک کارمند، نصف نفر اضافه شود و بروید سرکار. شاید هم اعلام کنند اصلاً همه کارمندها با خانواده‌های‌شان بیایند سرکار. هر چه نفس بیشتر باشد، گرما هم بیشتر خواهد شد.
دانشجوها دچار بی‌تعادلی ذهنی شدند. نمی‌دانند بالاخره بروند یا نروند. مدارس دچار اختلال درسی شده‌اند.
تدریس غیرحضوری با سامانه‌ای انجام می‌شود که هنوز در خواب زمستانی است و اصلاً آمادگی این همه جمعیت را نداشته است. در را بسته می‌گوید: «من اصلاً آماده نیستم. برید چند وقت دیگه بیاید.»
همگی در بلاتکلیفی خاصی قرار داریم، جز مسئولان محترم که با خیال راحت فقط اعلام می‌کنند. مردم، بیایید، نیایید، بپوشید، با قطعی گاز کنار بیایید. با سرما دوست شوید. از زمستان سخت نترسید. ما هستیم.
پیشنهاد می‌کنیم با مردم روراست باشید، اگر قرار است از این هم سخت‌تر شود و گاز کم آورده‌اید، درست و حسابی تعطیلی‌ها را اعلام کنید.
اگر قرار است هیزم جمع کنیم، سریع‌تر اطلاع‌رسانی کنید. قول می‌دهیم پیش خودمان بماند. به هیچ‌کس نمی‌گوییم که منبع بزرگ گازی جهان در تهیه گاز برای مردم خودش وامانده.
به همه می‌گوییم زمستان برای‌مان مانند بهار شده، بس که گرما داریم. می‌گوییم خوشی زده زیر دل‌مان، می‌خواهیم گرم شدن با هیزم را هم تجربه کنیم، وگرنه گاز که هست. خیلی هم هست.
آن‌قدر به صورت‌مان سیلی می‌زنیم تا سرخ شود، و می‌گوییم از شدت گرما گر گرفته‌ایم.
