ریسک بازارهای سهام کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در شرایط بحران
محدثه ملک‌پور
توسعه روشی برای رشد بازار سهام از طریق دگرگونی عمیق سیستم توسعه اقتصادی و معرفی فناوری‌های دیجیتال است. مشکل بازار سهام بین‌المللی در همه کشورهای دارای بازارهای نوظهور، قبل از هر چیز در بهبود فضای نهادی نهفته است که پیش نیاز ثبات بازار سهام است.
در توسعه بازار سهام، اقتصاد از طریق یک نظام نظارتی، اقدامات طبیعی خاصی را در بخش واقعی اقتصاد ایجاد می‌کند و نیازهای سرمایه‌گذاری در بخش واقعی اقتصاد، روش‌ها و ابزارهایی را برای دستیابی به آن، مورد استفاده قرار می‌دهد.
ارزیابی وضعیت بازارهای اوراق بهادار در کشورهای توسعه‌یافته و درحال‌توسعه بر اساس نمونه‌ای از بزرگترین بورس اوراق بهادار انجام می‌شود.
کشورهایی که بازارهای سهام در آنها با موفقیت کار می‌کنند و درحال‌توسعه هستند، کاتالیزورهای توسعه اقتصادی و انباشت وجوه را دارا هستند.
هر کشور الگوهای توسعه بازار سهام و استراتژی تنظیم خود را مطابق با مفهوم بازار کارآمد و بلوغ آن اعمال می‌کند.
بر اساس تئوری‌های پذیرفته شده عمومی، بازار سهام یکی از اجزای شناخته شده اقتصاد بازار است که ابزاری مدرن برای فرآیندهای بازتولید توسعه اقتصاد کلان محسوب می‌شود. در نتیجه بازار سهام ساختار پیچیده‌ای دارد و گاهی اوقات هدف واقعی آن در پس آن نهفته است.
توزیع مجدد سرمایه بین مناطقی که بهره‌وری استفاده از آن پایین است و مناطقی که برای عملکرد عادی نیاز به سرمایه دارند، کلید توسعه اقتصادی هستند. این مکانیسم به لطف بازار مالی – که یکی از اجزای مهم آن بازار سهام است – عمل می‌کند.
در شرایط وجود نظام بازار، بورس نهادی قدرتمند است که منابع پولی را به سرمایه تبدیل می‌کند. با توجه به روندهای فعلی در رشد بخش مالی، تمرکز بر توسعه بازارهای سهام مهم است.
کارکردهای بازار سهام شامل سیستم تاشو روابط اقتصادی نمایندگان که شامل مصرف‌کننده و عرضه‌کننده سرمایه است، می‌باشد. آگاهی از ماهیت توسعه بورس مستلزم پاسخ به این سؤالات است: چه عملیاتی در روند توسعه در بازار انجام می‌شود؟ چه ویژگی‌هایی روند توسعه را تعیین می‌کند؟
در روابط اقتصادی موجود بین موضوعات آن چه ویژگی‌هایی وجود دارد؟ پاسخ به این سؤالات از ماهیت بازار سهام و کارکردهایی که بازار سهام باید انجام دهد، ناشی می‌شود.
تحقیقات فدراسیون جهانی بورس‌ها تایید می‌کند که هدف اصلی سرمایه گذاران سود است، اما فعالیت سرمایه-گذاری آنها توسط استراتژی سرمایه‌گذاری تعیین می‌شود.
این تفاوت‌ها منجر به دیدگاه‌های متفاوتی در مورد عواملی می‌شود که بازار را از نظر سرمایه‌گذاری کم‌و‌بیش جذاب می‌کنند و مهم است که سرمایه‌گذاران حتی در مورد اهمیت تطابق با یک بازار نوظهور و یک بازار توسعه‌یافته متفاوت باشند.
برای بسیاری، هماهنگ کردن بازار با بهترین شیوه‌های بین‌المللی مطلوب می‌باشد. بهبود بخش نظارتی به ویژه در مرحله فعلی توسعه اقتصادی مهم است، اما عامل برجسته‌ای در جذب سرمایه‌گذاری نیست.
این عامل می‌تواند مبنای خوبی برای توسعه بیشتر مبادلات و تسهیل در ادغام آنها در اقتصاد جهانی باشد.
فضای کلان اقتصادی برای بورس‌ها که با هجوم سرمایه‌گذاری‌ها کلید رشد اقتصادی هستند، مساعد می‌باشد. از آنجایی که بازار سهام مرکز انباشت این سرمایه‌گذاری‌ها برای کشورهای درحال‌توسعه است، توسعه و تحول مناسب این بازار از طریق معرفی فناوری‌های دیجیتال برای آنها انجام می‌شود.
روش‌های تنظیم و سازماندهی بازار نیاز به بهبود دارد و محیط نهادی همچنان در برابر نوسانات ناگهانی بازار آسیب‌پذیر است. تحلیل بازار سهام جهانی در حال حاضر با نوسانات بیش از حد مشخص می‌شود.
این فرآیند بر ثبات نظام اقتصادی تأثیر می‌گذارد و نیاز مبرمی به بهبود نظام تنظیم بازارهای سهام ملی ایجاد می‌کند. به منظور تضمین ثبات نظام مالی، باید سیاستی برای توسعه بازارهای مالی و سهام شامل مجموعه‌ای از ابزارها و سازوکارها در سطوح خرد و کلان اجرا شود.
چنین روش‌هایی به ویژه برای کشورهای درحال‌توسعه مناسب خواهد بود زیرا بازارهای سهام آنها ضعیف‌تر هستند.
