زاویه نگاه‌تان را عوض کنید (طنز)
روزنامه جمهوری اسلامی: «با این مدیران ضعیف نمی‌توان به جایی رسید / حضرات تخصص بی‌نظیری در انتخاب ضعفا برای مسئولیت‌هائی دارند که به مدیران قوی نیاز دارد.»
راضیه حسینی
باید زاویه نگاه‌تان را نسبت به حضرات عوض کنید. آن وقت خواهید دید، نه‌تنها ضعیف و کند نیستند، بلکه با سرعت در حال رسیدن‌اند. اگر عوض این‌که به جلو نگاه کنید، پشت سرتان را ببینید، متوجه خواهید شد که چه گرد و خاکی برپا شده. پیاده که نمی‌شود. باید خودروی سریع‌السیری بگیرید تا به گرد پای حضرات برسید.
وقتی موفق شدید خواهید دید با چه سرعت، همت، دقت و تلاشی در حال دویدن‌اند. طوری که اصلاً وقت نکرده‌اند نگاه کنند و ببینند چند سال عقب رفته‌اند و قرار است به کجا برسند؟
حضرات حتی فرصت نکرده‌اند نتایج بی‌نظیرشان را ببیند. فقط با شتاب می‌دوند تا بتوانند به سکوی اول برسند. تمام تصورشان این است که در انتها مدال طلا را برگردن‌شان می‌آویزند و از تلاش و کوشش شبانه‌روزی‌شان تقدیر و تشکر به عمل می‌آورند.
البته معلوم نیست چه کسانی قرار است این تشکر را به عمل آورند. با سرعتی که مسئولان بی‌نظیر، در حال برگشت به عقب هستند، احتمالاً به گروهی از نئاندرتال‌ها برمی‌خوردند. آن‌ها هم خیلی با مدال طلا و سکو میانه‌ای ندارند، شاید نهایتاً یک تکه برگ درخت انجیر بهشان تقدیم کنند تا برای مردم کشورشان ببرند.
حضرات می‌توانند همین برگ را به عنوان سندی برای پیشرفت حفظ کنند. هر کسی گفت شما پسرفت کرده‌اید و عملکرد ضعیفی داشتید، برگ را نشان‌شان دهند و بگویند «ما از پوشیدن یک برگ به این‌همه لباس رسیده‌ایم. چطور می‌توانید این‌قدر بی‌انصاف باشید. معلوم است که همه این حرف‌ها از روی حسادت است. حسودهای بدبخت.»
همان‌طور که متوجه شدید مشکل در زاویه نگاه است. مسئولان، افقی را می‌نگرند که ما مردم عادی هنوز نتوانستیم پیدایش کنیم. اگر شما بالاخره به گرد پای‌شان رسیدید، سلام ما را بهشان برسانید و بگویید دیگر برنگردند. به همان راه ادامه دهند تا به قبل از پیدایش زمین برسند. به جایی معلق میان زمین و زمان. جایی که هنوز وجود نداشت.
ما این‌جا خودمان یک‌جوری از پس مشکلات برمی‌آییم. به حضرات بگویید قول می‌دهیم هیچ‌وقت فراموش‌شان نکنیم.
