سرمایهگذاری میلیاردها دلاری شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر برای فناوریهای سبز
ترجمه: سلیم حیدری
فناوریهای سبز به سرعت به عنوان داغترین بخش سرمایهگذاری برای شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر در حال ظهورند. شرکتهای خصوصی در سال جاری ۷.۷ میلیارد دلار در این زمینه معامله انجام دادهاند.
سرمایهگذاری ESG (زیستمحیطی، اجتماعی و حاکمیتی) اکنون در هر رسانهای مطرح است و برنامه تجاری هر بانکی است. مطابقت ارزشها با اهداف سرمایهگذاری، منجر به رونق صنعت جدیدی شده است که مانند قارچ، پس از باران در هر جایی ظاهر میشود. به نظر میرسد، استارتآپهای فناوری سبز نقطه عطف جدیدی هستند و خطر ایجاد حباب در این استارتآپها بعید است.
اسکات پترسون از وال استریت ژورنال در مقاله اخیر خود میگوید: «بسیار جالب است؛ همه چیز در چند سال گذشته خیلی متفاوت بود، دهه گذشته پس از چند مورد تخریب قابل توجه، شاهد جذب سرمایهگذاران به حوزه فناوری انرژی سبز بودیم.
این روز باید در تاریخ ثبت شود. اکنون به سختی میتوان یک هفته را بدون موفقیت در فناوری باتریها، انرژی خورشیدی یا مثلا هیدروژن یافت. بیشتر پیشرفتها مربوط به رویکرد هزینه و کارآیی است، توجه به هزینه وکارآیی یک استارتآپ میتواند عمر طولانی تولید یک محصول را تضمین کند. با این حال، بیشتر این موفقیتها سودی برای تولیدکننده آن ندارد. بعضی از آنها هرگز از آزمایشگاه به بازار نمیرسند، به خصوص اگر بودجه کم و تامین آن سخت باشد.»
اما صندوقهای سرمایهگذاری خطرپذیر در حال تغییر این روند هستند. پترسون با استناد به دادههای پیچبوک، ارائهدهنده تحقیقات خصوصی بازار سرمایه مینویسد: صندوقهای سرمایه گذاری خطر پذیر در حال تکمیل معاملات ۷/۷ میلیارد دلاری فناوری سبز در سال جاری هستند. این رقم سرمایهگذاری بیشتر از سرمایهگذاری ۱ میلیارد دلاری است که در طی ۱۰ سال گذشته در فناوریهای سبز انجام شده است.
فقط صندوقهای سرمایهگذاری خطرپذیر در حال سرمایهگذاری در فناوریهای سبز نیستند، شرکت سرمایه گذاری جی پی مورگان در اوایل ماه جاری سه صندوق سرمایهگذاری پایدار برای سرمایهگذاری در این زمینه راهاندازی کرد. این جدیدترین اقدام برای راه اندازی صندوقهای سرمایهگذاری فناوری سبز و بهرهمندی از رشد اشتیاق سرمایهگذاران برای سرمایهگذاری در برنامه ESG (محیط زیست، اجتماعی، حاکمیت) است.
عامل اصلی این روند تقاضا برای فرصتهای جدید سرمایهگذاری ظهور نسل جدیدی از سرمایهگذاران است. عامل مهم دیگر، پشتیبانی دولتی از فناوریهای با تولید کربن کمتر است. اتحادیه اروپا برنامه تأمین بودجه پس از همهگیری خود را به تعهدات دولتها برای سرمایهگذاری در انرژیهای پاک گره زده است. این در واقع یک دعوت عمومی برای هرکسی است که در فناوریهای سبز کار میکند. دولت بایدن همچنین صندوق فدرال ایالات متحده را برای استارتآپهای فناوری سبز باز کرده است.
اکنون، اتحادیه اروپا و ایالات متحده در حال بحث در مورد چیزی هستند که آن را اتحاد فناوری سبز می نامند. در یک بیانیه مشترک، این دو بیان کردند: «ما قصد داریم به اقتصاد بدون کربن تا قبل از سال ۲۰۵۰ برسیم و اهداف بزرگ خود را تا سال ۲۰۳۰ محقق کنیم.»
با چنین پشتیبانی محکمی، سرمایهگذاری در فناوری سبز برای سرمایهگذاران بسیار کمخطرتر شده است، مگر در استارتآپهایی که شانس کمتری برای موفقیت دارند. بعضی از این استارتآپها در آزمایشگاه بسیار جذاباند اما هرگز به تولید تجاری سودده نمی رسند. به هر حال، این خطری ذاتی است که در هر سرمایهگذاری برای شروع وجود دارد.
اخیراً مواردی از تحقق این خطر را در فضای خودروهای برقی مشاهده کردیم. ابتدا، گزارش یک فروشنده جزء نشان داد که مدیرعامل یک شرکت پیشرفت شرکت خود را بیش از حد و غیر واقعی نشان داده است، بنابراین استارتآپ خودروهای برقی و هیدروژنی شرکت نیکولا دچار افت قیمت عمده سهام شد. این افشاگری به ضرر شرکت نیکولا که در یک معامله بزرگ با جنرال موتورز بود، نیز تمام شد. یکی دیگر از تولیدکنندگان خودروهای الکتریکی به نام لردستون، اخیراً در آستانه ورشکستگی بود؛ در حالی که قبل از ورشکستگی در حال تولید تجاری کامیون بود.
بسیاری از استارتآپها اگر واقعبینانه باشند، نه فقط در فضای خودروهای برقی بلکه در سایر زمینههای فناوری سبز مورد استفاده قرار خواهند گرفت. به هر حال اکنون برخلاف چند سال پیش، آنها به بودجه فراوانی دسترسی پیدا کردهاند. بعد از آن به خریداران بستگی دارد. اکنون، یک بازار فروش وجود دارد و خریداران آن صف کشیدهاند و آرزو دارند که در تبدیل انرژی پاک مشارکت کنند. چه مدت طول می کشد که این وضع درگیر حباب شود؟ بستگی به این دارد که چه تعداد از شرکتهای مشابه سالیندرا و سیستمهای A123 فعال خواهند ماند.
منبع: راشاتودی