شاید در سیارک شازده کوچولو خانه‌دار شویم
راضیه حسینی
«وزیر راه به‌منظور تشریح برنامه‌های تأمین مسکن به کمیسیون عمران دعوت شد.»
رئیس کمیسیون عمران مجلس طی نامه‌ای از وزیر راه و شهرسازی برای تشریح برنامه‌های زمان‌بندی شده خود به‌منظور خانه‌دار کردن مردم دعوت کرد تا در جلسه هفته جاری این کمیسیون شرکت کند.
به نظرمان اگر از جناب وزیر می‌خواستند یک سیاره برای سکونت انسان‌ها در کهکشان راه شیری پیدا کند راحت‌تر بود، تا خانه‌دار کردن مردم! بالاخره چیزی که در کهکشان زیاد است سیارۀ خالی است.
احتمالاً موجودات فضایی هم هنوز فرصت نکرده‌اند برای هر متر آن، قیمت تعیین کنند و بسته به نوع مکان جغرافیایی، ویو ابدی یا غیر ابدی و بالا یا پایین‌شهر بودن، قیمت‌ها را تغییر دهند. در واقع این موجودات هنوز تفاوت بالا و پایین سیاره را درک نکرده‌اند. نمی‌دانند؛ مثلاً سیاره‌ای مثل مریخ حتماً باید یک خیابان زعفرانیه داشته باشد که از اکثر مناطق دیگر بالاتر باشد و فضایی‌ها با سفینه‌های می‌باخ، بی ام و و… در آن تردد کنند.
فضایی‌های بیچاره بلد نیستند از احتیاج همنوعان خود پول به جیب بزنند. خانه‌ها را حتی شده خالی نگه دارند؛ ولی به قیمت پایین اجاره ندهند. اگر از زمینی‌ها یاد می‌گرفتند الان هر سیاره برای خودش قیمت داشت و فضانوردان هم نمی‌توانستند به‌راحتی بر رویش قدم بگذارند. حتماً باید ورودی مورد نظر را می‌دادند و رسید را تحویل می‌گرفتند. پول پارکینگ را هم جداگانه می‌دادند و برای سایر امکانات، کارت شارژ می‌کردند.
اما متأسفانه خود را پنهان کرده‌اند و گذاشته‌اند فضانوردان رایگان از این امکانات استفاده کنند. همین می‌شود که کسی سیاره‌ها را جدی نمی‌گیرد و پی زندگی در آنها نمی‌رود. زمین برای این‌که مفت نیست ارزشمند است و فضا از بس مفت است ناشناخته باقی‌مانده.
امیدواریم جناب وزیر بتواند کاری برای خانه‌دارشدن مردم انجام دهد، اگر هم نشد مهم نیست. شاید روزی سیارکی پیدا شد که تنها ساکنانش یک گل سرخ و شازده کوچولو باشند. زمین‌هایش هم هیچ قدروقیمتی نداشته باشد و بشود با یک حقوق کارگری به‌راحتی خانه‌دار شد.
مردم تندتند وارد سیارک شوند و ویلاهای لاکچری با ویوی رو به کهکشان همسایه بسازند. کم‌کم کل سیارک پر از ویلا شود و ویلادارها صاحب ملکی باارزش شوند. پول‌دارها دل‌شان از آن ملک‌ها بخواهد و بابتش پول خوبی بدهند. ویلادارها پول را که ببینند دست و پای‌شان شل شود و خانه را بفروشند؛ و باز روز از نو و روزی از نو.
