عبدل آباد ؛ بورس نوپای پرده های ارزان قیمت

عصر اقتصاد: نیازهای کالایی بشر هر روز دستخوش تغییرات متعددی می شود که این تغییرات ایجاد بازارهای جدید را در شهرهای کوچک و بزرگ رقم می زند.روزگاری تنوع کالا آنقدر زیاد نبود و مردم که بیشتر مایحتاج خوراکی خود را هم با دستان خود تهیه و تولید می کردند. تنها در مواردی که به مواد اولیه نیاز داشتند به سراغ فروشگاه ها و مغازه ها می رفتند. اما با رشد زندگی شهری نیازهای انسان شهرنشین هم تغییر کرد و هر روز مردم به کالاهای جدیدی نیازمند شدند.از سوی دیگر زندگی های شهری تجمل گرایانه نیز نوع خرید های مردم را دستخوش تحول کرد.عبدل آباد

اگر روزگاری با یک یخدان ساده می شد در گوشه یک کلبه روستایی زندگی کرد، امروز دیگر با یخچال های متنوع ساید بای ساید هم گاه زندگی چندان جذاب به نظر نمی رسد. اگر دیروز مردم اتاق هایشان را با یک تکه پارچه ساده می پوشاندند، امروز دیگر پرده های لوکس هم نمی تواند نیاز تنوع طلبانه مردم را تامین کنند. تغییرات سلیقه و نگاه مردم به زندگی هر روز موجب خلق فروشگاه های جدید شده و تجمیع این فروشگاه در یک مکان نیز بورس های عرضه کالاهای متنوع را پایه ریزی کرده است.

یکی از کالاهایی که این روزها در خانه هر ایرانی بیشتر از قبل مورد توجه قرار می گیرد، پرده ها و تزئینات داخلی خانه است.پرده خود این روزها یک وسیله برای رقابت های خانوادگی و چشم و هم چشمی های نه چندان جذاب فامیل های دور و نزدیک است و این نیاز جدی به تنوع و جذابیت در پرده های هر خانه سبب شده بورس های کالایی مرتبط با تزئینات داخلی ساختمان هم در شهری بزرگ چون تهران رشد قارچ گونه و فزاینده ای داشته باشند.

بازارهای پرده در تهران برای بسیاری از مردم شناخته شده است. از بازار معروف مولوی گرفته تا مغازه های خیابان فلسطین شمالی و زرتشت که کارشان فقط عرضه انواع پرده های لوکس و یا ساده است. اما گزارش چهارشنبه بازار این هفته عصر اقتصاد به بورس پرده در نقطه دیگری از شهر تعلق دارد که علیرغم تازه تاسیس بودنش توانسته در ذهن مردم شهر جا خوش کند. بازار پرده عبدل آباد تهران با وجود آنکه عمری فقط ۱۵ ساله دارد اما توانسته است با برخی ویژگی ها خود را در صدر فهرست خرید مردم برای پرده و لوازم تزئینی مشابه قرار دهد.

به همراه ایمان جلالی همکار همیشگی مان در تهیه گزارش های بازار به منطقه عبدل آباد تهران می رویم. منطقه ای در جنوب تهران که حدود ۱۵ سالی است بافت قدیمی آن تغییر کرده و به بورس پرده های متنوع ایرانی و خارجی تبدیل شده است.

عبدل آباد قدیم

منطقه عبدل آباد روزگاری نه چندان دور تنها یک محله با باغ ها و زمین های کشاورزی بود و مردم این محدوده از روزگاری که هنوز اتوبان های عریض و طویل تهران به جنوب این شهر بزرگ کشیده نشده بود، خاطرات زیادی دارند و این محله را محله ای کاملا آرام در آن روزها معرفی می کنند. اما با توسعه شهر، عبدل آباد تهران نیز رشد کرد و امروز اگر نگوییم شلوغ ترین، اما می توانیم مدعی شویم که یکی از پر تردد ترین مناطق تهران است.

در این منطقه دیگر اثری از باغ ها و مزارع آن روزها نیست و به جای آن هزاران ساختمان بلند و مغازه های رنگارنگ قد کشیده اند تا بوی شهر نشینی اینجا هم به مشام برسد.

تبدیل منطقه عبدل آباد به بورس پرده به گفته کسبه در عرض چند روز صورت گرفته و کسی نمی داند کدام مغازه قدیمی ترین فروشگاه این محدوده است.یکی از بازارایان این محدوده می گوید که اولین پرده فروشان اینجا سعید و یوسف فرمانی بوده اند که گویا از این منطقه رفته اند.

از سال ۱۳۸۲ به بعد با راه اندازی پرده فروشی های عبدل آباد کم کم عده ای از فروشندگان این صنف از بازار مولوی و بازار خیابان زرتشت به این محدوده کوچ کردند و ترجیح دادند کاسبی خود را در این محله دنبال کنند.

به گفته بسیاری از فروشندگان عبدل آباد، این بازار یک شبه ایجاد شده و برای همین نمی دانند چه کسی قدیمی است.نکته جالب این است که هر فروشگاه داری در این محدوده مدعی است خودش از همه قدیمی تر است.

گذری در بورس پرده عبدل آباد

منطقه عبدل آباد زیاد هم بزرگ نیست؛ اما تنوع فروشگاه های پرده تزئینی در آن آنقدر هست که بتواند همه نیازهای مشتریان را با هر سلیقه ای تامین کند. علاوه بر پرده و لوازم تزئینی مورد نیاز این صنف کالاهای دیگری نیز در این محدوده یافت می شود. عبدل آباد در همان نگاه ابتدایی یک منطقه سنتی به نظر می رسد. مردمی که برای خرید در حال قدم زدن در پیاده روها هستند. دستفروش هایی که هر گوشه و کنار بساط کرده اند و فریاد می زنند. رستوران هایی که غذاهای ارزان می فروشند و فروشندگانی که هر کدام سعی دارند بهتر و بیشتر به مشتریانشان خدمات دهند.

اواسط خیابان یک چرخ و فلکی سیار هر بیننده ای را به نوستالژی های دهه ۶۰ ایران پیوند می زند. چرخ و فلکی که روزهای کودکی بر آن می نشستیم و بر حسب زور بازوی مرد چرخ و فلکی می چرخیدیم و لذت می بردیم. چند خانواده ای آنجا سرگرم فراهم کردن اوقات دلنشین برای کودکانشان هستند.

جریمه بدون دلیل

فروشگاه ها را یکی پس از دیگری تماشا می کنیم. مغازه هایی پر از پرده های تزئینی در رنگ ها و مدل های متنوع که هر رهگذری را چند دقیقه ای برای دیدن این تنوع رنگ در مقابل مغازه ها متوقف می کند.

یک فروشنده می گوید: اینجا حدود ۲۰۰ الی ۳۰۰ فروشگاه پرده تزئینی وجود دارد و علت توجه مردم به این منطقه این است که پرده های تزئینی اینجا با کیفیت مناسب ۳۰ درصد ارزان تر از همه نقاط تهران است.

امیر شریفی زمانی که از مشکلات می پرسیم ادامه می دهد: سازمان تعزیرات چند روز پیش ما را ۸۵ هزار تومان جریمه کرد بدون اینکه حتی دلیل این جریمه را بدانیم.

وی که مدعی است قانون را همواره در فروشگاهش رعایت می کند خاطر نشان می کند:تعزیرات بدون اینکه بدانیم چرا؛جریمه می کند و دارایی هم بدون توجه به شرایط اقتصادی فروشندگان مالیات برای فروشگاه ها تعیین می کند. چندی پیش ناگهان ۱۵ میلیون تومان مالیات برایمان تعیین کردند و پس از چند بار رفت و آمد رقم آن را به ۴ میلیون تومان کاهش دادند. اگر قرار بود ۴ میلیون تومان بگیرند چرا از همان اول این رقم تعیین نشد تا وقت و کاسبی ما با خلل همراه نشود.

وی در میان همه گلایه هایش از اتحادیه شکوه ای نداشته و معتقد است اتحادیه تا زمانی که مشکلی وجود نداشته باشد کاری به فروشندگان ندارد.

بازاری که کالای قاچاق ندارد

فروشگاه دیگری را برای ادامه گزارش انتخاب می کنیم. ایمان جلالی که مسئولیت سامانه تلگرامی روزنامه را هم بر عهده دارد شماره تلفن های فروشگاه داران را می گیرد تا بتواند ارتباط موثرتری با این فروشگاه داران برقرار کند.

مدیر فروشگاه سرگرم پاسخ به سوالات چند مشتری درباره قیمت و جنس پارچه های پرده ای است.

آرش عبدی که مغازه اش کمی شلوغ تر از سایر مغازه هاست پس از آنکه کار مشتریانش را راه می اندازد می گوید:مشکل اصلی منطقه عبدل آباد قیمت بالای اجاره مغازه هاست.این قیمت ها توان کار کردن را از فروشندگان پارچه گرفته است. اگرچه ما مالک مغازه هستیم اما اجاره دادن برای برخی فروشندگان اینجا بسیار دشوار است.

وی درباره منطقه عبدل آباد هم اظهار می دارد:پیش از سال ۸۲ در این منطقه فروشندگان پارچه های کیلویی که به پارچه دست پاک کن معروف بود فعالیت می کردند. در این مغازه ها معمولا خرده پارچه فروخته می شد که پارچه های بزرگتر برای استفاده های عمومی بود و پارچه های ریز تر به نساجی ها برده می شد تا پس از بازیافت به نخ تبدیل شوند.

عبدی درباره قاچاق پارچه هم می گوید:منطقه عبدل آباد تا به حال هیچ پارچه قاچاقی به خود ندیده و محموله های قاچاق بیشتر در سایر بازارها دیده می شود.

شرایط بد اقتصادی

در هر فروشگاه پس از گفتگو با مدیر فروشگاه و فروشندگان عکسهایی به یادگار می گیریم و در این مغازه ها هم پس از عکاسی با فروشنده و همکارش که سرگرم دوخت پرده است خداحافظی می کنیم و به فروشگاه های بعدی می رویم.

مدیر این فروشگاه هم از بازار اقتصادی بد و رکود موجود در بازار گلایه دارد.او که مدعی است همه اجناسش را از ترکیه وارد می کند اظهار می دارد: همه کالاهای ما از ترکیه و کاملا قانونی وارد می شود.برای هر متر پارچه ۹هزار و ۵۰۰ تومان هزینه گمرکی پرداخت می کنیم. اما متاسفانه شرایط اقتصادی آنقدر بد است که نمی توان فروش مناسبی داشت.

مجید عبادی خاطرنشان می کند:از مسئولان عاجزانه خواهش می کنم به جای آنکه به فکر موضوعات غیر ضروری باشند، برای اقتصاد کشور کاری کنند؛ چرا که توجه به اقتصاد بسیار مهم است.

صاحبان ملک منصف نیستند

سخنان کوتاه این فروشنده و عکاسی از فروشگاهش که تمام می شود به مغازه بعدی می رویم.گویا موضوع اجاره مغازه ها در منطقه عبدل آباد مساله مهمی است. چرا که به محض ورودمان به فروشگاه و اطلاع از موضوع گزارشمان فروشندگان می گویند:صاحبان ملک در عبدل آباد منصف نیستند و هر چقدر دوست دارند برای مغازه هایشان نرخ می گذارند.

این دو فروشنده که خود را میثم لرستانی و مالک علیزاده معرفی می کنند ادامه می دهند:ماهیانه ۱۳ میلیون تومان اجاره می دهیم و در چنین شرایطی کسب و کار با مشکلات زیادی همراه است.

آنان از دارایی  هم سخت گلایه دارند و معتقدند هیچ همکاری با فروشندگان پرده های تزئینی نمی کنند.

به گفته این دو فروشنده بخش عمده ای از فروشندگان پرده های تزئینی در این منطقه بدهکار و ورشکسته شده اند و مشتریان فروشگاه ها هم مشتریان خوبی نیستند.

لرستانی تصریح می کند: به خاطر آنکه مشتری ها جنس خوب نمی خرند، مجبوریم جنس های بی کیفیت هم بیاوریم و این مساله در کیفیت کارهایمان هم تاثیر می گذارد.

فروشندگان این مجموعه حرفهایشان که تمام می شود، بازهم باور ندارند که سخنان و عکسهایشان منتشر می شود و می گویند که امیدوارند با انتشار این مطالب مشکلات کسبه عبدل آباد کمی کاهش یابد و بتوانند بهتر از قبل کاسبی کنند.

 ضرر۲۰۰ میلیون تومانی

وارد فروشگاه دیگری می شویم و برای عکاسی اجازه میگیریم و بازهم موضوع اجاره مغازه ها مطرح می شود.

سعید نوری که به همراه همکارش مجید اسماعیلی در مغازه حضور دارد، می گوید: اجاره ها روز به روز بیشتر می شود. قیمت گذاری ها فله ای است. یک سال ۸ میلیون اجاره می گیرند و سال بعد ناگهان اجاره ۱۲ میلیون می شود.

وی از مالیات های کلان هم گلایه دارد و می افزاید: امسال ۲۰۰ میلیون تومان ضرر کرده ام. سالی که کار می کنیم مالیات می گیرند و سالی که ضرر هم می کنیم همان مالیات را می گیرند و این اوج بی عدالتی است.

وی رکود اقتصادی،اجاره های بالا و مالیات را مشکل بزرگ صنوف عبدل آباد می داند ودر پاسخ به اینکه چرا با اینهمه مشکلات هنوز در کار مانده اید، اظهار می دارد:چاره ای نداریم که کار کنیم.۳۰۰ میلیون تومان چک دست مردم دارم و ناچارم برای حل بحران ها بمانم و تلاش کنم.

از این فروشگاه هم خارج می شویم. درست در نقطه میانی منطقه عبدل آباد بازارچه ای بزرگ وجود دارد که به بازار احسانی معروف است.در این بازارچه انواع مایحتاج مردم عرضه می شود و این مساله میزان شلوغی منطقه را بیش از پیش افزایش می دهد.

اتحادیه حمایت نمی کند

وارد فروشگاه دیگری می شویم.فروشنده که دوست ندارد نامش منتشر شود درباره اتحادیه صنف خود حرف می زند و می گوید:اتحادیه هیچ حمایتی از اعضای صنف نمی کند.کافی است که یک مشتری از یک فروشگاه شکایت کند.آن وقت بدون تحقیق جانب مشتری را می گیرند و در قدم اول فروشگاه را به جرم گرانفروشی جریمه می کنند.

وی ادامه می دهد:من با ۱۲ درصد سود چگونه اجاره ۱۲ میلیونی بپردازم.

دستفروشان را جمع کنید

فروشنده دیگری نیز در مغازه اش ضمن آنکه اجازه عکاسی به ما می دهد، از بازار بد این روزها شکوه دارد.

کیوان کاظمی از بساطی ها و دست فروش ها به عنوان یک معضل یاد کرده و ادامه می دهد:خیابان نباید بساطی داشته باشد؛ چرا که این دست فروشان مانع کسب و کار مغازه داران می شوند.

به گفته وی متاسفانه شهرداری منطقه هیچ همکاری در خصوص جمع آوری دستفروشان نمی کند و راهنمایی و رانندگی نیز درباره معضلات ترافیکی این منطقه چاره اندیشی نکرده است.

فروشنده دیگری نیز از فرهنگ اجتماعی منطقه عبدل آباد انتقاد می کند.

مجتبی لواسانی اظهار می دارد:رفتارهای اجتماعی مناسبی در این منطقه وجود ندارد و همه چیز در منطقه عبدل آباد با زور انجام می شود.در چنین شرایطی مستاصل مانده ایم.هر چه صبر کرده ایم اوضاع بدتر شده است.

حرف و حدیث ها و درد دل های فروشندگان و مغازه داران ادامه دارد.بیشتر فروشندگان سرگرم تماشای بازی فوتبال جام حذفی هستند و چندان از مشتری خبری نیست.

گلایه از دارایی و تعزیرات

یک فروشگاه که چهارجوان سرگرم تماشای فوتبال هستند توجه همکارم ایمان جلالی را جلب می کند و به بهانه اینکه او متوجه شود نتیجه جام حذفی فوتبال چه شده وارد مغازه می شویم.هر چهار جوان سرگرم تماشای تلویزیون هستند.

از کسب و کار که می پرسیم یکی از فروشندگان می گوید: از صبح تاکنون که ساعت ۶ عصر است شما اولین نفری هستید که وارد مغازه شده است.

وی که از ذکر نامش خودداری می کند می افزاید:دولت در هیچ جای ایران نظارتی بر اجاره واحدهای تجاری نداشته و هیچ ارگانی مسئولیت کنترل نرخ اجاره را ندارد.

وی با بیان اینکه چگونه می شود با این اجاره ها و هزینه ها زندگی کرد تاکید کرد: باید برای جبران هزینه ها ماهیانه ۲۰۰ میلیون تومان در آمد داشته باشیم که چنین چیزی محال است.

این فروشنده جوان تصریح می کند:این روزها کسب و کار ارزشی ندارد به همین خاطر است که عده ای پول هایشان را در بانک می گذارند و سودش را می گیرند.

وی که کمی نا امید تر از همکارانش نشان می دهد و معتقد است داستان از این حرف زدن ها گذشته ، اذعان می دارد: متاسفانه خیلی ها در این بازار یک شبه به همه جا رسیدند و به همین دلیل بدون آنکه بدانند چه باید بکنند فقط اجاره های میلیونی از فروشگاه می گیرند و زندگی می کنند.

وی درباره شرایط نابسامان این منطقه می گوید:۲۰۰ میلیون تومان سرمایه گذاشته ام و ماهیانه میلیونها تومان فقط اجاره می دهم. در حالی که ۳۵ میلیون تومان متوسط هزینه یک مغازه در منطقه عبدل آباد است. در چنین شرایطی نرخ گذاری اجاره ها چنان عجیب است که در یک سال ناگهان ۵ میلیون تومان به اجاره اضافه می شود.

این فروشنده تاکید می کند:۹۰ درصد فروشگاه های عبدل آباد اجاره ای است و در کنار همه مشکلات دردسرهایی که اتحادیه و تعزیرات و دارایی و …. ایجاد می کنند هم برای فروشندگان و مغازه داران مشکل ساز است.

وی مالیات سالیانه ۱۷ میلیون تومان را برای فروشگاه های عبدل آباد دشوار دانسته و می افزاید:از اتحادیه و تعزیرات برای بازرسی می آیند وحتی درباره واحدهای اندازه گیری ما هم سختگیری می کنند و از طرفی می گویند که حق نداریم بیشتر از ۱۲ درصد سود بگیریم.این در حالی است که ۱۷ درصد مالیات از ما میگیرند و توقع سود ۱۲ درصدی دارند.

وی با بیان خاطره ای اظهار می دارد:از تعزیرات برای بازرسی آمدند و وقتی هیچ مورد تخلفی پیدا نکردند، گفتند فعلا یک قبض ۵۰ هزار تومانی برایت می نویسیم این مبلغ را پرداخت کن.

مسئولان بیایند و ببینند

او این مشکلات را بلای جان فعالان صنف پرده های تزئینی می داند و می گوید:مسئولان یک بار هم که شده بیایند و از نزدیک مشکلات این صنف را ببینند و برای حل مشکلات اقدام عملی انجام دهند.مسئولان اگر بیایند می توانند پاسخ دهند که چرا ملک مسکونی در این منطقه متری یک میلیون تومان است اما یک مغازه تجاری ۵ میلیارد تومان قیمت دارد.

او از عدم حضور نیروی انتظامی هم انتقاد می کند و تصریح می کند:در این منطقه نزاع های زیادی صورت می گیرد و نیروی انتظامی حضور موثری ندارد از سوی دیگر در روزهای شلوغ که ترافیک در این منطقه افزایش می یابد راهنمایی و رانندگی هم حضور ندارد و اوضاع ترافیکی نابسامان می شود.

حرفها و درد دل های این فروشنده که پایان می یابد هوا کاملا تاریک شده است.به سمت ایستگاه مترو می رویم تا بتوانیم به دفتر روزنامه برگردیم .اگر چه اهالی عبدل آباد گلایه های زیادی از وضعیت اقتصادی خود داشتند، اما به نظر می رسد با رشد و توسعه فروشگاه های این منطقه رونق بار دیگر به عبدل آباد باز گردد. این منطقه فرصت های مناسب سرمایه گذاری دارد که می تواند باعث ارتقا سطح رفاهی شهر و افزایش دسترسی مردم به امکانات خوب و بهینه باشد.

امید به توسعه کسب و کار تنها آرزویی است که در هنگام ترک عبدل آباد برای کسبه این منطقه داریم و امیدواریم با توسعه سرمایه گذاران و نظارت های بیشتر بر کاهش هزینه ها توسط مسئولان و فروشگاه داران منطقه این بازار روز به روز رونق بیشتری بگیرد.

اطلاعات میدانی

دسترسی ها

منطقه عبدل آباد یکی از مناطق جنوب تهران است.این منطقه در خیابانی واقع شده که انقلاب نام گرفته است.این خیابان از شمال به اتوبان شهید چراغی و نواب و از جنوب به مناطق محلی عبدل آباد منتهی می شود.دسترسی به این منطقه از طریق اتومبیل شخصی با حرکت در مسیر اتوبان نواب به سمت جنوب امکان پذیر است.مسیری که از اتوبان نواب به سوی اتوبان های چراغی و سعیدی حرکت می کند.برای رفتن به بازار پرده عبدل آباد کافی است نام این منطقه را در نقشه گوشیتان جستجو کنید.

شرکت واحد اتوبوسرانی هم در این منطقه با پایانه شهید سروری به مسافران خدمات می دهد. ضمن آنکه متروی تهران نیز در خط جدید التاسیس شماره ۳ خود در ایستگاهی به همین نام توقف داشته و همه این عوامل سبب می شود که دسترسی به بازار پرده عبدل آباد بسیار آسان باشد.

امکانات رفاهی،ایمنی و امنیتی

منطقه عبدل آباد یک مشکل اصلی دارد و آن عدم وجود سرویس بهداشتی است.تنها در دو مجتمع تجاری عبدل آباد می توان به سرویس بهداشتی دسترسی داشت که آنهم هزینه هایی از ۲۰۰ تا ۵۰۰ تومان دارد.

البته برخی فروشگاه های بزرگ هم سرویس بهداشتی دارند که مربوط به استفاده شخصی فروشندگان است و در نهایت این معضل همچنان در منطقه وجود دارد.

یکی دیگر از مشکلات موجود در این محدوده عدم وجود بانک و حتی دستگاه خودپرداز است و این مساله برای مکانی که پر از فروشگاه است اصلا مناسب نیست.

خدمات ایمنی منطقه عبدل آباد چندان بد نیست.نزدیک ترین ایستگاه آتش نشانی در خیابان ورزش مستقر است که فاصله زیادی با منطقه اصلی پرده فروش ها ندارد.

کلانتری محله نیز در همین خیابان مستقر است و امنیت منطقه را تامین می کند.نزدیک ترین بیمارستان نیز به منطقه عبدل آباد بیمارستان های امیرالمومنین در منطقه نازی آباد و بیمارستان مفرح در یاغچی آباد است.

نمازخانه هم در این محدوده وجود دارد.ی ک مسجد در کوچه گل آویز و یک حسینیه هم در ابتدای کوچه ۳۰ متری و مسجد جامع امیر المومنین نیز در کوچه احسانی در وقت نماز میزبان نمازگزاران منطقه از مردم گرفته تا فروشندگان است.

پارکینگ در منطقه عبدل آباد در حاشیه خیابان قابل دسترس نیست و خودروها نه تنها دوبله پارک کرده اند بلکه برخی در چند ردیف ایستاده و ترافیک بیشتری ایجاد کرده اند.

در کوچه گل آرا یک پارکینگ طبقاتی شرایط مناسبی را برای خریداران و مشتریان پرده های تزئینی فراهم کرده است. علاوه بر آن یک مجتمع تجاری در این محدوده نیز پارکینگ عمومی دارد که مراجعه کنندگان به عبدل آباد می توانند از فضای آن ها هم استفاده کنند.

قیمت مغازه های منطقه

قیمت مغازه ها در منطقه عبدل آباد به گفته فروشندگان هیچ ضابطه ای ندارد. بیشتر املاک مسکونی و تجاری منطقه قولنامه ای معامله می شدند و به تازگی حدود ۶۰ درصد مغازه ها سند دار شده اند.

به گفته فروشندگان ، مغازه ها در عبدل آباد فله ای معامله می شوند و فروشنده اعلام می کند که مغازه اش را به یک قیمت مشخص می فروشد. در چنین شرایطی هر کس می خواهد می خرد و هر کس نمی خواهد نمی خرد.

در چند مجتمع تجاری عبدل آباد مغازه هایی با قیمت هر متر ۱۳ میلیون تومان هم می توان مغازه خرید. اما در حاشیه خیابان قیمت ها از هر مغازه ۲ میلیارد تومان تا حتی ۴۰ میلیارد تومان هم نرخ گذاری می شود.

اجاره مغازه در منطقه نامتناسب است و برای اجاره یک مغازه رقمی معادل ۲۰۰ میلیون تومان ودیعه و ماهیانه از ۸ الی ۲۳ میلیون تومان اجاره دریافت می شود که به نظر می رسد نیازمند بازنگری جدی توسط مالکان و یا مسوولان است.

امیرعلی امینیان