فقرا اولین زیان دیدگان سقوط رمزارزها

ترجمه: محمود نواب مطلق

عملیات سوداگرانه در رمزارزها منجربه سقوط ارزش آنها شده و فقرا اولین گروهی هستند که هزینه این کار را متحمل می‌شوند.

ارزش بیت‌کوین همانند سایر رمزارزها پس از یک افزایش در نوامبر گذشته (آذرگذشته) به شدت سقوط کرد. ارزش آن طی شش ماه اخیر از ۵۸هزاریورو به ۲۹ هزاریورو رسیده است.

«نیکلا دوفرِن» اقتصاددان در مصاحبه با شبکه تلویزیونی «ماریان» دلایل این سقوط شدید و مشکلات این قبیل دارایی‌های مالی را بررسی کرده و در توضیح این اتفاق می‌گوید: «ارزهای مجازی که هیچ دولت و بانک مرکزی مسئولیت آنها را به عهده نمی گیرد به عنوان ابزاری برای معاملات مجازی اقتصادی استفاده می شوند.

اکنون ارزش آنها به گونه ای وحشتناک سقوط کرده است. رمزارزها به شدت در مقابل سفته بازیها آسیب پذیرند. زیرا اعتبار آنها صرفا بر اعتماد سرمایه گذاران در آن استوار است.»

از آغاز به وجود آمدن ارزهای مجازی همواره ارزش آنها دستخوش نوسانات فراوان بوده؛ بیت‌کوین معروفترین رمزارزها طی شش ماه اخیر شاهد سقوط ارزش شدید خود بوده است. از نظر« نیکلا دوفرِن»  این سقوط اولین و آخرین آن نخواهد بود.

ارزش بیت کوین همواره در معرض این نوسانات بوده و خواهد بود. اما نکته قابل توجه آنست که در حال حاضر در مورد استفاده از رمزارزها، هرروز افراد بیشتری به این باور می‌رسند که هرگز از بیت‌کوین به عنوان ابزاری برای پرداخت نمی‌توان استفاده کرد.

دلایل گوناگونی وجود دارد که براساس آنها نمی‌توان از آن همانند پولهای حقیقی برای انجام پرحجم معاملات استفاده کرد. طی سالهای اخیر به نحو چشمگیر و استثنایی از آن در معاملات استفاده شد.

این استفاده پرحجم از بیت‌کوین به هیچ عنوان با سیاست رسیدن به کربن صفر همخوانی ندارد. علاوه برآن دلایل دیگری نیز برای توجیه استفاده نکردن از بیت‌کوین در جامعه وجوددارد.

درمعاملات، این رمزارزها دیگر مانند پول واقعی به عنوان یک کالای مشترک محسوب نمی‌شوند بلکه همانند سایر کالاها به حساب می‌آیند. البته این امر می‌تواند مطلوب باشد.

هر فردی بدون هیچ ظابطه و کنترلی می تواند از آن استفاده کند. بنابراین در رقابت میان این قبیل رمزارزها هیچ گونه تضمینی وجود ندارد.

در دوران بحران مالی هیچ فردی نمی تواند از این پول در جامعه برای برطرف کردن بحران استفاده کند. وقتی ارزش بیت‌کوین تا یک سوم کاهش می‌یابد مانند نظام بانکداری سنتی، هیچ تضمینی برای حمایت از آن وجود ندارد.

بنابراین به نفع هیچکس نیست اندوخته‌اش را در این راه سرمایه‌گذاری کند و از آن به عنوان ابزاری برای پرداخت استفاده‌کند. زیرا برای بدست آوردن منافع عملیات سفته بازی فراوانی مورد نیاز است.

این رمزارزها به عنوان جایگزین پول واقعی نیز نمی توانند استفاده شوند زیرا هیچ دولت و بانک مرکزی مسئولیت آنها را برعهده نمی گیرد. قیمتهای آنها تحت تأثیر بازارها بدون هیچ پشتوانه‌ای در نوسان است. بدین ترتیب تنها با عملیات سوداگرانه و سفته بازی می توان به فکر منفعت از رمزارزها بود.

البته می‌توان این عملیات را قانونمند کرده و به دفاع از آنها پرداخت. در اولین گام این رمزارزها در معاملات پولی میان کشورها می‌توانند کارگشا باشند. این معاملات در حال حاضر دارای مشکلات زیاد و پرهزینه هستند.

این یکی از مشکلات واقعی نظام پولی بین‌المللی است. استفاده از بیت‌کوین بر این مشکلات غلبه می‌کند و به ویژه برای حل این مشکل استفاده از «ریپل» به گونه‌ای انحصاری کارگشاست.

نکته بعدی ظهور جوامع مستقل در امر تجارت و سرمایه‌گذاریست و این به معنای تأمین غیرمتمرکز منابع مالی است. بدین ترتیب شاهد پدید آمدن گروههایی هستیم که خود مستقلا نحوه سرمایه گذاری و ماهیت آن را انتخاب می‌کنند و با نظارتشان در تقسیم عادلانه سود آن نیز می‌کوشند. ازسوی دیگر با این روش مستقل دیگر خبری از واسطه‌گری صندوقهای تأمین‌سرمایه سنتی از قبیل صندوق‌های مدیریتی و بازنشستگی نخواهد‌بود.

بنابراین استفاده از رمزارزها به طور کامل نیز نفی نمی‌شود. اگر این رمزارزها در کنترل و نظارت دولتها و بانکهای مرکزی درآیند استفاده از پول مجازی از روند سوداگرانه خارج می‌شود.

استقرارنظام  پول مجازی در واقع تحول قابل توجهی است. این امر می‌تواند متصور باشد که بانکهای‌مرکزی این نظام پولی مجازی را مستقر کنند و برای افراد حقیقی و حقوقی امکان استفاده مستقیم از آن را فراهم کنند.

در حال حاضر صرفا بانکها امکان استفاده از منابع مالی بانک مرکزی را دارند. این وضعیت تبعاتی نیز دارد. بانک مرکزی صرفا از طریق بانکهای خصوصی می‌تواند اقدام به خرید دارایی کند و یا در اقتصاد نقدینگی تزریق کند؛ در حالیکه اگر این واسطه حذف شود بانکهای مرکزی می توانند مستقیما به اشخاص حقیقی و حقوقی پول پرداخت کنند.

در این حالت بانکهای مرکزی قادرند خود به صورت مستقل نرخهای بهره را تعیین کنند.

اما اعمال نشدن مقررات بر رمزارزها از مهمترین خطرات آن محسوب می شود. در این خصوص دیوان محاسبات آمریکا درمورد افزایش معاملات غیرقانونی با استفاده  از رمزارزها هشدار داده‌است. از آنها در قاچاق انسان، مواد مخدر و پولشویی استفاده شده‌است.

بدافزارهایی که رایانه‌ها را درگیر می‌کنند و آنها را از کار می‌اندازند و برای راه اندازی مجدد باجخواهی می‌کنند نیز از رمزارزها استفاده می‌کنند. اما در مقابل برخی معتقدند با استفاده از نظام «بلاک چِین» این موارد کاملا قابل ردیابی و پیشگیریست که البته  این نکته کاملا نادرست است.

مسیر مبادلات رمزارزها قابل ردیابیست و پلیس به راحتی می تواند آنها را تحت نظر بگیرد اما یافتن فرد یا افرادی که عامل این عملیات غیرقانونی هستند ناممکن است. استفاده از رمزارزها علاوه بر مخاطراتی که برای شهروندان و جامعه دارد مخاطرات مالی نیز در پی خواهد داشت.

ارزش مالی بازارهای رمزارزها تنها در طول یکماه، نصف شده و از ۳هزار میلیارد دلار به هزاروپانصد میلیارد دلار رسیده است.

بسیاری از سرمایه‌گذاران جزء مبالغ هنگفتی را از دست دادند. بررسی ها نشان داده‌اند که این عملیات سوداگرانه به وسیله عده‌ای کنترل می‌شود و افزایش و کاهش ارزش رمزارزها در اختیار آنهاست وآنها از مقدار کافی نقدینگی برای مقابله با این نوسانات برخوردارند.

این درحالیست که سرمایه گذاران جزء و افراد کم بضاعتی که در طلب سودهای سریع و زیاد جذب این بازارها شده و همچنین از این توانایی و دانش لازم نیز محرومند، در اثر عملیات سوداگرانه رخ داده در بازار رمزارزها، ضرر هنگفتی را متحمل شده‌اند.

منبع: مجله فرانسوی ماریان