مجلس یا مدرسه؟ مسئله این است
ادعای شریعتی نمایندۀ تهران علیه تاجگردون نمایندۀ گچساران: «به سلیمی گفت تکه‌تکه‌ات می‌کنم.»
راضیه حسینی
«آقای تاجگردون، این چه حرفی بود که به سلیمی زدی؟ فردا با اولیات بیا مدرسه، چیز ببخشید، مجلس.»
«آقای سلیمی شما هم بیا توضیح بده که چه اتفاقی افتاده بود.»
«آقای شریعتی شما هم کمتر خبرچینی کن. سرت تو کار خودت باشه.»
گویا مجلس این بار قرار است از تمامی ادوار گذشته جذاب‌تر شود. نمایندگان محترم دیگر بدون رودربایستی وارد فاز کودکی شده‌اند. هیچ بعید نیست چند روز بعد، ورودی مجلس تابلویی زده شود و خوب‌ها و بدها را بنویسند. در انتها هم هر اسمی ضربدر بیشتری داشت به دفتر مجلس برود و ده دقیقه یک پایی بایستد.
با این اوصاف به‌هیچ‌وجه نباید تعجب کنیم که چرا نمایندگان مجلس از پس یک رأی‌گیری ساده هم برنمی‌آیند. تقصیری ندارند، هنوز زود است! فعلاً باید روی جنبۀ آداب اجتماعی‌شان کار شود، بعد از آن می‌توانند سراغ یادگیری شمارش تعداد آرا بروند!
پیشنهاد می‌کنیم برای این‌که روند یادگیری، بهتر و اصولی‌تر پیش برود تعدادی معلم و دبیر برای نمایندگان آورده شود. همان‌هایی که حقوق ومزایای‌شان گیر همین نمایندگان است! می‌توانند در روزهایی که نمایندگان وقت خالی دارند و لازم نیست تصمیم مهمی برای کشور بگیرند تدریس کنند.
مثلاً می‌توانند دقیقاً بعد از تصویب لایحه‌ای برای افزایش سن بازنشستگی، افزایش دو و بیست و پنج صدم درصدی حقوق فرهنگیان و… درس را شروع کنند! البته باید به این نکته هم توجه کنند که ذهن نمایندگان خیلی خسته نباشد. بالاخره تصویب این‌همه قانون کار کمی نیست و واقعاً استراحت زیادی می‌طلبد.
شاید این کشمکش‌ها هم به‌خاطر خستگی زیاد است. کاش به‌جای یک هفته، کل تابستان را برای نمایندگان تعطیل اعلام می‌کردند و مهرماه با شروع ماه مدرسه، همگی در مجلس حاضر می‌شدند. به نظرمان هیچ اتفاقی رخ نمی‌داد و مشکلی برای مملکت پیش نمی‌آمد. در عوض نمایندگان، خوش‌حال و سر حال، بعد از سه ماه تعطیلی سرکار برمی‌گشتند و اندازۀ سه ماه تصمیم کمتری می‌گرفتند!
