مترجم: سلیم حیدری
امسال دولت چین به تدریج در حال کنترل موشکافانه صنعت نفت گسترده خود است و افزون بر بررسی واردات نفت خام از سوی غول‌های انرژی دولتی و پالایشگاه‌های مستقل، قدرت خود را با مالیات‌های جدید بر محصولات تصفیه‌شده تقویت می‌کند.
سه‌شنبه گذشته، موسسه عالی برنامه‌ریزی اقتصادی کشور، فقط دو روز به پنج شرکت دولتی فرصت داد تا میزان استفاده خود از نفت وارداتی را گزارش دهند، این بخشی از تلاش گسترده بزرگترین واردکننده نفت جهان برای کنترل محموله‌های ورودی با متورم شدن تولیدات داخلی است.
چین همچنین مصرف‌کننده شماره ۲ پس از ایالات متحده است. واردات نفت خام چین در سال ۲۰۲۰، ۷.۳ درصد افزایش یافته است، این یعنی تنها بازار عمده تقاضای نفت در طی همه گیری کویید ۱۹ بوده است.
«تی ییک سنگ» ، تحلیلگر SIA Energy در این باره می‌گوید که رشد اقتصادی قوی، ظرفیت جدید پالایش و تغییر در مالیات سوخت می تواند واردات نفت را ۷.۲درصد یا ۷۷۵هزار بشکه در روز را افزایش دهد.
اما بخش پالایش این کشور با ظرفیت مازاد و منابع سوخت اضافی روبه‌رو است که پکن برای مقابله با آن مشتاق است. مقامات همچنین قصد دارند از فرار مالیاتی، مخلوط کردن و فروش سوخت‌هایی که مطابق با استانداردهای انتشار نیستند، مقابله کنند.
استان گوانگدونگ، مهمترین منطقه مصرف‌کننده نفت چین، در ماه فوریه این تحقیق را به منظور جلوگیری از تجارت غیرقانونی مخلوط سوخت انجام داد و چند نفر را در رابطه با تحقیقات بازداشت کرد.
پکن در حال بررسی این است که آیا گروه Sinopec ، شرکت ملی نفت فلات قاره چین (CNOOC، Sinochem Group ، ChemChina) و گروه صنایع شمال چین – که در مجموع بیش از ۶۰درصداز کل واردات چین را تشکیل می دهند، نفت را به سایر شرکت های این کشور فروخته اند یا خیر. همچنین در حال بررسی است که آیا واردات آنها در پالایشگاه‌ها تحت یک طرح پرداخت هزینه انجام شده است.
درخواست اطلاعات، بخشی از کاوش گسترده تری است که پکن از اوایل سال جاری به دلیل افزایش مصرف سوخت داخلی و از دست دادن درآمد مالیاتی آغاز کرد، بخشی از این امر به دلیل جریان کنترل‌نشده نفت خام وارداتی به پالایشگاه هایی است که از سیستم سهمیه‌بندی رسمی کشور خارج هستند.
این مساله به دنبال بازرسی جداگانه ای از سوی کمیسیون توسعه ملی و اصلاحات چین (NDRC) در آوریل از پالایشگاه‌های مستقل در شرق استان شاندونگ روشن شد. این پالایشگاه‌ها متعهد شده بودند در ازای کسب سهمیه های واردات، تجهیزات ناکارآمد و کهنه خود را تعطیل کنند.
این بازرسی همچنین شامل استفاده از سهمیه‌های واردات بود. چندین کارخانه مستقل در شاندونگ پیدا شد که به سایر پالایشگاه‌هایی که صلاحیت پالایش نفت خام وارداتی را ندارند، سهمیه فروخته‌اند.
چین از اواخر سال ۲۰۱۵ به بیش از ۴۰ پالایشگاه مستقل اجازه داده است تا فرآورده‌های نفتی خام وارداتی را تحت سیستم سهمیه‌بندی پالایش کنند؛ اما مشخص شده است که کارخانه‌های کوچکتر، نفت خام اضافی و سایر مواد خوراکی مانند قیر رقیق‌شده را فراتر از سهمیه تعیین‌شده تأمین می‌کنند که منجر به بی‌نظمی در بازار سوخت داخلی می شود.
پکن از ۱۲ ژوئن مالیات سنگینی را برای واردات روغن چرخه سبک (LCO)، ترکیبات معطر (آروماتیک) و قیر رقیق آغاز می‌کند، اقدامی که انتظار می رود واردات سوخت را کاهش دهد و فروش داخلی و سود پالایشگاه‌های داخلی را بهبود بخشد.
انتظار می رود چین در ماه‌های آینده دسته دوم سهمیه واردات نفت خام را آزاد کند و این کاوش‌ها ممکن است پکن را مجبور کند که حجم اختصاص‌یافته به شرکت‌های مستقل را کاهش دهد.
اگرچه این امر می تواند اشتهای خریداران مستقل برای خرید بیشتر را مهار کند، انتظار می رود شرکت‌های دولتی که مشمول مدیریت سهمیه نیستند، خریدها را رهبری کنند.
در دسامبر سال گذشته، چین اولین دسته سهمیه واردات نفت خام را برای شرکت‌های غیر دولتی با ۱۲۲.۵۹ میلیون تن در سال ۲۰۲۱ صادر کرد که نسبت به دور اول برای سال ۲۰۲۰ ۱۸ درصد افزایش داشته است.
منبع: رویترز
