توصیه یک کارشناس به انجمن صنایع لوازم خانگی: انتقادپذیر باشید
بیستمین نمایشگاه لوازم خانگی در تاریخ ۵تا ۸دی برگزار شد. پس از برگزاری نمایشگاه از طرف رسانه‌های رسمی و شبکه‌های اجتماعی انتقاداتی به برگزاری و نبود شفافیت مالی آن شکل گرفت.
در واکنش به این مطالب، هیات‌مدیره انجمن صنایع لوازم خانگی به عنوان متولی برگزاری نمایشگاه مطلبی با عنوان «روشنگری جهت رفع پاره‌ای از ابهامات» را منتشر کرد. در واکنش به روشنگری انجمن، نوشته‌ای تحت عنوان «نقدی بر روشنگری انجمن صنایع لوازم خانگی ایران» از طرف یکی از کارشناسان این صنعت به دست ما رسید.
واکنش انجمن لوازم خانگی به شرح زیر است:
روشنگری جهت رفع پاره‌ای از ابهامات
«در دنیای ارتباطات امروزی، کاربران فضای مجازی برخی همراه و برخی موازی با رسانه‌های حرفه‌ای درحرکت هستند و تنها با یک کلیک بر روی صفحه نمایشگر موبایل می‌توان به انبوهی از اخبار و اطلاعات صحیح و ناصحیح دسترسی پیدا کرد.
در یک نگاه کلی، رسانه را این‌گونه تعریف می‌کنیم: بیان اخبار و اطلاعات صحیح از منبع خبر توسط فرستنده پیام به گیرنده پیام.
با این تعریف اگر فرستنده به هر دلیلی خبر و اطلاعات نادرست را برای مخدوش نمودن افکار عمومی ارسال نماید فریبکاری در رسانه تلقی می‌گردد.
فریبکاری در برخی رسانه‌ها موضوعی مهم در عملکرد آن‌ها به شمار می‌رود و در اثرگذاری رسانه بر مخاطبان و جامعۀ هدف، شاخصی غیراخلاقی محسوب می‌شود.
حال اگر فضای مجازی را با میلیون‌ها نفر کاربر در نظر بگیریم که صرف نظر از رسالت بزرگ خبررسانی با انتشار اطلاعات ناصحیح، سعی در فریب افکار عمومی داشته باشیم قطعا در این مسیر با شکست مواجه شده و ماهیت غیر اصل بودن خود را خیلی زودتر از آنچه مخاطبان متوجه شوند فریاد خواهیم زد.
پنهان‌کاری، دروغ‌گویی یا ایجاد نقص در پیام و تخریب اصل یک رویداد به دلیل مخالفت و انتقاد با برخی جزئیات مرتبط با آن، قطعا نتیجه‌ای جز تخریب خود رسانه نخواهد داشت، کما اینکه تجربه نشان داده، بسیاری از رسانه‌های بزرگ که راه ناصواب تخریب را پیشه گرفتند و صرف‌نظر از رسالت آگاهی بخشی و تنویر افکار تنها قصد و نیت‌شان مخدوش نمودن اذهان مخاطبان بوده، نتوانستند در فضای سالم اطلاع‌رسانی دوام بیاورند و خیلی زود با وزش بادی نرم از صفحه روزگار رسانه حذف شده‌اند.
ما هیات‌مدیره انجمن صنایع لوازم خانگی ایران، به عنوان پرچمداران این صنعت بزرگ و پیشران کشور لازم دانسته چند نکته را جهت تنویر افکار عمومی به ویژه اعضای گرانقدر این انجمن ذکر نمائیم:
۱. دو شرکت بزرگ «امرسان و نانیوا » از هیات‌مدیره انجمن در بیستمین نمایشگاه بین‌المللی لوازم خانگی در سطح بسیار گسترده‌ای حضور داشتند و عدم حضور بقیه اعضای هیات‌مدیره به دلیل شیوع ویروس کرونا در میان کارمندان مجموعه و واحدهای تولیدی‌مان بود به طوریکه حتی در مقطعی واحدهایمان را به تعطیلی کشاند.
هیات‌مدیره و دبیر کل انجمن همه تلاش خود را در جهت تعویق برگزاری نمایشگاه تا بهبود بحران کرونا معطوف ساخت و تاخیر یک ماهه، حاصل همان تلاش بود.
دو راه حل در هیات‌مدیره به بحث و بررسی گذاشته شد :
۱-عدم برگزاری نمایشگاه
۲-تلاش برای تعویق هر چه بیشتر نمایشگاه
با رای اکثریت اعضای هیات‌مدیره، بند دوم به تصویب رسید و البته مصوب شد که انجمن هیچ شرکتی را برای حضور در نمایشگاه تحت فشار نگذاشته و هر شرکتی از جمله اعضاء هیات‌مدیره با توجه به مشکلات موجود در شرکت متبوعه تصمیم مقتضی بگیرند و این روشی بود که در سنوات گذشته نیز در انجمن بدان عمل می‌شد.
اعضا هیات‌مدیره حداقل دو روز از چهار روز نمایشگاه را حضور داشته و از تلاش همه مشارکت‌کنندگان در نمایشگاه تقدیر و تشکر می‌نمایند.
۲. همه ساله دو ماه پس از برگزاری نمایشگاه کلیه درآمدها، هزینه‌ها و ورودی‌ها و خروجی‌های برخاسته از دل این نمایشگاه به همراه جزئیات منتشر و به سمع و نظر بازرس هیات‌مدیره، حسابرسان مالیاتی و بالاخره در مجمع عمومی سالیانه با ذکر جزئیات کامل به سمع و نظر کلیه اعضای محترم رسیده و توسط بازرس و خزانه‌دار قرائت می‌گردد.
۳. طبق هماهنگی‌های به عمل‌آمده در روز ماقبل برپایی نمایشگاه با روابط عمومی شرکت سهامی نمایشگاه‌ها ورود و خروج کلیه خبرنگاران رسانه‌ها با کارت خبرنگاری آزاد و همه خبرنگاران با تکریم خاص مورد توجه انجمن و ستاد برگزاری قرار گرفته و بنا به مقتضیات پذیرایی شدند.
۴. انجمن صنایع لوازم خانگی ایران بر اساس رسالت ذاتی خود، امسال در سال جهش تولید تمام سعی خود را به کار گرفت تا اعضای محترم و تولیدکنندگان عزیز بتوانند با رعایت کلیه پروتکل‌های بهداشتی با حضور درنمایشگاه، شاهد به ثمر نشستن زحمات یک ساله خود در اوج تحریم‌های ظالمانه باشند و آخرین دستاوردهایشان را برای بازدیدهای تخصصی به نمایش گذارند و لازم به توضیح است که انجمن اصراری به برگزاری نمایشگاه در تاریخ مذکور نداشت ولی علی‌رغم پیگیری‌های انجمن مبنی بر تغییر تاریخ برگزاری به سه دلیل آشفتگی در تقویم نمایشگاهی کشور، تمهیدات اندیشیده شده از سوی ستاد ملی مقابله با کرونا و برنامه‌ریزی مشارکت‌کنندگان در نمایشگاه این امکان میسر نگردید.
در خاتمه انتظار آن می‌رود همه بزرگواران این صنعت، اولا برای هرگونه تحلیل و ارزیابی کارشناسانه خود، رسانه‌هایی را انتخاب کنند که در عرصه اطلاع‌رسانی حرفه‌ای، شناخته‌شده و تاثیرگذارند و از جایگاه رسانه‌ای کارشناسی‌تر و تخصصی‌تری برخوردار هستند، تا خدای ناکرده با سوالات غیرکارشناسی از سوی مصاحبه‌کننده اصل مطلب به بیراهه کشانده نشوند. »
در ادامه واکنش کارشناس حوزه لوازم خانگی آمده است:
نقدی بر روشنگری انجمن صنایع لوازم خانگی ایران
«متنی ازسوی انجمن صنایع لوازم خانگی ایران تحت عنوان پاره‌ای توضیحات برای روشنگری منتشر شده که نه تنها روشنگر نیست بلکه بر ابهامات خواننده افزوده است و او را در انبوهی از سوالات بی‌پاسخ سردرگم می‌کند. سوالاتی از این قبیل که چه کسی کلاه‌بردار رسانه‌ای است و این ادبیات موضوعی در انجمنی که از پرچمداران قدمت و تشکل‌گرایی است از کجا نشات می‌گیرد.
سکاندار رسانه‌ای انجمن کیست که حتی تعاریف درستی از رسانه نتوانسته ارائه کند و این‌چنین مبهم و در پس پرده سخن گفته است.
در علم ارتباطات رسانه وسیله یا ابزاری است برای رساندن داده یا اطلاعات. در عصر حاضر که برخی آن را عصر اطلاعات می‌نامند امکان نشر آزاد اطلاعات یک اصل پذیرفته شده توسط همگان است.
رسالت و ماموریت رسانه باید براساس اصل آزادی بیان و نشر آزاد اطلاعات صورت پذیرد؛ نه بر پایه ممیزی و سانسور.
امروزه امکان دسترسی به حجم عظیمی از اطلاعات با فشار یک دکمه امکان‌پذیر است لذا تشخیص صحیح از ناصحیح و اصل از غیر اصل بهتراست بر عهده مخاطب باشد و تلاش برای ممیزی جریان اطلاعات کاری بیهوده و مخرب و نتیجه آن سانسور و رانت اطلاعاتی است. این راهی است که جهان سالها پیش پیموده است چنانچه نگارنده مطلب روشنگری انجمن که سکاندار رسانه انجمنی با قدمت حدود نیم قرن است درک صحیحی از رسانه داشت می‌دانست مخاطب امروز از ماهیت دلواپسانی که جریان مطلوب خویش را توصیه می‌کنند آگاه است و به جای سرکوب انتقادات به بهره‌برداری از آن‌ها می‌پرداخت و بر اساس شاخص‌های صحیحی همچون شفافیت، بی‌طرفی، رازداری، احترام به مخاطب و… به رسالت رسانه‌ای خود که همانا انتقال اطلاعات است مبادرت می‌ورزید و به شعور مخاطب ارج می‌نهاد و تشخیص صواب از ناصواب را بر عهدی وی می‌گذاشت.
علی‌رغم نقد فوق قسمت دوم متن جای بسی امیدواری دارد؛ هرچند نگارنده با بی‌میلی ناشی از غرور گزارش مختصری ارائه می‌دهد و با پیچیده جلوه دادن یک انتقاد ساده و سازنده سعی در حذف صورت مساله دارد ولیکن همین اندک پاسخگویی نیز نشانگر اصلاح‌پذیر بودن سیستم و اثربخشی انتقاد است.
کسانی که از من انتقاد می‌کنند راه بهتر زیستن را به من می‌آموزند.
امید است روزی همه انسان‌ها بتوانند عقاید و نظرات خود را در امنیت کامل ابراز کنند.»
