روبالشتی و رویای قهرمانی المپیک (طنز)
راضیه حسینی
نفرات برتر دوی صحرانوردی قهرمانی کشور به عنوان جایزه روبالشتی دریافت کردند. رئیس فدراسیون دوومیدانی بعد از آنکه متوجه ماجرا می‌شود، قول می‌دهد که طی روزهای آینده جایزه‌ای ریالی به مقام‌آوران اهدا کند.
همین را هم نمی‌دادند و به یک قدردانی خشک و خالی اکتفا می‌کردند خوب بود؟
این جایزه در نوع خود بسیار هم جذاب است؛ باید معنا و مفهوم مستتر در روبالشتی را درک کرد.
روبالشتی یعنی: ورزشکار خسته نباشی، خداقوت. ما می‌دانیم که چقدر زحمت کشیده‌ای و الان بهترین هدیه‌ای که می‌توانی داشته باشی یک خواب راحت است.
اما اگر روبالشتی خوب و مناسبی نداشته باشی، خواب، زهرمارت می‌شود و همه‌‌اش کابوس می‌بینی.
با این روبالشتی می‌توانی رؤیای گرفتن سهمیه المپیک را ببینی.
وقتی سرت را روی پارچه نرم و لطیف‌ش بگذاری، خواب می‌بینی که از طرف فدراسیون با هواپیمای اختصاصی به چند اردوی برون‌مرزی رفته‌ای و در هتلی هفت، هشت ستاره اقامت کرده‌ای.
روزها از پی هم می‌گذرند و تو بالاخره موفق به کسب سهمیه المپیک می‌شوی.
باز هم روزها می‌گذرند و تو قهرمان المپیک می‌شوی و وقتی بر بالای سکوی اول ایستادی، همین روبالشتی را در دستانت می‌گیری، می‌بوسی و فریاد می‌زنی «من هر چی دارم از همین روبالشتیه»، که البته در همین لحظه از خواب می‌پری.
شیرینی این خواب را کجا می‌توانستی بچشی؟
در همین راستا، برای فدراسیون‌های دیگر هم پیشنهادهایی داریم:
برای مثال می‌توانند به نفرات برتر مسابقات شطرنج، یک دست منچ و مارپله هدیه بدهند.
به برندگان مسابقات اتومبیل‌رانی، دو عدد باتری آلکالاین برای ماشین کنترلی.
به برندگان مسابقات سوارکاری، یک عدد اسب پلاستیکی که با فشار دادن بوق می‌زند.
در مسابقات کشتی، یک عدد لنگ کفایت می‌کند.
در مسابقات صخره‌نوردی، هم ماکت مرد عنکبوتی (از این‌ها که توی تخم‌مرغ شانسی در می‌آید و وقتی پرت می‌کنی می‌چسبد به دیوار.)
به برندگان مسابقات وزنه‌برداری، یک کیلو پودر گچ اعلا.
به نفرات برتر مسابقات تنیس روی میز هم، رومیزی منجوق‌دوزی شده با حاشیه توری.
و…
پیشنهاد با ما، پیدا کردن ارزش معنوی هرکدام از این جوایز با شما.
