فرصت‌ها و تهدیدها برای کسب و کارهای نوپا در پساکرونا
ملیکا ملک آرا، مولف و مشاور سازمانی
با آنکه ویروس کرونا از اصلی‌ترین مسائل حوزه سلامت، بهداشت و درمان در دنیا محسوب می‌شود اما همه‌گیری ویروس کرونا و اثرات منفی آن بر کسب و کارها، از بزرگترین چالش‌های بشر طی سالیان اخیر در حوزه اقتصادی – صنعتی بود که اکثر کسب و کارهای جوامع مختلف خصوصا کسب و کارهای نوپا از ضررها و آسیب‌های آن در امان نماندند.
این اپیدمی، تأثیر منفی شدیدی بر اقتصاد جهان نهاد به حدی که سازمان توسعه و همکاری‌های اقتصادی (OECD: Organisation for Economic Co-operation and Development) در مدت زمان شیوع کرونا هشدار اظهار کرد برخی از اقتصادهای بزرگ جهان وارد رکود شده‌اند، به حدی که به اعتقاد برخی از اقتصاددانان، ضربه اقتصادی اپیدمی بیش از بحران جهانی سال ۲۰۰۸ بوده و سال‌ها زمان خواهد برد تا آسیب اقتصادی کرونا جبران شود.
اکنون با فروکش کردن همه‌گیری این ویروس، مجددا کسب و کارها فعالیت‌های خود را همانند سابق با هدف ارتقای شاخص‌های اقتصادی آغاز کرده‌اند تا بتوانند خود را به دوران پیش از دوران رکود اقتصادی برسانند که این مهم نیازمند بررسی عوامل محیطی و برنامه‌ریزی دقیق است.
به بیان دیگر سرعت بالای تغییر و تحولات در دنیای امروز سبب شده تا سازمان‌ها در دوران حیاتی و طلایی پساکرونا برای تدوین و جاری‌سازی برنامه‌های منعطف و مدون اقدام کنند.
کرونا سبب شد که بسیاری از کسب و کارها نتواند نیازهای مشتریان خود را تامین کنند و در سراشیبی افول حرکت کردند. با توجه به افول کسب و کارهایی که نتوانستند در دوران کرونا به فعالیت‌های اقتصادی خود ادامه دهند، اینک نوبت به کسب و کارهای نوپا می‌رسد که مشتریان رها شده‌ای که از کالا و خدمات دریافتی، ناراضی هستند را جذب کنند و سهم بازار قابل توجهی از شرایط پیش آمده برای خود ایجاد کنند.
این مهم صورت نمی‌گیرد مگر با شناسایی نیاز بالقوه و بالفعل بازارهای هدف در سطح ملی و بین‌المللی. بنابراین رکود کسب و کارهای آسیب‌دیده از کرونا، سبب شده تا فضای آزادی برای کسب و کارهای نوپا به وجود آید.
از دیگر فرصت‌های پیش روی کسب و کارهای نوپا چنین است که این کسب و کارها می‌توانند برنامه‌های راهبردی (سند استراتژی) خود را مطابق با مولفه‌های جدید و با توجه به شاخص‌های جدید اقتصادی- صنعتی تدوین کنند تا از این طریق به چابکی و پویایی مورد نیاز دنیای امروز برسند و ساختار و تشکیلات خود را به نحوی چیدمان کنند که کمترین اتلاف سازمانی را شاهد باشند.
اما از سوی دیگر تهدیدهایی نیز برای کسب و کارهای نوپا وجود دارد که از آن جمله می‌توان به عدم تجربه کافی مدیران این کسب و کارها، عدم حمایت‌های کافی و مورد انتظار مدیران این کسب و کارها از دولت، عدم دسترسی به تجهیزات و ماشین‌آلات صنعتی و دانش روز به دلیل محدودیت‌ها و اعمال تحریم علیه کشور، عدم آشنایی و عدم اعتماد جوامع و بازارهای هدف به کسب و کارها نوپا اشاره کرد.
آنچه مهم است برنامه‌ریزی منعطف در دوران پساکرونا است. بی‌شک بدون تعیین اهداف و بدون شناخت توانایی‌ها و پتانسیل‌های داخلی کسب و کار، امکان حرکت به سوی جلو وجود نخواهد داشت؛ از سوی دیگر با عنایت به اثرات منفی کرونا در دوران شیوع و مواجه مدیران با مشکلات حاصل از آن، مدیران کسب و کارهای نوپا باید با رصد کسب و کارهای موفقی که توانستند از این دوران به طور مطلوبی گذر کنند تجربه آموخته و با اقدامات موثر آنان در شرایط بحرانی آشنا شوند تا بتوانند در راستای تحقق اهداف از پیش تعیین شده خود، برای تدوین برنامه‌های جامع و کامل اقدام کنند.
