مهم‌ترین خواسته‌های مردم جهان از دولت‌ها چیست؟
رهبران جهانی با سوالاتی در مورد بهبود سریع اقتصادی و همچنین فرضیه‌هایی مواجه هستند که روابط اقتصادی جهانی را برای دهه‌ها پیش برده است.
ایسنا/خراسان رضوی نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که دولت‌ها می‌توانند بازارها را به سمت رشد سبز و فراگیر هدایت کنند و در مقاله جدید مجمع جهانی اقتصاد درباره مسیرهای سیاست برای تحول پس از همه‌گیری بحث شده است.
به نقل از ویفروم، بیش از ۳۰ سال است که توسعه بین‌المللی با مجموعه‌ای از مفروضات اقتصادی هدایت می‌شود تا کشورها را ترغیب کند از طریق خصوصی‌سازی بخش‌های اصلی، کاهش هزینه‌های عمومی و کاهش بارهای مالیاتی شرکت‌ها و رشد اقتصادی را دنبال کنند.
همه اتفاق‌نظرهای باقی‌مانده در مورد این اصول پس از بحران ۲۰۰۸، با بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ و روش‌های سلطه‌جویانه دولت کشورهای پیشرفته برای حمایت از نهادهای خصوصی برای همیشه خاتمه یافته است.
برای تصمیم‌گیری و اطمینان از دسترسی عادلانه به واکسن در سطح جهانی و تحول اقتصادی طولانی‌مدت که جهانی انعطاف‌پذیرتر، عادلانه و پایدار ایجاد کند، رهبران جهان باید این مفروضات را درباره نحوه تولید و مدیریت در اقتصاد بازنگری کنند و درباره کارهای مرتبط با سال‌های آینده دوباره بیاندیشند.
بیماری همه گیر کووید- ۱۹ و در نتیجه تولید واکسن و سرعت دوز واکسیناسیون، اهمیت بخش عمومی پویا، مشارکت‌های دولتی و خصوصی قوی‌تر و همزیستی با اهداف مشترک برای شکل‌گیری اقتصاد را برجسته کرده است.
گرایش و هدف مشترک این است که سرمایه‌گذاری در تحقیقات و نوآوری افزایش یابد، فناوری‌ها و راه‌حل‌های پایدار و فراگیر سنجیده شود و تعادل ارزشی که بخش دولتی و خصوصی برای جامعه ایجاد می‌کند، مورد بازنگری قرار گیرد تا اطمینان حاصل شود که بسیاری از دانش‌های تولید شده به‌عنوان یک کالای عمومی (کالای غیر رقابتی و غیر قابل استثناء) آشکار هستند.
در این بررسی، همه ابزارهایی که دولت‌ها در اختیار دارند، از تدارکات گرفته تا اعطای وام و استفاده از بودجه عمومی مانند بانک‌های توسعه، باید برای هدایت اقتصاد به سمت مسیر رشد و پایداری استفاده شوند. این مسئله به‌معنای بازار در مقابل دولت نیست، بلکه درمورد رابطه‌ای است که در آن تجارت، دولت و سایر افراد می‌توانند باهم جمع شوند و بزرگ‌ترین مشکلات امروز، از تغییر اقلیم گرفته تا سیستم‌های ضعیف بهداشتی را رفع کنند.
این خطر واضح است و جهان باید سریع تغییر کند بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ نقاط ضعف در سیستم‌های بهداشت جهانی از کمبود ظرفیت تولید برای تامین اساسی‌ترین تجهیزات حفاظت شخصی و درمان تا فرصت‌های از دست رفته برای استقرار سیستم آزمایش و ردیابی فعال افراد در اوایل همه‌گیری را برجسته کرد و سرانجام عدم ایجاد یک برنامه واکسیناسیون جهانی و با منابع کافی دستیابی به مصونیت لازم برای کمک به خروج کل جهان از این همه‌گیری را نشان داد.
برنامه واکسن‌های کووید- ۱۹، اهمیت توسعه و اشتراک دانش و فناوری‌های لازم برای رفع چالش‌های جهانی ازجمله همه‌گیری‌های آینده، تغییرات آب‌وهوایی، سالمندی و نابرابری را نشان می‌دهد.
این کالاهای عمومی مانند این واکسن‌ها، می‌توانند شامل فناوری کربن‌زدایی، فناوری پیشگیری از همه‌گیری و موارد دیگر باشند. علاوه بر این، جهان به سرمایه‌گذاری فعال در زمینه آموزش عمومی، بهداشت عمومی، حمل‌ونقل عمومی و سایر زیرساخت‌های اجتماعی و فیزیکی نیاز دارد که باعث ایجاد انعطاف‌پذیری در اقتصاد خواهد شد تا در هنگام بروز همه گیری‌ها، آمادگی بهتری داشته باشیم.
به جای تخصیص پول برای کمک‌های مالی بهبودی، باید به دنبال تغییر اقتصاد از طریق شرایط مشروط در بودجه عمومی باشیم که شرکت‌ها را به سمت بهبود شرایط کار، کاهش انتشار کربن و موارد دیگر سوق می‌دهد. سرانجام، باید به یاد داشته باشیم که تحول اقتصادی که به دنبال آن هستیم، مستلزم سرمایه‌گذاری امروز برای ساخت بازارهای فرداست که می‌تواند به چالش‌های اجتماعی و زیست‌محیطی کمک کند.
این به معنای نمایی از راهبرد صنعتی است که بیش از تهیه فهرست «بخش‌های کلیدی» بر حل مشکلات تمرکز کرده است.
در اینجا مفهوم ارزش سهام‌داران حیاتی است درک چگونگی تعامل وجوه دولت با سرمایه‌گذاری تجاری برای تولید ارزش به شیوه‌ای کاملا متفاوت، بسیار مهم‌تر از هرگونه تلاش درمورد مسئولیت اجتماعی شرکت یا بخشش بشردوستانه است.
با توجه به مدت زمانی که بسیاری از کشورهای ثروتمند صنعتی شده‌اند و نگرانی کمی در مورد عوامل منفی خارجی دارند، اکنون باید با مسئولیت‌پذیری، ظرفیت کشورها برای تبدیل به اقتصاد پایدارتر را توسعه دهند.
جهان باید از این بحران عبرت بگیرد و این درس‌های سخت و دشوار را بهتر از آنچه بعد از بحران مالی سال ۲۰۰۸ بدست آورد، اجرا کند.
تولید واکسن بیماری کووید- ۱۹ پتانسیل یک بخش عمومی پویا را نشان می‌دهد که با مشاغل برای شکل‌دادن بازارهای جدید و حل ماموریت مشترک کار می‌کند، البته خطرات و کاستی‌های ساختارهای فعلی و افراد همکار را نیز بیان می‌کند.
مردم سراسر جهان از دولت‌ها می‌خواهند که امروز در راه‌حل‌هایی برای کمک، سرمایه‌گذاری کنند تا بتوانیم مشکلات مرتبط با تغییرات آب‌وهوا، نابرابری، سالمندی و چالش‌های بهداشتی آینده را حل کنیم. دستیابی به این اهداف و بسیاری اهداف دیگر برای ایجاد بازار، نه‌تنها به سرمایه‌گذاری‌های جدید بلکه به رویکرد جدید نیاز دارد.
بحران‌های سه گانه امروز (اقتصاد، آب‌وهوا و سلامت) باید یک زنگ خطر برای بیداری باشد.
باید برای عملکرد بهتر در سال‌های پیش‌رو، ایده بهتر را در هر ابزار بودجه و هر نوع مشارکت در اقتصاد جهانی ادغام کنیم و اگر دوباره شکست بخوریم، ممکن است دیگر فرصتی نداشته باشیم.
