نقاط قوت و ضعف ۸ سبک مدیریتی کدامند؟

مسعود شریعت زاده؛ مدیر مسئول

هنگامی که به مدیران موثر فکر می کنید، بلافاصله متوجه سبک های مختلف مدیریت هر یک از آنها خواهید شد.

سبک مدیریتی به معنای رویکردی است که فرد در کنترل آن اتخاذ می کند و مدیر ممتاز کسی است که بتواند اعضای تیم خود را راهنمایی کند و آنها را به کار موثرتر برای خلاقیت و پیشرفت ترغیب کند.

در ادامه به مهمترین روشهای مدیریت سبک اشاره می کنیم:

۱. سبک مدیریت دموکراسی

نقاط قوت: همکاری، اعتماد به نفس کارکنان، محیط کار تشویقی.

چالش ها: بلاتکلیفی، تصمیم گیری با سرعت کمتر.

مدیر دموکراتیک قبل از اجرای تصمیمات و اقدامات سازمان به مشارکت تیم کاری متکی است و نظرات کارکنان را می پذیرد. این نوع راهبری اغلب تحسین، وفاداری و حمایت کامل تیم کاری را به خود جلب می کند و تمایل دارد برای خدمت به کسب و کار خلاق تر و نوآورتر باشد. اما این مدیران هنوز باید نظرات خود را جمع آوری کرده و برنامه ریزی کنند که شاید همه از آن راضی نباشند. بنابراین آنها باید قاطع باشند.

در نهایت، این به مدیران بستگی دارد که نظرات را دریافت کرده و خود راه حلی استراتژیک برای هر مشکلی پیشنهاد کنند. به یاد داشته باشید که ما در مورد دموکراسی صحبت می کنیم، نه هرج و مرج.

۲. سبک مدیریت استبدادی

نقاط قوت: سازماندهی، انتظارات روشن و حفظ پیشرفت به سمت هدف.
چالش ها: شناسایی نقاط ضعف شخصی، حفظ روحیه مثبت.

در این سبک مدیریت، مدیر عمدتا به دستور دادن متکی است و قبل از تصمیم گیری با اعضای تیم مشورت نمی کند، بنابراین برنامه ها یا مراحل بعدی را برای آنها توضیح نمی دهد. بلکه تمایل دارد به تنهایی و بدون مشورت با اطرافیانش تصمیمات مختلف بگیرد و معتقد است که زیردستان باید از تصمیمات او پیروی کنند، زیرا او باتجربه ترین فرد است. اگرچه سبک رهبری دیکتاتوری باعث آسیب روانی به روحیه تیم می شود، اما تضمین می کند که سازمان سریع تصمیم می گیرد و وظایف را تا حد امکان کامل انجام می دهد.

۳. سبک مدیریت پدرانه

نقاط قوت: روحیه تیمی بالا، حفظ کارکنان و ارتباطات.
چالش‌ها: تصمیم‌گیری‌هایی که تأثیر منفی بر اعضای تیم می‌گذارد، تمرکز بر اهداف تجاری را از دست می‌دهد.

این سبک مدیریت حول نام خود می چرخد، زیرا مدیر پدر با اعضای تیم مانند پدرشان رفتار می کند، زیرا او سرپرست خانواده است که مشتاق محافظت از اعضای آن و هدایت آنها به بهترین شکل ممکن است.

کلید این کهن الگو یک مدیر قوی است که یک محیط کاری راحت ایجاد می کند این سبک رهبری در درجه اول بر روابط شخصی متمرکز است و بر اساس احترام متقابل بین تیم کاری و پدرشان است که مشتاق است همه وسایل آسایش و راحتی را فراهم کند. جو مناسب برای بهره وری بهتر در کار.

بسیاری بر این باورند که این روش مزایای منحصر به فردی دارد، زیرا اگر تیمی شایسته دارید که می‌خواهد پیشرفت کند و سطح تحصیلات و مهارت بالایی داشته باشد، نتایج سریع و نرخ موفقیت سریع را تضمین می‌کند.

۴. سبک مدیریت لایسنس فر

نقاط قوت: استقلال را ارتقا می دهد، زمان برای انجام وظایف و اهداف شخصی فراهم می کند و انعطاف پذیری و خلاقیت را افزایش می دهد.
چالش ها: با ابهام و عدم دید مشخص می شود و می تواند اهداف بلندمدت را ناسازگار کند.

این سبک مدیریت را ملایم یا آزاد می نامند و در این سبک مدیر آزادی بسیار زیادی به کارکنان می دهد، بنابراین در تصمیم گیری های مختلف آزادی و استقلال کامل دارند.

این روش اغلب با فقدان چشم انداز و ابهام در مورد مراحل سازمان و تیم مشخص می شود. که تیم وظایف مختلفی را به انجام رسانده است.

۵. سبک مدیریت مبتنی بر چشم انداز

نقاط قوت: مهارت‌های الهام‌بخش، تصویر محور و مؤثر در تفویض اختیار.
چالش ها: مدیریت رقابت داخلی، ایجاد یک تیم حمایتی، و خرید ایده هایی که ممکن است دیگران با آن موافق نباشند.

یک مدیر رویایی ایده های روشن و قوی در مورد آینده دارد و الهام بخش اعضای تیمش است.

کلید مدیریت خردمندانه ایجاد چشم انداز با درجه ای از واقع گرایی است. رهبران بصیر، تصویر بزرگ را می بینند و همچنین می دانند که چگونه افراد مناسب را در اطراف خود قرار دهند و وظایف را محول کنند.

۶. سبک مدیریت تحول آفرین

نقاط قوت: استقلال اعضای تیم، احساس هدف در سطح تیم و نوآوری.
چالش ها: حفظ اعضای تیم، کار با اعضای تیم کمتر مستقل و حفظ اهداف کوتاه مدت.

یک مدیر تحول آفرین بر بهبود کارمندان و کسب و کار خود با ایجاد محیطی از رشد، خود بهبودی و نوآوری تمرکز می کند.

این نوع مدیر می تواند با هر نوع تغییری در صنعت، شرکت و یا در پویایی تیم سازگار شود.

از آنجایی که آنها بهبود خود را در اولویت قرار می دهند، اعضای تیم آنها تمایل به رشد و پیشرفت سریع دارند.

در حالی که این رویکرد می تواند برای روحیه، بهره وری و حفظ در کوتاه مدت عالی باشد.

۷. سبک مدیریت دستورالعمل

نقاط قوت: روابط تیمی قوی، رشد طولانی مدت، مربیگری و انتقاد سازنده.
چالش ها: بهره وری شخصی، اهداف کوتاه مدت.

مدیر به توسعه کارکنان اهمیت زیادی می دهد. این می تواند شبیه به رهبری تحول آفرین باشد، که همچنین هدف آن توسعه مهارت های تیمی است، اما یک مدیر راهنما با اتخاذ نقش مربی با گزارش های مستقیم خود، رویکرد عملی را در پیش می گیرد.

یکی از ضعف های آشکار این سبک مدیریت این است که زمان و انرژی زیادی مصرف می کند.

این امر می‌تواند دستیابی به اهداف کوتاه‌مدت را برای آنها دشوار کند، زیرا ممکن است تیم‌هایشان منحنی‌های یادگیری بیشتری داشته باشند یا نتوانند به اندازه سایرین کارآمد کار کنند.

۸. سبک مدیریت متقاعد کننده

نقاط قوت: جهت روشن، قاطعیت، وضوح دید.
چالش ها: تقویت روحیه، انعطاف پذیری.

مدیران متقاعد کننده دارای دیدگاه های روشن، باورهای قوی و اعتقاد به مشارکت دادن دیگران در برنامه های خود هستند.آنها شبیه به رهبران رویایی هستند اما نقش عملی تری دارند.

مانند مدیران مستبد، آنها تصمیمات را یک طرفه می گیرند، اما به احتمال زیاد تصمیمات خود را با مدرک یا دلیل حمایت می کنند تا تیم خود را متقاعد کنند که با انتخاب های آنها موافقت کنند.

مدیریت متقاعد کننده ممکن است کمی منفعل به نظر برسد، و مطمئناً مدیران متقاعد کننده ای وجود دارند که رویکرد مستبدانه تری برای رسیدن به خواسته خود دارند.

اما در بهترین حالت، این مدیران قاطع، حقیقت محور و عموماً دارای نیت خوب هستند.