کاهش شکاف جهانی فقیر و غنی در دوره همه‌گیری
فردیناندو جیگلیانو
ترجمه: فاطمه موسی‌زاده
برابری درآمد یکی از بحث برانگیزترین موضوعات اقتصادی در زمان ما همچنین یکی از مواردی است که به صورت نادرستی مطرح شده است. سال‌هاست که چپ‌ها اختلاف طبقه گسترده‌ای را که به دنبال بحران مالی به وجود آمده است، محکوم کرده اند. با این حال یافته‌های اخیر نشان داد که شکاف درآمد جهانی در واقع بین سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۳ کاهش یافته است.
تعدادی از محققان و سازمان‌های بین‌المللی، از جمله جوزف استیگلیتز برنده جایزه نوبل اقتصاد و سازمان ملل، نگرانند که جهان به دلیل همه‌گیری کووید و بحران اقتصادی متعاقب، به مکانی نابرابر تبدیل شده است. آنها فکر می‌کنند کشورهای ثروتمندتر بهتر توانسته‌اند از خود محافظت کنند؛
این اشتباه است. یک مطالعه جدید توسط انگوس دیتون از دانشگاه پرینستون ویکی از اقتصاددانان برنده جایزه نوبل، نشان می‌دهد حداقل در سال ۲۰۲۰ عکس این اتفاق در سطح جهانی رخ داده است. در حالی که همه‌گیری به طور نامتناسبی اقتصادهای پردرآمد را درگیر کرد، شکاف بین کشورهای فقیر و ثروتمند کاهش یافت. این یافته‌ها در مورد نابرابری‌های چشمگیر میان کشورهای ثروتمند صحبت نمی‌کند، اما حداقل به ما نشان می دهد که پیشرفت اخیر در کشورهای در حال توسعه همچنان ادامه دارد.
متأسفانه این دلیلی برای جشن گرفتن در پایان یک سال طاقت‌فرسا بعد از همه‌گیریکووید نیست، بلکه بیشتر از شکست ناگوار بسیاری از دولت‌های غربی در قبال محافظت از شهروندان خود می‌گوید. همه‌گیری، شکاف‌های غم‌انگیز در سیستم‌های بهداشت عمومی کشورهای ثروتمند را آشکار کرده است.
نکته قابل توجه این است که دیتون دریافت ایالت‌هایی که درآمد سرانه بالاتری دارند نیز به طور متوسط بیشترین تلفات را از این بیماری همه‌گیر متحمل شده‌اند. این گزارش ممکن است تحت تاثیر کمبود در کشورهای فقیر و جمعیت جوانتر در آسیا و آفریقا تغییر کند. همچنین با ادامه روند شیوع همه‌گیری و همچنین دسترسی کشورهای ثروتمندتر به واکسن، این وضع ممکن است معکوس شود. اما تعداد غافلگیرکننده تلفات کووید در برخی از ثروتمندترین نقاط جهان مانند ایالات متحده ، انگلستان و سوئد هنوز قابل توجه است.
این مقاله همچنین نشان می‌دهد کشورهایی که به امید محافظت از اقتصادشان رویکرد آزادتری در پیش گرفتند ، منافع زیادی نداشتند. کشورهایی که بیشترین مرگ و میر را داشته‌اند، همانطور که پیش‌بینی‌های صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد، بیشترین پیش‌بینی تولید ناخالص داخلی را داشته‌اند. دیتون می نویسد: «این مسئله مربوط به پول یا زندگی شما نیست ، بلکه پول شما و زندگی شماست.»
کاهش اختلاف فقیر و غنی در جهان روندی را دنبال می‌کند که از سال ۲۰۰۷ آغاز شده است؛ اما به نظر می‌رسد در سال ۲۰۲۰ بیش از آنچه تا قبل از همه‌گیری پیش‌بینی شده بود، چشمگیر است. اگر کشورهای مختلف را با توجه به تعداد ساکنان آنها در نظر بگیریم، شاهد افزایش ناچیزی هستیم. اما این جریان را کاملاً چین راهبری می‌کند که بسیار بهتر از بیشتر کشورهایی است که همه‌گیری را پشت سر گذاشته است. هنگامی که دیتون چین را مستثنی کرد، روند نزولی دوباره ظاهر شد.
این مقاله به معنای برابری جهان در سطح یک کشور نیست. در ایالات متحده ، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد رکود همه‌گیر، شغل‌های کم درآمد را بسیار سریعتر از مشاغل با درآمد تحت تاثیر قرار داده است؛ سوئد نگران است که سیاست پولی ضعیف باعث افزایش شکاف درآمد و ایجاد میلیونرهای جدید سوئدی شود.
همچنین هنگام بررسی پیشرفت در جهان در حال توسعه، بررسی تک تک ملت‌ها نیز مهم است. حتی اگر درآمد در این کشورها نسبت به کشورهای ثروتمند کمتر کاهش یابد، احتمالاً دردناکتر خواهد بود زیرا بخش بیشتری از جمعیت نزدیک به خط فقر هستند. بانک جهانی پیش‌بینی
می‌کند که همه‌گیری در سال ۲۰۲۰ بین ۸۸ تا ۱۱۵ میلیون نفر دیگر را به سوی فقر شدید سوق خواهد داد؛ داشتن تصویری کامل از آسیب اقتصادی طولانی‌مدت ناشی از همه‌گیری، به ویژه در مورد فرصت‌های کودکان فقیر که مجبور شده‌اند با تعطیلی مدارس کنار بیایند، خیلی زود است.
با این حال، نتایج دیتون نیاز به بررسی دقیق اعداد قبل از فرضیه تأثیر بیماری همه‌گیر کووید بر اوضاع اقتصادی را یادآوری می‌کند. دقیقاً مانند تاثیر کووید بر بدن انسان، این رکود اقتصادی نیز از راه‌های گیج کننده‌ای اقتصاد جهانی را تحت تأثیر قرار داده است.
منبع: بلومبرگ
