کولری‌های مهربان و کوره‌ای‌های جان سخت
وزیر کار: «تعیین دستمزد به صورت منطقه‌ای قانون است. کسی که در کوره کار می‌کند با کسی که زیر کولر کار می‌کند باید متفاوت باشد.»
راضیه حسینی
بسیار عجیب است که مسئولان مجبورند درمورد موارد کاملاً بدیهی صحبت کنند. معلوم است که دستمزد کسی که در کوره کار می‌کند با شخصی که زیر کولر نشسته است باید متفاوت باشد. در کجای دنیا این دو دستمزد یکسان است؟
مسئولان ما در کشورمان حتی از این هم فراتر رفته‌اند و دستمزد را با جزئیات بسیار بیشتری تفکیک کرده‌اند. مثلاً تعداد کولر، نوع و اندازه و برند آن در میزان دستمزد بسیار مهم است. از طرف دیگر هم اندازه‌ی کوره، میزان حرارت و درجه‌ی سوختگی پوست کارگر، هم در میزان حقوق لحاظ می‌شود.
این‌طور که هرچه کولرها بیشتر، دستمزد بالاتر، و هر چه کوره بزرگ‌تر، دستمزد کمتر خواهد شد. شاید بپرسید چرا؟ شاید هم قسمت پرسش در مغزتان خواموش شده و دیگر برای‌تان مهم نباشد.
باید خدمت‌تان عرض کنیم که کارگرهای مشغول در جوار کوره، جان‌سخت شده‌اند و می‌توانند از پس شرایط دشوار برآیند، اما بزرگوارانی که زیر کولرهای مختلف لم می‌دهند، خیلی حساسند و با یک باد سرد دچار سرمازدگی و با گرمش، گرمازده می‌شوند. این افراد به علت حساسیت بالا باید حقوق بالاتری بگیرند تا بتوانند خودروی کولردار، خانه‌ی کولردار و حتی سرویس بهداشتی کولردار تهیه کنند. اما آن‌ها که روز و شب در کوره کار می‌کنند نیازی به این امکانات ندارند.
کولردارها همیشه باید حقوق بالاتری بگیرند تا بتوانند خوب فکر کنند و برای بی‌کولرها تصمیمات درست و حسابی بگیرند. آن‌ها باید آرامش روحی داشته باشند تا بتوانند برای زندگی کوره‌ای‌ها فکر کنند. کولری‌ها مشاغل بسیار حساسی دارند و زندگی کوره‌ای‌ها دردست‌شان است. می‌توانند با یک امضا حقوق عده‌ی زیادی را بالا و پایین کنند.
کولری‌ها نه‌تنها حق‌شان است حقوق بالاتری بگیرند، بلکه گرفتن خودروی میلیاردی و خانه‌ی لوکس هم جزو حقوق اولیه‌شان است، اما نجیبانه رفتار می‌کنند و اعتراضی به شرایط زندگی خود ندارند.
جا دارد همه‌ی کوره‌ای‌ها از این قشر زحمت‌کش تشکری ویژه به عمل آورند.
