بورس به جایگاهی ویژه در سیاست‌گذاری رسیده است
مهدی رباطی گفت: در شرایطی که بخش عمده‌ای از مردم سهامدار شرکت‌های مختلف هستند، سیاست‌گذار نمی‌تواند بدون هیچ تبعاتی دست به تصمیم‌گیری‌های خاص و آنی بزند زیرا با واکنش بازارها و فعالان آن مواجه خواهد شد.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری بازار سرمایه ایران (سنا)، مهدی رباطی، کارشناس ارشد بازار سرمایه با بیان اینکه از سال ۹۹ تاکنون افراد بسیار زیادی با سرمایه‌گذاری در بورس تهران آشنا شده‌اند به بورسان گفت: خوشبختانه تعداد بیشتری از عموم مردم از آگاهی بیشتری در حوزه اقتصاد و مباحث مالی برخوردار شده‌اند.
وی افزود: در چنین شرایطی که بخش عمده‌ای از مردم سهامدار شرکت‌های مختلف هستند، سیاست‌گذار نمی‌تواند بدون هیچ تبعاتی دست به تصمیم‌گیری‌های خاص و آنی بزند زیرا با واکنش بازارها و فعالان آن مواجه خواهد شد.
رباطی همچنین درباره جدال موافقان و مخالفان عرضه خودرو در بورس کالا صحبت کرد و معتقد بود که نگرش گران‌فروشی شرکت‌های خودروساز در بورس کالا، یک اشتباه شناختی است، زیرا قیمت کارخانه خودروهای تولید شده در کشور نسبت به هزینه تولید آن‌ها بسیار کمتر است و تنها دلیل آن نیز سیاست‌گذاری نادرست قیمت‌گذاری دستوری است.
به گفته وی: این موضوع طی سالیان گذشته مشکلات بسیاری را برای تولیدکنندگان و سهامداران آن‌ها ایجاد کرده است؛ بنابراین عرضه خودرو در بورس کالا صرفا به دلیل شفافیت موجود آن بوده و در حال حاضر نمی‌توان بازار شفاف‌تری از آن پیشنهاد داد.
رباطی در ادامه به اهمیت چنین شوک‌هایی برای بورس تهران پرداخت و با تاکید بر اینکه بازدهی بورس نسبت به دیگر بازارها در بلندمدت قابل قیاس نیست، افزود: شرایط سیاست‌گذاری در اقتصاد کشور سال‌هاست با مشکلات بسیاری مواجه بوده و کمبودهای بزرگی دارد و سرمایه‌گذاران در بورس تهران یا هر بازار دیگری باید حین سرمایه‌گذاری خود، بپذیرند که چنین شوک‌ها و ریسک‌هایی در ادامه مسیر نیز وجود خواهد داشت.
این کارشناس بازار سرمایه همچنین درباره رفتار دولت‌ها نسبت به بازار سرمایه صحبت کرد و اعتقاد داشت که دولت‌ها در تمام دنیا نقش یک انحصارگر و کنترل‌گر را دارند و این موضوع به خودی خود با ماهیت بازار سرمایه به عنوان یک بازار کاملا آزاد و شفاف در تضاد است. در ایران این موضوع با شدت بیشتری اتفاق می‌افتد، زیرا همواره شاهد کنترل و قیمت‌گذاری دستوری در کالاهای مختلف بوده‌ایم و به نظر می‌رسد که عدم دخالت، می‌تواند تنها حمایت دولت از بورس باشد.
