بچهها مراقب باشید (طنز)
راضیه حسینی
وزیر بهداشت: «اعلام خطر میکنم. اگر پروتکلهای بهداشتی سختگیرانه رعایت نشود اسفند سختی خواهیم داشت.»
بچه که بودیم پرندهای در برنامهای تلویزیونی اعلام میکرد: «بچههاااا مراااقب، بااااشید»
ما بچهها هم به دو دسته تقسیم میشدیم برخی واقعاً تصمیم میگرفتیم، مراقب باشیم چون تصور میکردیم جمله بعدی کرکس که سانسور شد این بود: «وگرنه میااام همهتون رو میخورم». حتی برای آب خوردن هم اول تمامی نکات ایمنی و خطرات را بررسی میکردیم و بعد از اینکه مطمئن شدیم خطری تهدیدمان نمیکند، در جای امنی ایستادهایم، قرار نیست پنکه سقفی روی سرمان بیفتد، خبری از زلزله نیست، رعد و برق از سقف خانه عبور نمیکند و پودر نمیشویم و… با آرامش آب را به دهان نزدیک میکردیم.
اما عدهای دیگر اصلاً عین خیالشان نبود و بعد از خاموش کردن تلویزیون میپریدند توی کوچه و اصلاً مراقب هیچ چیز نبودند.
سالها گذشت و با ورود کرونا این دودستگی ابعاد پیچیدهتری پیدا کرد.
از همان ابتدای ورود کرونا مسئولان با تمام قوا هشدار دادند که «در خانه بمانید اوضاع خیلی خطرناک است. جانتان در خطر است و…»
برخی از مردم: «ویلامون تو شمال خالی بمونه که چی؟… داداش بساط جوج رو آماده کن، میخوایم بریم شمال عشق و صفا.»
اما مسئولان از پای ننشستند و باز هم هشدار فصول سخت را اعلام کردند و در این بین مسئولان دیگر هم برای اینکه بیکار نمانند مردم را ازخطرات دیگری هم باخبر کردند.
هشدار کمبود برق، گاز، آب. مازوت، آلودگی هوا، خشکسالی، ساختمانهای فرسوده، گسلهای فعال، آتشفشان دماوند، بازگشت دایناسورها، برخورد شهابسنگ و پایان عمر زمین.
مردمی که از ابتدا بیخیال بودند کماکان در جادهها مشغول خوشگذارنی هستند.
ولی برخی که از کودکی همیشه نگران هشدارها بودند ماندهاند به کدام توجه کنند. این دسته در حالیکه دو تا پتو دور خودشان پیچیدهاند، شمعی روشن در دستانشان است و منتظر بارش باران نشستهاند تا بتوانند کمی آب جمع کنند و بعد از ماهها یک لیوان آب بنوشند. آنان برای اینکه مجبور نشوند بعد از آمدن به خانه دست و صورت خود را بشویند یک سال است از خانه خارج نشدهاند و وقتی بعد از چندماه تلویزیون را فقط برای چند دقیقه روشن کردند تازه متوجه شدند واکسن کرونا ساخته شده. اما این خوشحالی زیاد دوام نیاورد و خبر بعدی رسید:
«هشدار، پیک چهارم کرونا وحشیتر در اه است. کرونای انگلیسی جان میگیرد.»
