بیمه در دنیای پساکرونا

همه گیری کرونا و تجربه جهانی حاصل از آن تغییرات فراونی به دنبال داشته است، از جمله صنعتی که به صورت خاص با این موضوع دچار چالش و تحول شدند صنعت بیمه بود، در همین زمینه و با هدف مروری بر تحولات و ضرورت های پیش روی صنعت بیمه گفتگویی با دکتر سید پدرام موسوی پژوهشگر و کارگزار بیمه های اتکایی در کشورهای حوزه قفقاز انجام داده ایم که در ادامه تقدیم می شود.

·مهمترین چالش ها در توسعه صنعت بیمه به نظر شما کدام موارد است؟

بیمه در حوزه های اجباری و اختیاری بعنوان عامل پیشران و متغیر سینرژیک اجتماعی و اقتصادی در سطح بین الملل ایفای نقش می کند. هر حوزه نیازمند ایجاد زیرساختهای لازم جهت توسعه و پایداری آن می باشد که در صورت فقدان زیرساخت آن حوزه را دستخوش چالش و پسرفت خواهد کرد.

یکی از این چالش ها عدم آموزش بروزاوری شده متناسب با آخرین دستاوردهای دنیا و نیازهای جامعه می باشد. چرا که جامعه برای رشد و توسعه نیازمند آموزش مداوم و موثر است.

از سویی دیگر، صنعت بیمه دچار یکنواختی و ایستایی شده است. عدم طراحی محصولات جدید بیمه ای متناسب با مقتضای زمان، حضور اشخاص سیاسی در صنعت بیمه، نبود بیمه های اتکایی و بازخورد منفی اقتصاد بسته در صنعت بیمه، از دیگر چالش های دیگر این صنعت عریض و طویل محسوب می گردد.

·تحلیل شما به عنوان یک متخصص در صنعت بیمه، درباره عدم مدیریت ریسک در مواجهه با کرونا چیست؟

مدیریت ریسک اساس و شاکله صنعت بیمه محسوب می شود. یکی از زیرساخت هایی که جزء لاینفک این صنعت در سطح بین الملل می باشدو این حوزه نیز مستلزم آموزش به هنگام و اتخاذ تصمیمات و تدابیر در مواجهه با ریسک است. از سویی دیگر ریسکهای نوظهور آسیب های پنهانی را به این صنعت و جامعه وارد ساختند که مصداق این موضوع کرونا می باشد که در اینده شاهد بحران های جدی در حوزه های مختلفی از جمله: سلامت، ترکیب جمعیتی، چالش های زیست محیطی، تعییرات بنیادین در انسانها، خطرات تشدید شده برای دو نسل بعدی وبیماری های جدید با همه گیری و واگیری گسترده پیش بینی می شود.

از سویی دیگر می طلبد که تصمیمات دولت و قانونگذار پیرامون تامین اعتبار و تامین منابع انسانی لازم برای یک برنامه کوتاه مدت و میان مدت بمنظور مدیریت و پیشگیری آسیب های ناشی از کرونا و تزریق واکسن کرونا، اتخاذ شود. قطعا با این روال اگر پیش رویم، در حوزه جمعیت سازی دچار مشکل خواهیم شد.

کرونا تهدیدی برای جامعه و فرصتی برای شرکتهای بیمه در کشور شد تا محصولات جدیدی را طراحی نمایند و برای جامعه خدمت رسانی کنند. اما تولید محصول جدید بیمه ای و ارائه به اقشا مختلف جامعه بایستی مورد نظر دولت و قانونگذار باشد تا جامعه از آسیب های ناشی از کرونا( جانی، بدنی، بیکاری، درامد کم و غیره) مصون بماند.

تولید خدمت جدید بیمه ای در صورتی شایسته است که ضمانت اجرا داشته و بتواند به معنای عام و واقعی نیازهای ایجاد شده در شرایط فورس ماژور مثل کرونا را مرتفع سازد.

شرکتهای بیمه بایستی ریسک های جدید را شناسایی و حتی ریسک هایی که در آینده ظهور خواهند کرد را پیش بینی کنند تا بتوانند در مسیر توسعه پایدار گام بردارند.

ایجاد مرکز مطالعات استراتژیک تخصصی صنعت بیمه که بتواند با در اختیار داشتن دیتاهای قابل اعتماد و اتکا، این صنعت را از این حالت پسرفت که مصداق ان مبتلا شدن این شرکت ها به فروش بیمه شخص ثالث که به اصطلاح به آن “چاه نفت بیمه شخص ثالث” گفته می شود.

حوزه مدیریت ریسک نیازمند تامین اعتبار م نابع انسانی متخصص که به معنای واقعی بتوانند بازخورد متغیرهای تاثیرگذار و قابل دستکاری در صنعت بیمه را ضمن شناسایی، مدیریت و در مسیر نیل توسعه پایدار، بصورت متوازن شاخص ها را مدیریت کنند.

پرداخت به ذخایر فنی، ذخایر ریاضی، سرمایه گذاری متناسب با صنعت بیمه و پشتیبانی و هدایت بهینه نیروی کار در مسیر توسعه متوازن این صنعت در کشور بایستی از یک نظام پیشرفته و قابل توسعه تبعیت نماید.

پیام های کرونا برای متولیان در صورتی اثربخش و کارا خواهد بود که آینده نگری های لازم را برای مواجهه با پیامدهای ناشی از آن را کنیم.

از بدو ورود کرونا به کشور تاکنون و طی سالهای اتی، تاثیر نامطلوب کرونا را از جهات مختلف داریم و خواهیم داشت. لذا این مهم، مستلزم هم افزایی فکری با متخصصان در سطح داخلی و خارجی به منظور افزایش ضریب نفوذ بیمه در کشور و تاثیر مطلوب بر اقتصاد خرد و کلان، به گونه ای که بتواند نیازهای آینده را به گونه ای مطلوب برآورده و مرتفع سازد.

·در پسا کرونا بیمه گذار با توجه به تجربیات چالش های کرونا،به چه مواردی باید توجه کند؟و اساسا چه مواردی نیاز به تغییر دارد؟

تغییر در نگرش و شیوه های مدیریتی، تغییر در نگرش اعطای نمایندگی و توسعه شبکه فروش که متاسفانه بیشتر “عمر محور” گشته،کشف استعداد افراد در صنعت بیمه و بکارگیری و سازماندهی کارشناسان بر اساس دانش، تجربه و صلاحیت حرفه ای آنان باید مورد توجه سیاستگزاران این صنعت قرار گیرد.

یکی از درسهایی که کرونا به جوامع در سطح بین الملل داد، اهمیت اینترنت و شبکه های اجتماعی در پیشگیری و ابتلا به کرونا بود. قطعا تصمیم سازان، تصمیم گیران و دولتها باید خود را در کوتاه مدت و میان مدت به بحران ها و چالش های جدیدی اماده و تدابیر مختلفی را پیرامون تبعات ناشی از تغییرات و دستکاری متغیرهایی که طبیعت را از حالت عادی خود خارج کرده و انسانها را از حالت عادی و سیکل زندگی نرمال خارج کرده است، اماده کنند.

چنانچه این صنعت مورد بازنگری از حیث؛

–              مقررات و آیین نامه ها

–              محصولات جدید بیمه ای

–              تربیت نیروی انسانی برای نیازهای اینده

–              تکنولوژی لازم برای پیشبرد امور

–              پذیرش و واگذاری اتکایی در سطح داخلی و بین الملل

–              ایجاد زیرساختهای ارتباطی موثر و قابل دسترس برای عموم

–              تغییر در شیوه جذب نماینده

و بسیاری از موارد قرار نگیرد، تبعات جدی و فراتر از حد تصور را در آینده ای نزدیک برای این صنعت شاهد خواهیم بود.

·         اگر توصیه ای دارید به عنوان نکته آخر بفرمایید.

صنعت بیمه نیازمند تغییرات بنیادین است تابتواند برای نسل حاضر و نسل های بعدی پاسخگو باشد  وبیمه به معنای واقعی که همانا نماداطمینان بخشی ست، در جامعه ایفای نقش کند.