توسعه ملی مالزی با استراتژی لبخندها

حامد قهاری؛ موسس گروه آریا

استراتژی لبخندها (SMILES) یک چارچوب مدیریتی است که در کشور مالزی به‌عنوان رویکردی برای ارتقای بهره‌وری و توسعه ملی مورد استفاده قرار گرفته است.

این استراتژی از حروف واژه SMILES که به معنای «لبخندها» است، استفاده می‌کند و هر حرف代表 یک مفهوم کلیدی است که در نهایت به بهبود عملکرد سازمانی، سعادت کشور و شادی مردم منجر می‌شود.

این مدل بر این باور استوار است که بهره‌وری کل عوامل (Total Factor Productivity) محور اصلی توسعه ملی است و با اجرای صحیح اجزای آن، سازمان‌ها و در نهایت کشور به موفقیت و خوشبختی دست می‌یابند.

در ادامه، تعریف کلی این استراتژی و جزئیات هر یک از بخش‌های آن (Strategy، Measurement، Innovation، Learning، Environment، Salary) ارائه می‌شود.

چرخه‌ای که در این مدل ترسیم می‌شود، از افزایش بهره‌وری فردی آغاز شده، به سازمان‌های بهره‌ور منجر می‌شود و در نهایت اقتصاد ملی را تقویت می‌کند، که سود آن به مردم بازمی‌گردد و باعث شادی و نشاط (لبخند) در جامعه می‌شود.

این مدل در مالزی به‌عنوان یک راهکار توسعه‌ای مورد توجه قرار گرفته و به دلیل سادگی و جامعیت، قابلیت پیاده‌سازی در سازمان‌های مختلف را دارد.

۱.  S: Strategy (استراتژی)

 •  تعریف: استراتژی به معنای آینده‌نگری، دوراندیشی و تعیین مسیر برای رسیدن به اهداف است. این بخش بر تدوین برنامه‌های کلان و بلندمدت برای دستیابی به اهداف سازمانی و ملی تأکید دارد.

 •  توضیح: در چارچوب SMILES، استراتژی شامل تعیین اهداف اصلی، سیاست‌ها و برنامه‌هایی است که سازمان را در محیط رقابتی هدایت می‌کند. این مفهوم مشابه تعریف‌های کلاسیک استراتژی در مدیریت است که بر تخصیص منابع و تصمیم‌گیری‌های منسجم برای دستیابی به اهداف تمرکز دارد. در این مدل، استراتژی به‌عنوان اولین گام، جهت‌گیری کلی سازمان را مشخص می‌کند و به مدیران کمک می‌کند تا با دید بلندمدت، منابع را به‌طور مؤثر تخصیص دهند. برای مثال، در مالزی، این بخش بر توسعه سیاست‌های ملی برای ارتقای بهره‌وری تمرکز دارد.

۲.  M: Measurement (اندازه‌گیری)

 •  تعریف: اندازه‌گیری به معنای ارزیابی عملکرد و پیشرفت سازمان در راستای اهداف تعیین‌شده است.

 •  توضیح: این بخش بر اهمیت پایش و سنجش نتایج تأکید دارد. بدون اندازه‌گیری دقیق، سازمان‌ها نمی‌توانند میزان موفقیت خود را ارزیابی کنند یا نقاط ضعف خود را شناسایی کنند. ابزارهای اندازه‌گیری مانند شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPIs) در این بخش مورد استفاده قرار می‌گیرند تا پیشرفت در بهره‌وری و تحقق اهداف استراتژیک بررسی شود. در مالزی، مدیران ملزم به استفاده از معیارهای دقیق برای ارزیابی بهره‌وری کل عوامل هستند تا از تحقق اهداف توسعه ملی اطمینان حاصل کنند.

۳.  I: Innovation (نوآوری)

 •  تعریف: نوآوری به معنای خلق ایده‌های جدید یا بهبود روش‌ها و فرآیندهای موجود است.

 •  توضیح: نوآوری یکی از ستون‌های اصلی توسعه سازمانی و ملی است. این بخش بر تشویق خلاقیت و ایجاد راه‌حل‌های نوین برای چالش‌های سازمانی تأکید دارد. در چارچوب SMILES، نوآوری به سازمان‌ها کمک می‌کند تا با تغییرات محیطی سازگار شوند و مزیت رقابتی پایدار ایجاد کنند. برای مثال، در مالزی، نوآوری در فناوری و فرآیندهای تولید به‌عنوان عاملی برای جهش اقتصادی شناخته شده است.

۴.  L: Learning (دانش‌اندوزی)

 •  تعریف: دانش‌اندوزی به معنای یادگیری مداوم و توسعه مهارت‌ها و دانش کارکنان و سازمان است.

 •  توضیح: این بخش بر اهمیت آموزش و توسعه مستمر تأکید دارد. یادگیری سازمانی به سازمان‌ها امکان می‌دهد تا با تغییرات سریع محیطی هماهنگ شوند و توانایی‌های خود را ارتقا دهند. در مدل SMILES، یادگیری به‌عنوان عاملی برای تقویت ظرفیت‌های انسانی و بهبود عملکرد سازمانی دیده می‌شود. این شامل آموزش‌های حرفه‌ای، برنامه‌های توسعه‌ای و ایجاد فرهنگ یادگیری در سازمان است.

۵.  E: Environment (محیط‌زیست)

 •  تعریف: محیط‌زیست به معنای توجه به حفاظت از محیط زیست و ایجاد محیط کاری مثبت است.

 •  توضیح: این بخش بر دو جنبه تمرکز دارد: حفاظت از محیط زیست طبیعی و ایجاد محیط کاری حمایتی و مثبت. در بعد زیست‌محیطی، سازمان‌ها تشویق می‌شوند تا فرآیندهای پایدار را پیاده‌سازی کنند و اثرات منفی خود بر محیط زیست را کاهش دهند.
در بعد سازمانی، محیط کاری باید فضایی باشد که کارکنان در آن احساس امنیت، انگیزه و شادی کنند، که این امر به افزایش بهره‌وری کمک می‌کند.

۶.  S: Salary (حقوق و دستمزد)

 •  تعریف: حقوق و دستمزد به معنای ارائه پاداش‌های مالی و غیرمالی مناسب به کارکنان است.

 •  توضیح: این بخش بر اهمیت انگیزه‌بخشی به کارکنان از طریق سیستم‌های پاداش عادلانه تأکید دارد. حقوق و دستمزد مناسب نه‌تنها به جذب و حفظ استعدادها کمک می‌کند، بلکه انگیزه کارکنان برای مشارکت در اهداف سازمانی را افزایش می‌دهد. در مدل SMILES، این عامل به‌عنوان یکی از نتایج بهره‌وری مطرح می‌شود که در نهایت به رفاه کارکنان و جامعه منجر می‌شود.