خیابان طالقانی؛ بازاری برای گرما و سرمای زندگی
امیرعلی امینیان
عصر اقتصاد: زمستان بازهم از راه رسیده و سرمای هوا مهمان خیابان ها و خانه های همه مردم ایران شده است. فرقی نمی کند در کجای این سرزمین پهناور زندگی کنید. هر جا باشید این روزها می توانید سردی هوا را با تمام وجود حس کنید. فصل سرما همیشه برای خود ملزوماتی داشته است که این ملزومات با گذر زمان تغییرات چشمگیری کرده اند. روزگاری کرسی های قدیمی گرما بخش خانه ها بود و امروز پکیج ها و شوفاژهای بزرگ گرمای مطبوع را به محیط های کاری و خانگی مردم هدیه می دهند.
با آغاز فصل سرما تجهیزات گرمایشی هم جایگاه ویژ ای در بازار پیدا می کنند و فصل خرید و فروش سیستم های گرمایشی رونق مضاعفی می گیرد.به بهانه آغاز فصل زمستان گزارش چهارشنبه بازار این هفته را به بورس عرضه این تجهیزات اختصاص داده ایم و در گشت و گذاری کوتاه در بازار تجهیزات گرمایشی و سرمایشی تهران با فعالان این صنف آشنا می شویم.
تهرانی ها از اوایل انقلاب اسلامی، خیابان طالقانی (تخت جمشید سابق) را به عنوان بورس کالاهای مرتبط با گرما از جمله شوفاژ، پکیج، آبگرمکن و … می شناسند و این منطقه هنوز هم حدود ۸۰ درصد فعالان صنفی این بخش را در خود جای داده است.
با هدف تهیه گزارش از این محدوده در آخرین روز پاییز به خیابان طالقانی رفتیم. درست بعد از تقاطع این خیابان با خیابان مفتح فروشگاه های عرضه تجهیزات گرمایشی آغاز می شوند و این مغازه ها تا سه راه طالقانی ادامه دارند.
وارد اولین فروشگاه می شویم. مدیر فروشگاه درباره تاریخچه خیابان اطلاعات چندانی ندارد. اما می گوید که این منطقه از دهه ۵۰ به بورس عرضه محصولات گرمایشی و سرمایشی تبدیل شده است.
سعید مبینی که به همراه دو همکار دیگر در فروشگاه سرگرم حساب و کتاب هستند ما را برای راهنمایی به یکی از فروشگاه های قدیمی راهنمایی می کند.
به گفته او و همکارانش در این منطقه ده ها برند معتبر ایرانی و خارجی از تجهیزات گرمایشی عرضه می شود که شامل انواع پکیج، رادیاتور، آبگرمکن ، شوفاژ و ادوات موتورخانه ها در بخش خانگی و نیز انواع موتورخانه های صنعتی، سیستم های بخار و سیستم های گاز و …. در حوزه کارخانجات و صنعت می شود.
رقابت کالای ایرانی و خارجی
مبینی با اشاره به اینکه در بخش محصولات صنعتی بیشتر محصولاتی که در این منطقه عرضه می شوند خارجی و وارداتی هستند می گوید: برعکس سیستم های صنعتی، در بخش خانگی بیش از ۸۰ درصد محصولات ایرانی هستند و مشتریان نیز از ایرانی بودن این محصولات استقبال خوبی می کنند.
به گفته این فروشنده با تجربه، مشتریان ترجیح می دهند محصولاتی را خریداری کنند که خدمات پس از فروش بهتری داشته و قطعات مورد نیاز هر محصول در دسترس باشد و خوشبختانه تولیدکنندگان سیستم های گرمایشی ایرانی این امکانات را دارند.
وی تاکید می کند که مردم علاوه بر اینکه خدمات پس از فروش مناسب برایشان اهمیت دارد ، همواره از تولیدات ایرانی در این صنف حمایت کرده اند و همین امر سبب رونق کار تولیدکنندگان ایرانی در بازار سیستم های گرمایشی و سرمایشی شده است.
نوسانات ارز و تاثیرات آن
این فروشگاه دار که از بازار خراب این روزهای صنف خود گلایه دارد تصریح می کند: با کاهش ساخت و ساز در کشور بازار صنف عرضه کنندگان محصولات گرمایشی و سرمایشی نیز راکد شده و علاوه بر آن نوسانات نرخ ارز و بروز مشکل در تامین قطعات اولیه برای دستگاه ها مشکلات فراوان و جدی برای فعالان این صنف ایجاد کرده است.
وی می افزاید: تا دو ماه پیش یک شیر ساده به قیمت ۹ هزار تومان معامله می شد. ولی امروز همان شیر به بهانه افزایش چند درصدی قیمت مواد اولیه دو تا سه برابر قیمت فروخته می شود.
مبینی با بیان اینکه افزایش ناگهانی قیمت ها توسط تولیدکننده ها صورت می گیرد، اظهار می دارد: قیمت برخی محصولات از برندهای مختلف به دلار محاسبه می شود و با افزایش قیمت دلار این قیمت نیز افزایش می یابد.
پس از پایان نقطه نظرات این فعال بازار سیستم های گرمایشی عکسی از او و همکارانش می گیریم و مسیرمان را در خیابان طالقانی ادامه می دهیم.
فریاد زیر آب
در فروشگاهی دیگر نیز چهار همکار و فعال این صنف نشسته اند و سرگرم گفتگو هستند. وقتی موضوع گزارشمان را می گوییم و تقاضا می کنیم که از مشکلاتشان با ما سخن بگویند، یکی از آنان که سن و سال بیشتری نسبت به بقیه دارد می گوید:فایده ای ندارد. حکایت این روزهای ما حکایت کسی است که در زیر اقیانوس در حال فریاد زدن است و این فریاد زدن فایده ای ندارد و تنها کمک می کند که زودتر غرق شود.
این فروشگاه دار که نمی خواهد نامی از او ببریم با انتقاد از وضعیت بازار خاطر نشان می کند: نمی دانم چرا می گویند پول در کشور نیست اما اینهمه کلاهبرداری و اختلاس هست؟!
وی از فعالیت های رانتی در مدیران کشور گلایه دارد و ادامه می دهد:در هیچ بخش اقتصادی امنیت وجود ندارد.
وی با تشریح مشکلات بازار می افزاید: به حدی بازار خراب و راکد است که بسیاری از فعالان صنفی در حال تعطیل کردن فروشگاه های خود هستند. تا به حال کارخانجات و تولیدکنندگان تعطیل می شدند و امروز نوبت صنوف و بخش خدمات است که دیگر کار نکنند.
این فعال صنفی قدیمی معتقد است بسیاری از همکارانش تمایل دارند مغازه های خود را تعطیل کرده و خانه نشین شوند تا اینکه بمانند و دردسر بکشند.
وی کار خبرنگاران را نوشتن مشق شب برای دولت می داند و با وجود آنکه از زحماتمان برای انعکاس مشکلات صنوف قدردانی می کند اظهار می دارد: دیگر نوشتن شما هم فایده ای ندارد چرا که مانند معلمی که مشق شب های تکراری دانش آموزان را حتی نگاه هم نمی کند، مسئولان دولتی هم که هر چند سال یک بار می آیند و حکومت می کنند و می روند به حرف ها و نوشته های شما توجهی نمی کنند.
وی با جدیت تمام تاکید می کند که به دلیل آنکه فساد بخش های زیادی از کشور را فرا گرفته و مانند قارچ سمی در جامعه ریشه دوانده است حل مشکلات مردم کار بسیار دشواری است.
این فروشنده و یکی از همکارانش معتقدند کشورمان باید از کشورهای دیگر در زمینه اقتصاد و روابط با کشورهای مختلف جهان درس بگیرد و اگر کسی در کشور مرتکب فساد شد در هر جایگاهی که دارد با آن برخورد شود.
یادی از گذشته ها
سخنان و درد دل های این مغازه دار و همکارانش که پایان یافت با راهنمایی مغازه داران به فروشگاه آقای عباس شاه آبادی رسیدیم.
وی که به همراه پرسنل فروشگاهش سرگرم صرف ناهار بود، با رویی گشاده به عنوان یکی از قدیمی ترین فروشندگان این منطقه از ما می خواهد برای کسب اطلاعات درباره این صنف با آقای معتمد به عنوان رئیس اتحادیه که در همین منطقه مغازه دارد گفتگو کنیم.
وی می گوید:از سال ۴۴ در این رشته هستم و بعد از انقلاب حدود سال ۵۸ در این منطقه مشغول به فعالیت شدم .
به گفته این مغازه دار ۷۶ ساله وی یکی از چند نفری بوده که در ابتدای تبدیل خیابان طالقانی در این محدوده مغازه دایر کرده است.
شاه آبادی معتقد است فروشگاه در بازار کاری انجام نمی دهد بلکه اعتبار،اندیشه و اعتماد سازی در بازار پیشران است.
او هم بازار را راکد و خراب می داند اما می گوید: اگر همه مردم و مسئولان قانون را آنچنان که هست رعایت کنند هیچ زمانی مشکل در کشور ایجاد نمی شود.
شاه آبادی می افزاید: تجربه کسب کردنی است نه خواندنی و بیان کردنی و کسبه این منطقه برای رسیدن به اهدافشان تلاش های زیادی کرده اند.
وی از بودجه های دولتی انتقاد می کند و ادامه می دهد:بخش عمده ای از بودجه ای که برای کشور تعیین می شود برای مسائل جاری کشور هزینه می شود و اندیشه ای برای کارهای عمرانی در کشور نشده است.
شاه آبادی با تاکید بر ضرورت توجه به آبادانی کشور خاطر نشان می کند: ما به تمام معنی نخبگان زیادی در کشور داریم و جوان های مستعد فراوانی وارد داشنگاه ها شده اند که باید از دانش و توان این جوانان استفاده شود و با بهره گیری از نیروی فراوان این تحصیل کردگان پر انرژی در پست های مهم و کلیدی حتی در سطح وزارتاستفاده بهینه ای از نخبگان کشور شود.
وی با ابراز تاسف از انتصاب های رانتی در کشور تاکید می کند:زمانی که کلنگی برای توسعه و آبادانی در این کشور بر زمین می خورد تمام صنوف از این مساله بهره مند می شوند و برای توسعه ایران همه صنوف رونق می یابند.
سخنان این مرد کهنه کار صنف که پایان می یابد با راهنمایی او فروشگاه متعلق به رئیس اتحادیه را می یابیم و با محمد باقر معتمد هم کلام می شویم.
وی با اشاره به خاطراتی از گذشته درباره بورس شدن خیابان طالقانی می گوید:در گذشته تاسیسات و تهویه مطبوع به گونه ای که اکنون وجود دارد نبود.
صنف جوان
معتمد صنف فروشندگان لوازم شوفاژ و تهویه مطبوع را صنف جوانی می داند و می افزاید:شروع این صنف به اواسط دهه ۴۰ شمسی در ایران بازمی گردد.در آن زمان شرکت های بزرگ ،پیمانکاران و مججریان خارجی وجود داشتند که همه کالاهایشان را از خارج وارد می کردند.به مرور و با توسعه فعالیت های این شرکت ها در زمینه سیستم های تهویه مطبوع که برای ساختمان های بلند و برخی مجموعه های مسکونی و تجاری نصب می کردند برخی تصمیم گرفتند برای اینکه از نظر تامین کالا در ایران مشکلی نداشته باشند مغازه ها و فروشگاه هایی را در سطح شهر تاسیس کنند.از آنجایی که در خیابان تخت جمشید آن زمان چند شرکت بزرگ تاسیساتی از جمله شعله خاور، راندمان و ….وجود داشتند افرادی که در زمینه نصب و راه اندازی این سیستم ها فعال بودند در این منطقه گردهم آمدند تا هم تامین قطعات برایشان آسان تر باشد و هم دسترسی به این شرکت ها راحت تر باشد.
وی که خود نیز از سال ۱۳۵۴ به عنوان یکی از ۴ مغازه قدیمی این منطقه فعالیت خود را آغاز کرده بود ادامه داد:آن زمان واردکنندگان و فروشندگان سیستم های گرمایشی در این خیابان کار خود را آغاز کردند و همه کالاها وارداتی بود.
روزهای سخت کاسبی
وی با تاکید بر اینکه در این صنف سختی های زیادی کشیده است با تاکید بر اینکه سخنانش باید از سوی جوان تر ها مورد توجه قرار گیرد، تا بدانند در چه شرایطی در سالهای دور کار می کرده است خاطر نشان می کند: آن زمان ها نه تلکس بود و نه فکس و نه اینترنت و ایمیل.برای آنکه با تولیدکنندگان محصولات گرمایشی ارتباط برقرار کنم آدرس هایشان را از روی کارتن های بسته بندی کالای ارسالی آنها بر می داشتم و برایشان تلگراف می فرستادم تا بتوانم از انها برای تامین قطعات خرید کنم.در آن زمان اگر مشعلی خراب بود کل انرا تعویض می کردند اما بعدها تعویض قطعات هم به فهرست کارهایی که در زمینه سیستم های گرمایشی انجام می شد اضافه شد.
معتمد که به گفته خودش در سال ۵۱ از دانشگاه صنعتی شریف در رشته مهندسی مکانیک فارغ التحصیل شده ادامه می دهد:تعمیر تاسیسات گرمایشی نیازمند شناخت قوی و دانش فنی بالاست و در این سال ها اعضای صنف سعی کرده اند با تلفیق معلومات دانشگاهی و تجربه شرایط بسیار مناسبی را در این صنف به وجود آورند.
وی با اشاره به اینکه بعد از انقلاب تحولات چشمگیری در حوزه تولید محصولات گرمایشی و سرمایشی در کشور به وجود آمد تصریح کرد:در اتحادیه طی سال های اخیر سعی کرده ایم گسل موجود بین معلومات مهندسان و تجربیات پیمانکاران،مشاوران و استادکاران تجربی را از بین ببریم و با استفاده از روش های نوین استانداردهای خوبی در زمینه سیستم های گرمایشی و سرمایشی و نصب و راه اندازی آنها تدوین کنیم.
۳۰ هزار نفر شاغل
به گفته این مدیر با سابقه اتحادیه در حال حاضر صنف فروشندگان شوفاژ و تهویه مطبوع شامل ۱۰۰۰ واحد صنفی در تهران می شود که ۷۵۰ واحد آن در منطقه طالقانی مستقر هستند.
رئیس اتحادیه صنفی شوفاژ و تهویه مطبوع اذعان می دارد: در حال حاضر در هر فروشگاه به طور متوسط ۷/۳ نفر کار می کنند وبا در نظر گرفتن دو صنف مرتبط دیگر و مشاغل همراه این صنف در مجموع ۵ هزار واحد صنفی و ۳۰ هزار نفر شاغل در زمینه سیستم های گرمایشی و سرمایشی در تهران مشغول کارند.
وی با اشاره به تحولات گسترده ای که در عرضه سیستم های گرمایشی و سرمایشی در ایران به وجود آمده می گوید:برای اطلاع از تحولات این صنف باید گفتگوی مفصلی با هم داشته باشیم و برای همین می توانید از نظرات و دیدگاه های همکاران صنفی استفاده کرده و حتی اگر انتقادی هم داشتند مطرح کنید.
با عکاسی از فروشگاه رئیس اتحادیه و خداحافظی با کارمندانش در حاشیه خیابان طالقانی به راهمان ادامه می دهیم و وارد فروشگاهی دیگر می شویم.این مغازه متفاوت تر از بقیه مغازه هاست چرا که حداقل چند مشتری در آن دیده می شود.دو جوان که سرگرم پاسخگویی به مشتریان هستند از ما استقبال می کنند و اجازه می دهند از مغازه شان عکاسی کنیم.
این دو جوان خود را سعید دانش پایه و آرش دربندی معرفی می کنند و اعلام می کنند که از سال ۶۰ این مغازه در حال فعالیت است.
یکی از آنان می گوید:متاسفانه کار ما سودی ندارد و سودهای اصلی را شرکت های تولید کننده می برند.
دانش پایه با اشاره به مشکلات صنفی خود تصریح کرد:تعداد فعالان این صنف زیاد شده است و البته دلالی هم در این بازر کم نیست.
وی ادامه می دهد:یک پکیج با برندی مشهور ۷/۱ میلیون تومان قیمت دارد و سود آن برای عرضه کننده ۵ هزار تومان بیشتر نیست اما شرکت تولید کننده بیش از ۵۰ درصد روی این پکیج سود می کند.
پس از عکاسی از این مغازه کمی جلوتر چند نفر سرگرم تخلیه بار هستند و وقتی می گوییم که برای گزارش آمده ایم اجازه عکاسی از داخل مغازه را نمی دهند.
یکی از آنان می گوید:سود ما بسیار کم است و فقط کارگری تولیدکنندگان را می کنیم.
وی می افزاید:به صورت اسمی فروشندگان ۶ درصد سود می گیرند اما در حالت واقعی نه تنها کمتر از دو درصد سود نصیب فروشندگان می شود بلکه گاه مجبور می شوند تنها به دلیل آنکه می خواهند چک هایشان پاس شود اجناس را با ضرر نیز بفروشند.
این فروشنده که به گفته خودش ۲۰ سال در این حرفه مشغول بوده و نمایندگی یکی از برندهای ایرانی معتبر را دارد، خاطرنشان می کند:بورس بودن منطقه طالقانی از نظر تامین مایحتاج مشتریان بسیار مناسب است اما به دلیل بازار رقابتی که ایجاد می شود برخی مجبورند کالای زیر قیمت بفروشند تا فقط از مردم پول بگیرند و هزینه هایشان را تامین کنند.
در فروشگاه دیگری یک فروشنده تاکید می کند که دست زیاد است و این مساله برای کسبه مشکل ایجاد کرده است.
این فروشنده که نامش آرام صادقی است تصریح می کند:زمانی در این خیابان ۱۰ فروشگاه تاسیساتی بیشتر نبود اما امروز نزدیک به ۱۰۰۰ شرکت و فروشگاه وجود دارد که کار را بسیار رقابتی کرده است.
وی با انتقاد از شهرداری منطقه تاکید می کند:شهرداری هیچ خدماتی در این محدوده ارائه نمی دهد و حتی آبیاری درختان و جاروکردن پیاده رو را هم خود مغازه داران انجام می دهند اما همین چند روز پیش چرخ باربری مغازه که در کنار پیاده رو گذاشته بودیم را بردند و از کار شهرداری تنها همین را بلدند.
این فروشنده که ۱۷ سال از عمرش را در صنف تاسیسات فعال بوده و در مغازه ای که از سال ۵۵ دایر بوده است در این خیابان کار می کند اظهار امیدواری می کند با همراهی بهتر و بیشتر دولت وضعیت بازار از بحرانی که در آن قرار دارد خارج شود.
متصدی فروشگاه رسمی یک برند مشهور رادیاتور نیز پس از انکه اجازه می دهد از وی و فروشگاه مربوطه عکس بگیریم اظهار می دارد:فروشگاه های رسمی برندها زیاد درگیر بازار و مشکلات آنها نیستند اما فروشگاه های شخصی در این زمینه ضرر می کنند.
محمود ارجمندی دلیل مشکلات بازار را مسائلی چون فروش چکی و حتی زد و بندهای فروشندگان با نصاب ها می داند و معتقد است با نظارت های بیشتر این مشکلات حل می شود.
پس از گفتگو با این فروشنده و همکارانش به سراغ مغازه های دیگر رفتیم.تعدادی زیادی از این فروشگاه ها در زمینه عکاسی همکاری چندانی نکردند و برخی دیگر نیز اجازه دادند از فروشگاهشان عکس بگیریم.در منطقه طالقانی و بهار تعدادی هم ساختمان های اداری که بیشتر دفاتر مرکزی فعالان این صنف است دایر بوده و در زمینه خدمات پس از فروش فعالیت می کنند.
اکثر فروشگاه ها دارای فروشنده های خانم و آقا هستند و مدیران فروشگاه در مغازه هایشان حضور ندارند و همین کار گفتگو با فعالان این صنف را مشکل تر می کند.عده ای اجازه صحبت کردن ندارند و عده ای دیگر هم شاید می ترسند از اینکه درباره این صنف سخنی به زبان آورند.
آخرین فروشگاهی که برای عکاسی انتخاب می کنیم نمایندگی یک برند ایتالیایی است و فروشنده این فروشگاه زمانی که قصد دارد از مشکلات بگوید با انتقاد از اتحادیه این صنف می گوید:اتحادیه همکاری با اعضای صنف ندارد و در حالی که در هر فروشگاه به طور میانگین حدود سه نفر کار می کنند اما اتحادیه در زمینه کاهش هزینه های فروشگاه ها همکاری ندارد.به عنوان مثال هیچ مذاکره ای برای کاهش مالیات صنف توسط اتحادیه صورت نگرفته است.
سید رضا محمدی ادامه می دهد:اتحادیه ما در مقایسه با سایر اتحادیه های صنفی عملکرد ضعیفی در قبال اعضای خود دارد و باید تلاش بیشتری برای تامین خواسته های اعضا بکند.
وی تاکید می کند:یکی از قوانین مهم کشور عدم استفاده فروشگاه ها و واحدهای صنفی از اتباع بیگانه است اما اتحادیه در این زمینه هم نظارتی ندارد و مغازه ها آنقدر بدون نظارت از اتباع بیگانه استفاده می کنند که خیابان طالقانی تقریبا توسط اتباع بیگانه اشغال شده است.
البته در همین حین مدیر فروشگاه هم وارد بحث می شود و می گوید:صنف ما صنف ضعیفی است و گردش مالی پایینی دارد چراکه مثلا برای یک ساختمان یک بار هیتر می خرند و سی سال بعد برای تعویض یک قطعه آن مراجعه می کنند و این مساله گردش مالی صنف را کاهش می دهد بنابراین اتحادیه نمی تواند خیلی از اقداماتی که شاید به نظر برخی ضروری باشد را انجام دهد.
وی که علاقه ای به ذکر نامش ندارد خاطرنشان می کند:مشکل اتحادیه نیست بلکه اقتصاد کشور دچار مشکل است.تا زمانی که بانکها سودهای کلان می دهند کسی سرمایه گذاری در بخش های مختلف نمی کند.افراد زیادی از فعالان این صنف در حال حاضر پول های سودی می دهند و کار می کنند و این مشکل اتحادیه نیست بلکه مشکل اقتصاد است.
گشت و گذار در منطقه طالقانی و بهار که تمام می شود غروب خورشید نیز دیدنی است.اگرچه بسیاری از فروشندگان این منطقه از رکود شدید بازار این صنف گلایه داشتند و معتقد بودند که تعداد فروشگاه های فعال این صنف زیاد است اما به نظر می رسد با توجه به توسعه ساخت و سازهای شهرها و استفاده مردم از امکانات جدید برای خانه ها و محیط های کاریشان سرمایه گذاری در این صنف برای بسیاری از فعالان اقتصادی مفید بوده و موجب رونق کسب و کار آنان و نیز توسعه این صنف در مسیر مطلوب شود.
منطقه طالقانی با همت فعالان صنف شوفاژ و تهویه مطبوع سال هاست در این زمینه صاحب نام است و با تلاش هایی که این روزها قوت و سرعت بیشتری گرفته بدون تردید روزهای بهتری را نیز پیش رو دارد.
دسترسی ها
خیابان طالقانی تهران در منطقه مرکزی قرار دارد.محدوده ای که تاسیساتی ها در آن قرار دارند از شمال به میدان هفت تیر،از جنوب به خیابان انقلاب از شرق به سه راه طالقانی و خیابان شریعتی و از غرب به خیابان مفتح منتهی می شود.
این خیابان در محدوده طرح ترافیک و زوج و فرد قرار دارد و با خودروی شخصی فقط در روزهای تعطیل می توانید به محدوده فعالان صنف تاسیسات دسترسی داشته باشید.خط یک مترو در ایستگاه طالقانی دسترسی شما را به این محدوده بسیار آسان خواهد کرد و با استفاده از اتوبوس های متعددنیز می توانید به منطقه تاسیساتی کاران تهران راه پیدا کنید.از خیابان انقلاب از طریق خیابان بهار جنوبی و از خیابان ولی عصر از طریق میدان هفت تیر و خیابان مفتح می توانید وارد این محدوده شوید.
امکانات رفاهی، ایمنی و امنیتی
اگرچه خیابان طالقانی خیابان نسبتا عریضی است اما توقف در حاشیه آن تنها در یک سو آزاد است و آنهم به سختی می توان در محدوده تاسیساتی ها جای پارک پیدا کرد البته چند پارکینگ در حوالی این منطقه وجود دارد که می توانید از آن استفاده کنید.دسترسی به سرویس بهداشتی در خیابان طالقانی و محدوده فعالان صنف شوفاژ و تهویه مطبوع تقریبا غیر ممکن است و هیچ مجموعه ای در این خیابان برای رفاه حال مردم وجود ندارد.درباره نماز خانه هم تقریبا مساله به همین شکل است.نزدیک ترین ایستگاه آتش نشانی به این منطقه نیز در میدان امام حسین قرار دارد و تقریبا فاصله زیادی با این محدوده دارد.از نظر بیمارستان های نزدیک محدوده طالقانی کاملا در شرایط ایده آل است.بیمارستان های ایرانشهر،آراد،سجاد و پاسارگاد در اطراف این خیابان دسترسی به مراکز درمانی را کاملا آسان کرده است.کلانتری ۱۰۷ فلسطین نیز مسئولیت تامین امنیت این منطقه را برعهده دارد.
قیمت مغازه های منطقه
مغازه های منطقه در محدوده صنفی تاسیسات کاران تهران مانند همه جای تهران قیمت های متفاوتی دارند.اما تقریبا همه بزرگ و چند دهنه هستند.قیمت مغازه ها بر اساس اعلام برخی مشاوران املاک در این منطقه از هر متر ۷۰ میلیون تومان برآورد شده و گاه تا ۱۲۰ میلیون تومان به ازای هر متر نیز می رسد.
اجاره ها نیز از حدود ماهیانه ۱۵ میلیون تومان به بالاست و البته بیشتر مغازه های موجود در این منطقه برای خرید است چرا که با شرایط کنونی بازار اجاره کردن مغازه چندان هم کار ساده ای نیست و شاید نشود هزینه های کلان مغازه را با بازار کنونی تامین کرد.