زیبایی در حصار بوروکراسی

پویا درودی، عصر اقتصاد- صنعت آرایشی و بهداشتی ایران در میانه تله‌ای چندوجهی گرفتار شده است؛ تله‌ای از تورم افسارگسیخته، بوروکراسی فرساینده، سیاست‌های دستوری و سیل کالاهای قاچاق که نه‌تنها پایه‌های تولید را لرزان کرده، بلکه سلامت مصرف‌کننده و آینده این صنعت را به لبه پرتگاه کشانده است.

دکتر کامکار، رئیس هیئت مدیره شرکت پرگاس طب و رئیس انجمن صنایع شوینده و آرایشی استان البرز، در گفت‌وگو اختصاصی با «عصر اقتصاد» وضعیت تولید داخلی در صنعت آرایشی و بهداشتی را بحرانی و متاثر از سیاست‌های ناکارآمد می داند و هشدار می دهد: «این اختاپوس اداری، تولیدکنندگان را از پا درآورده است.»

مقررات دست و پاگیر، تولید را فلج کرده است

دکتر کامکار با انتقاد صریح از نظام مقرراتی کشور گفت: «تمام مقررات موجود دست و پاگیر است، هیچ تسهیلات قابل توجهی وجود ندارد و نقدینگی کافی در اختیار تولیدکننده نیست. تورم بی‌پایان باعث شده قیمت‌ها هر روز تغییر کند و مردم قدرت خرید خود را از دست بدهند.»

وی افزود: «در سال‌های اخیر، سرکوب قیمت‌ها توسط دولت، صادرات ما را کاهش داده و بسیاری از بازارهای هدف از دست رفته‌اند. کشورهایی که به عنوان بازارهای صادراتی ما محسوب می‌شدند، اکنون کالاها را با ریال خریداری می‌کنند و دیگر نیازی به تامین ارز ندارند.»

سرمایه و ظرفیت فنی در کشور هست، اما مقررات ناکارآمد و سیاست‌های ارزی مبهم، اجازه نمی‌دهد صنعت آرایشی ایران بر پایه توان ملی خود شکوفا شود

به گفته کامکار، یکی از بزرگ‌ترین مشکلات صنعت، ورود گسترده کالای قاچاق به کشور است: «این کالاها بدون شناسنامه و اطلاعات فنی وارد می‌شوند و مشخص نیست از چه مواد اولیه‌ای استفاده شده است. آثار این موضوع روی سلامت مصرف‌کننده و افزایش بیماری‌های پوستی بسیار جدی است.»

وی تأکید کرد که ورود غیرقانونی محصولات خارجی نه تنها تولید داخلی را سرکوب می‌کند، بلکه به سلامت عمومی آسیب می‌رساند و بازار رقابتی سالم را از بین می‌برد.

ظرفیت‌های بالقوه ایران نادیده گرفته شده است

کامکار با اشاره به توان داخلی افزود:«کشور ما از نظر منابع گیاهی، دریایی و فنی هیچ کمبودی ندارد. در دارو، ۸۲ درصد مواد اولیه داخلی تولید می‌شود و در حوزه آرایشی و بهداشتی نیز ظرفیت تولید داخلی کافی است. شرکت‌های مطرح کشور توان تولید مواد اولیه را دارند و می‌توانند جایگزین واردات شوند، اما محدودیت‌ها مانع تحقق این ظرفیت می‌شوند.»

رئیس هیئت مدیره پرگاس طب به مشکلات سامانه‌ها و بوروکراسی اشاره کرد: «کارهایی که می‌توانند ظرف پنج دقیقه انجام شوند، ماه‌ها طول می‌کشند. سیستم اداری تبدیل به یک اختاپوس شده که صنعت ما را فلج کرده است. حتی جلسات رسمی با مدیران سازمان غذا و دارو نیز اگرچه به دستور رئیس‌جمهور برگزار شده، هنوز نتوانسته مشکل را حل کند.»

اختاپوس مقررات اداری، صنعت بهداشتی کشور را در چنگال خود فشرده و مسیر هر‌گونه تولید و صادرات را به کابوس بوروکراسی و بی‌ثباتی اقتصادی بدل کرده است

او افزود: «تعدیل نیرو در شرکت‌ها، توقف واردات قانونی و کاهش توان تولید، نتیجه مستقیم ناکارآمدی سیستم و قوانین محدودکننده است.»

چشم‌انداز صنعت؛ بدون ساماندهی روشن نیست

کامکار در پایان گفت: «تا زمانی که تولیدکننده نداند چه دارد تولید می‌کند و چگونه می‌تواند آن را عرضه کند، هیچ چشم‌انداز روشنی پیش روی صنعت نیست. روان‌سازی فرآیندها و همکاری میان دولت، سازمان غذا و دارو و انجمن‌ها تنها راه نجات این صنعت است. اگر این اختلال‌ها ادامه پیدا کند، تولید داخلی با بحران جدی مواجه خواهد شد.