صبح به‌خیر بازنشسته
راضیه حسینی
«خبر خوش برای بازنشستگان راننده؛ مستمری و فعالیت در تاکسی اینترنتی با طرح جدید مجلس قطع نمی‌شود.»
«علی دهقان کیا، رئیس کانون بازنشستگان تأمین اجتماعی تهران، از طرح جدید بیمه رانندگان حمایت کرد و گفت: با تصویب این طرح در مجلس، مشکل قانونی اشتغال بازنشستگانی که به دلیل شرایط معیشتی در تاکسی‌های اینترنتی فعالیت می‌کنند، رفع خواهد شد.»
بازنشستگان عزیز، دیگر می‌‌توانید با خیال راحت از زندگی لذت ببرید. صبح خروس‌خوان از خانه بیرون بزنید، اولین مسافر را سوار کنید، رادیو را روشن کنید و با فریاد «صبح به‌خیر هم‌وطن» مجری، لبریز از انرژی و شادابی شوید. کیف کنید از این‌همه امکانات و آرامش در زندگی. از این‌همه حمایت!
کجای دنیا بازنشستگان می‌توانند بعد از اتمام سی‌سال کار، دوباره شانس سر کار رفتن، آن هم به‌عنوان راننده‌ی تاکسی اینترنتی را پیدا کنند؟ کجای دنیا این‌قدر از بازنشستگان حمایت می‌شود؟
مسئولان آن‌ها فوقش در حد کار نیمه‌وقت، آن هم با هزار جور اما و اگر حمایت می‌کنند. بعضی‌های‌شان مجبورند صبح تا شب در خانه بنشینند، فیلم ببینند، با دوستان‌شان بازی‌های کسل‌کننده بکنند. به دورهمیهای تکراری دوستانه بروند و از آن بدتر، گاهی مسافرت بروند و کلی خسته شوند!
بازنشستگان آن‌ها دچار احساس بی‌مصرفی می‌شوند و کلی وقت برای افسرده شدن پیدا می‌کنند.
اما در عوض بازنشستگان ما، هیچ‌وقت طعم کسالت و روزهای تکراری را نمی‌چشند. آن‌ها هر روز با چالشی جذاب مواجه می‌شوند.
مجبورند صبح تا شب مسافر سوار کنند، به تعمیرگاه بروند، باز نگران قسط و بدهی باشند و هیچ وقتی برای دورهمیهای کسل‌کننده نداشته باشند.
آن‌ها همیشه احساس جوانی و سرزندگی می‌کنند، چون دقیقاً مثل یک جوان بیست و چند ساله مجبورند کار کنند.
اصلاً وقت نمی‌کنند به پیری فکر کنند و سن برای‌شان واقعاً یک عدد است. عددی که بالا می‌رود، ولی اهمیتی ندارد. مثل اعداد روی فیش حقوقی‌شان که فقط تا چند روز اول ماه معنی و مفهوم دارد و بعد از آن تبدیل به صفرهایی بی‌معنی می‌شوند.
بازنشستگان ما، خیلی خوش‌شانس هستند، هیچ‌وقت افسردگی بعد از بازنشستگی را تجربه نمی‌کنند، اصلاً افسردگی بعد از هیچ‌چیز نخواهند داشت. وقت ندارند که به این چیزها برسند. افسردگی هم حال‌وحوصله می‌خواهد!
